Over een heerlijk weekend

Zaterdag

Eigenlijk was ik om zes uur al wakker, maar doe mijn ogen tot kwart over zeven weer dicht. Kennelijk is Rick ook vroeg, want hij staat op zodra hij me hoort. Misschien begint hij te wennen aan de vroege ochtenden van de afgelopen week.

Het komt altijd goed uit om op zaterdag vroeg op pad te gaan. Het is nog relatief koel buiten en rustig in Vienna. We halen onze Starbucks bestelling op, gooien het lege glas in de paarse glasbak en inmiddels ligt mijn broodje klaar bij Panera.

We eten ontbijt in de auto en spelen wat Pokemon Go. Dan is de Vienna markt aan de beurt. Dit keer koop ik een bakje aalbessen. Lijkt me gezond om bij mijn lunch te eten de komende week. Verder nemen we een soort paprika's, die we niet kennen, mee om te grillen. 

We rijden meteen maar door naar Total Wine voor wat alcoholvrije drankjes voor mij. Dan gaan we langs Amazon Fresh, een supermarkt waar we nog maar een paar keer zijn geweest. Ik zag online dat ze verse augurken in plakjes hebben en die hebben ze niet bij Whole Foods of Giant. Die vind ik lekker in een salade. 

Thuis doe ik mijn cardio routine en ga dan op het deck Duolingo doen. Rick maakt intussen zijn deck verf project af. Al sinds mei hangt onze kolibrievoeder aan het raam en ik ververs de nektar regelmatig. Ik had echter tot nu toe nog geen kolibrie gezien. 

Kennelijk heb ik niet vaak genoeg op het deck gezeten. In mijn ooghoek zie ik iets fladderen en jawel, het is mevrouw Kolibrie! Ik ben als een kind zo blij, want ik vroeg me al af of we ze deze zomer helemaal niet zouden zien. 

Als Rick klaar is met het deck gaan we naar The Boro. Daar koop ik een poke bowl van Poki DC. Rick maakt van zijn overgebleven eten van gisteren zijn middageten. We eten op het deck en het waait flink wat lekker is met deze hitte. 

We zijn van plan om de rest van de middag van het zwembad te gaan genieten. Het is op zaterdag altijd stukken drukker dan gedurende de week, maar we vinden ligstoelen onder een parasol. Het water is net koel genoeg om verfrissend te zijn. 

Net na vieren gaat Rick de wekelijkse boodschappen bij de Giant doen. Hij heeft het geduld niet om heel lang in het zwembad te liggen. Ik blijf nog even lezen en loop dan ook naar huis. Het trekt dicht en het zal niet lang duren voor de onweersbuien arriveren. 

Zodra Rick terug is gaan we naar McCormick & Schmick's. Dat was altijd ons favoriete visrestaurant toen we jaren geleden nog een van hun restaurants in Vienna hadden. Nu moeten we ervoor naar Crystal City in Arlington. 

De tijd heeft stil gestaan bij McCormick & Schmick's. Het restaurant ziet er oud uit, hopelijk geldt niet hetzelfde voor het eten. Als we zien dat de keten nu van Landry's is vrezen we het ergste. De restaurants die daarbij horen zijn best okay, maar niets speciaals.

Als voorafje delen we de "shrimp kisses", in spek gewikkelde garnalen. Die zijn heel erg lekker. Dan kiezen we heel ongewoon hetzelfde hoofdgerecht. 

De tonijn met een sesamzaad korst is prima, maar een heel kleine portie. Al met al best een lekkere maaltijd, maar daar hoeven we niet nog eens helemaal voor naar Crystal City. 

Intussen is het onweer eindelijk losgebarsten en het dondert en bliksemt om ons heen. Rick gaat heel galant de auto halen en parkeert voor het restaurant zodat ik niet nat hoef te worden. Thuis gaan natuurlijk de Olympische Spelen aan. 

Zondag

Ook vandaag ben ik vroeger wakker dan Rick. Hij haalt de verloren slaap van vorige week duidelijk in. Ik typ wat op mijn telefoon met Katja, die natuurlijk ook wakker is met de kleintjes. Ook los ik de Connections puzzel op, die is iedere dag weer leuk.

