Over een nieuw, maar bekend restaurant

Rick staat net voor vijven op. Ik ben ook wakker, maar draai me nog lekker om. We lagen er gisteren door de musical later in dan gewoonlijk. 

Als ik iets meer dan twee uur later beneden kom blijkt de Fransman waarmee Rick werkt nog niet online gekomen te zijn. Rick denkt dat hij hem verkeerd begrepen heeft en dat hij niet vandaag, maar gisteren op vakantie ging. 

Dat betekent dat we meteen naar Starbucks kunnen. Dit keer gaan we naar de drive thru in Vienna. Ik doe vandaag eens wat anders. Ik bestel twee van de kleinste maat nitro brews, eentje voor bij mijn ontbijt en eentje voor na het sporten.

Thuis blijkt dat de Fransman er toch is en daar gaat Ricks hoop dat hij eens wat vroeger kan douchen. Ik maak mijn ontbijt en drink er de nitro brew bij. Dan trap ik drie kwartier zo snel ik kan op de elliptische machine. 

Na van mijn tweede kop koffie genoten te hebben ga ik me opfrissen. Ik heb vandaag al om half elf mijn nagelafspraak en dat bevalt me goed. Zo ben ik nog voor de lunch klaar. Ik krijg gouden nagellak op mijn tenen en vier pastelkleuren en wit op mijn vingernagels.

Terwijl Phuong mijn nagels doet krijg ik een sms van Walgreens dat vier van mijn medicijnen herhalingsrecepten klaar zijn. Dat komt heel erg goed uit, die kan ik dan meteen aan de overkant ophalen.

De laatste tijd krijg ik telkens heel grote doosjes voor de kleinste pillen. Dat is super onhandig als ik reis, want die passen niet in mijn toilettas. Ik vraag of ze ze in kleinere doosjes kunnen doen en dat is gelukkig het geval. 

Mijn augustus "Olympische kleuren" themafoto

Rick heeft vandaag een Cava salade gehaald voor zijn middageten. Hij heeft op zijn terugweg ook een bakje met garnalensalade voor mij meegenomen. Ik snijd de overgebleven tomaat op en die is zo rood! Ik proef gewoon dat hij zon gerijpt is. Na de garnalensalade is mijn "toetje" een halve perzik, heerlijk!

Direct na de lunch loop ik naar het zwembad. We zitten weer midden in een hittegolf. Dit is tot nu toe de vierde warmste zomer ooit. Ik klaag niet, want ik heb vrijwel geen pijn met dit weer en het zwemmen is zo fijn. 

Op mijn ligstoel in de schaduw is het goed toeven. Tot mijn verbazing liggen de meesten om me heen in de zon te bakken. Ze gaan niet eens zo vaak het water in. Hoe ze het volhouden is me een raadsel, ik heb een hekel aan in de zon liggen. 

Tegen vieren begin ik net te denken aan naar huis gaan als Rick sms-t dat hij eraan komt. Samen genieten we nog een minuut of tien van het koele water en lopen dan naar huis.

Daar zoek ik de juiste stickertjes uit om op mijn nagels te plakken. Ik ben zeer tevreden met het resultaat. Het is precies zoals ik me het voor had gesteld met de pastelkleuren. 

We lazen dat de Zenola familie, die hier in Vienna een van onze favoriete restaurants had, een nieuw restaurant heeft geopend in Clarendon. We willen Layli dus graag gaan proberen. Dat blijkt een veel groter restaurant te zijn, maar het menu is bijna hetzelfde en heeft al onze favorieten erop staan. 

Terwijl we van onze drankjes genieten komt chef Samir even praten. Hij vindt het super ons hier te zien. Dit restaurant runt hij met zijn broers. Met een daarvan maken we kennis en die is zo verwelkomend! Er hangt hier ook een heel andere sfeer dan bij Zenola. De clientele is veel jonger en het is wat minder formeel. 

Mijn mocktail met granaatappelsap, pittige honing en limoensap

We bestellen wat voorafjes, Onze favoriete spinazie hapjes, sujuk worst met een kwarteleitje en voor mij kibbeh nayeh (rauw lamsvlees). Rick heeft de mixed grill voor een persoon en ik smul van de verse artisjokken daarbij. We gaan hier zeker terugkomen. 

En zo is het alweer weekend. Deze week is voorbij gevlogen en er zijn nu nog maar twee zwemweken over. Voor we het weten zijn we pompoenen aan het snijden. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!