Over deze dinsdag

Om vijf uur word ik wakker en bedenk me dat als het nu moest ik zo op zou kunnen staan. Ik hoor Rick om tien voor half zeven opstaan en om half zeven vind ik mijn bed ook welletjes geweest. Misschien komt het omdat ik veel pijn heb. Ik ben waarschijnlijk gisteren toch iets te rigoureus bezig geweest in het zwembad.

Rick heeft de koffie klaar staan en ik maak mijn ontbijt. Rick heeft om acht uur een afspraak met de cardioloog en vertrekt daarheen (alles is gelukkig prima). Ik begin aan mijn elliptische machine routine en ben daar net mee klaar als Rick terug is.

We gaan samen naar de Starbucks bij het Pan Am Center en dan zet Rick me thuis af. Hij heeft donderdag een heel belangrijke presentatie en gaat op kantoor de technische kant daarvan voorbereiden.

Nu ik mijn cardio al gedaan heb ligt de ochtend voor me open. Eerst geniet ik op mijn gemak van mijn nitro brew en dan rijd ik naar Nottoway Park. Het is schitterend weer en altijd zo ontspannend om in het bos te lopen. 

Na een uur ben ik terug bij de auto en ga naar het centrum van Vienna. Ook daar maak ik een wandeling, beginnend met het parkje naast Whole Foods. 

Er is op dinsdagochtend in de zomer altijd vertier voor de kleintjes op de Town Green. Iedere keer dat ik het zie bedenk ik me dat Fiona dat prachtig zou vinden. Toch jammer dat ze niet wat dichterbij wonen. 

Bij Greenheart haal ik een fles Detox groentensap en er is er nog maar een. Kennelijk is dit een populair sap, want van de rest van de (zoetere) sappen zijn er meer dan genoeg. Langs de gezellige Church Street lopend maak ik nog een aantal foto's. 

Bij Whole Foods koop ik ingredienten voor het avondeten en natuurlijk mijn garnalensalade. Iedere dag verwacht ik dat die er niet meer gaat zijn, dus ik ben telkens blij als dat wel het geval is. 

Net voor twaalven ben ik weer thuis. Helaas gaat de virtuele lunch met Judith niet door. Die arme ziel heeft covid en is daar erg ziek van. Wat een naar virus is het toch!

Na mijn lunch, die hetzelfde is als gisteren, maak ik me klaar voor het zwembad. Ik heb nog steeds veel pijn, maar wil toch zwemmen. Ik heb mijn shorty weer aan en zwem rustig baantjes. Tijdens het zwemmen voel ik me prima en uiteindelijk trek ik toch veertig baantjes. 

Daarna lig ik een paar uur op een ligstoel en doe Duolingo en spelletjes. De muziek staat niet te hard, maar op een gegeven moment heb ik er genoeg van en loop tegen vieren terug naar huis. 

Op het deck is het rustig met enkel de cicades en krekelgeluiden. Ook komt het kolibrietje even langs. Ik lees verder in mijn boek. Het doet me aan mijn middelbare school denken en dat doet me denken aan wat klasgenoten. Jammer dat ik nog maar met een vriendin van de middelbare school contact heb.

Rick komt wat later dan gewoonlijk uit zijn werk, want hij moest onverwachts naar een onverwachte borrel voor de sprekers van de conventie donderdag. 

We eten Marokkaanse lamsvlees spiesjes met bloemkoolrijst en Marokkaanse tajine saus. Om dat wat op te frissen hebben we er een komkommersalade bij. Het is lekker, makkelijk en snel gemaakt. 

We voelen beiden het vroege opstaan en gaan het niet laat maken.