Om kwart over acht is Rick ook wakker en na Orions wandeling gaan we op pad. Het is wat bewolkt en de temperatuur aangenaam. Als eerste halen we mijn broodje van Panera en na het dagelijkse Starbucks bezoek rijden we naar Merrifield.

Bij de H Mart is het erg rustig en Rick staat versteld hoe snel ik terug ben met mijn paddenstoelen. In het Mosaic District is de markt maar net geopend en daardoor ook niet druk. Ik koop perziken, gele kerstomaatjes en paddenstoelen. 

Alleen de tomaten uitzoeken duurt even, want bij twee stalletjes zijn die niet mooi. Bij het derde stalletje is het nog steeds niet perfect, maar ik vind drie tomaten die ermee doorgaan. Ik hoop niet dat dat het einde van het seizoen betekent, want dat was dit jaar dan wel erg kort.

Volgende week probeer ik deze "heirloom" tomaten eens

Het zwembad gaat vandaag een uur eerder open voor volwassenen en Rick en ik lopen om kwart over tien binnen. Het is lang niet zo druk als vorige week en er is meer dan genoeg plaats om baantjes te trekken. Ik doe dat eerst met Lorraine en dan met Lois. Zo heb ik wel een kilometer gezwommen, maar heel langzaam. 

Rick is al naar huis en als ik wat droger ben loop ik ook terug. De ochtend is omgevlogen en we hebben beiden zin in middageten van Sweet Green. Mijn groentewrap met ham, geitenkaas en vijgenjam is altijd weer heerlijk. We eten op het deck.

Dan heeft Rick zin om onkruid te gaan trekken in de voortuin. Mij niet gezien, vooral omdat ik een magneet ben voor muggen. Rick is dat gewoonlijk niet, maar wordt in de voortuin ook flink gebeten.

We hebben onze spullen bij het zwembad gelaten en ik wandel terug. Er is vrijwel niemand en ik besluit nog eens veertig baantjes te gaan trekken. Ik ben daar net mee klaar als Rick het zwembad binnenloopt. Nu heb ik dit seizoen dertig kilometer gezwommen en daar ben ik zeer tevreden mee. Ik zie wel hoeveel daar nog bij komen. 

Rick en ik ergeren ons beiden aan de luide muziek. Vanochtend werd er gevraagd het zachter te zetten, maar het is duidelijk weer harder. We besluiten terug naar huis te gaan, een ventilator op het deck te zetten en dan in alle rust een paar uur te lezen.

Zo gezegd zo gedaan tot we om kwart voor vijf de eerste donder horen. Niet veel later volgt er een keiharde klap dus we haasten ons naar binnen. Precies op tijd, want het begint meteen te plenzen. Het duurt niet lang, maar nu is alles buiten nat.

We drinken nog even een drankje en gaan dan naar Evelyn Rose. Daar nemen we plaats aan de bar en Maggie en Sam begroeten ons meteen enthousiast. Het is zoveel "warmer" dan gisteren bij McCormick & Schmick's waar de barvrouw nauwelijks aandacht voor ons had.

Het eten is zo ontzettend lekker hier en niet idioot duur. Hieronder staan mijn softshell krab en het eend trio: een prosciutto met meloen, gegrilde eendenborst en eenden lever pate. Rick heeft de lekkerste varkenshaas ooit volgens hem.

Op de markt zag ik "fairy tale" aubergines en die leken me lekker om eens te proberen, maar Rick houdt niet van gewone aubergines dus ik durfde het niet aan. Hier staan die mini aubergines als bijgerecht op het menu en ik bestel ze. Ik vind ze heel lekker en Rick zowaar ook. Die kopen we volgende week op de markt als ze er zijn. 

Dit was een heerlijk maal om het weekend mee af te sluiten. Dit restaurant is op het moment mijn favoriet in Vienna en omgeving. Alles op hun menu is mijn smaak.

Ook dit weekend vloog weer voorbij! Allemaal een heel fijne week gewenst!