Over een bar ontwerpen en tapas

Vandaag doe ik het rustig aan en sta pas om tien over half acht op. Rick heeft de koffie al klaarstaan en ik pocheer weer twee eieren en snijdt een lekker rijpe gele tomaat in plakjes. Op het deck geniet ik ervan en die tomaat is een van de smakelijkste, die ik ooit heb gegeten.

Het is mooi weer en maar 22 graden dus ik ga op het deck hardlopen. Alleen zijn Jose en zijn mannen er vanochtend vroeg bij dus ik moet vanwege Orion al snel naar binnen. Ik geef Orion zijn extra medicijnen en die kalmeren hem gelukkig goed want hij sprong bijna door het glas van de schuifdeur.

Mijn hardlooproutine werk ik dan maar binnen af. Een uur later heb ik mijn tienduizend stappen bijeen. Ik neem Orion mee voor een wandeling want dat heeft hij wel verdiend en het is niet zulk heel heet weer. We lopen een stukje door de buurt.

Interessant is dat Orion nu gewoon geniet en snuffelt en voorbijlopende mensen deren hem niet. Jammer genoeg kan ik hem niet iedere dag die medicijnen geven al denk ik dat het voor hem ook de stress van het dagelijkse leven wegneemt.

Intussen is het na elven en na mijn douche doe ik vast mijn bikini aan onder mijn jurk. Ik vind het vreselijk binnen te moeten blijven terwijl het zulk mooi weer is. Ik bestel een vroege lunch van Lei'd Poke en besluit aan het zwembad te gaan picknicken.

Daar zijn alle parasols ingenomen, maar ik vind nog een plekje in de schaduw van de bomen. Ik heb me niet ingesmeerd dus in de zon liggen is geen optie en daar houd ik bovendien ook helemaal niet van. Al met al is het een prima plekje om van de zoals altijd voortreffelijke poke bowl te smullen.

Als ik klaar ben zie ik een paar parasols open. Ik verplaats me naar een ligstoel onder een van hen. De volgende paar uur besteed ik aan even zwemmen en dan weer lezen in mijn hilarische boek van Mary Kay Andrews. Zij beschrijft het leven in het gegoede zuiden van dit land perfect.

Om kwart voor drie loop ik weer huiswaarts. Daar is Rick inmiddels ook aangekomen. De schilders zijn er nog steeds, maar schieten goed op. Het hek en het deck zien er keurig uit en ik vind de nieuwe kleur heel mooi. Dit weekend kunnen we alles er weer op zetten en weer genieten van het buiten leven.

Rick is bezig met de bar in de basement voor zijn zestigste verjaardag en we gaan naar Mosaic Designs in Chantilly om de kastjes en planken te bespreken. Joey is degene, die ons mogelijkheden laat zien. Brett is degene, die het allemaal voor Rick in elkaar zal zetten.

Joey weet duidelijk wat hij doet en na een uurtje hebben we een goed ontwerp voor de bar voor elkaar. Nu nog de bar top en dan zijn we al een heel end. Onze basement zal helemaal veranderen van een kinderspeelkamer naar een volwassenenspeelkamer.

Ziet er donkerder uit hier dan het zal zijn

Het loopt intussen tegen vijven en we besluiten naar Barcelona in Reston te gaan om tapas te eten. We zijn vroeg genoeg om nog een paar plaatsen aan de bar te veroveren. Dat is al gauw niet meer mogelijk. Men stroomt letterlijk dit restaurant binnen!

Vroeger toen ik studeerde was een glaasje (of twee) sherry voor het avondeten vaste prik in ons studentenhuis. Ik bestel een heel droge Amontillado en geniet daar slokje voor slokje van. Het doet me ook weer denken aan Pisang Ambon wat we altijd met jus d'orange dronken en Campari ook. Nostalgisch!

Rick en ik delen een bord met charcuterie en de lekkerste ham en kaas mini kroketjes ooit. Verder heb ik een gazpacho, ansjovis en paddenstoelen. Die ansjovis valt erg tegen, maar de gazpacho en paddenstoelen zijn heerlijk. Rick heeft een olijfsalade en gehaktballen, die hij ook erg lekker vindt. De prijzen vallen ook erg mee dus dit was een goede keuze.

Thuis wacht Jose ons op en Rick loopt met hem langs het hek en over het deck. Hij is zeer tevreden over het geleverde werk. Rick twijfelde over de kleur maar is het nu met Jose en mij eens dat het erg mooi is.

Intussen ruim ik mijn heuptasje wat ik vandaag aankreeg van Amazon in. Mijn schoudertas voelt na veertien kilometer lopen als een steen aan mijn schouder en ik wil eens proberen hoe dat op mijn heupen gaat. Dit tasje heeft ook plaats voor twee waterflesjes, zodat ik ook die niet meer over mijn schouder hoef te hangen. Ik ben benieuwd want ik kan het meteen morgen en overmorgen testen.

De voeten gaan omhoog en de tv aan. Ik bereid me voor op twee dagen lopen door een warm Washington. Gelukkig zal de luchtvochtigheid niet zo hoog zijn en dan is het stukken beter uit te houden!