Over tien centimeter per uur regen en veel overstromingen

Het is werkelijk zo donker als de nacht als ik om half acht beneden kom. Rick heeft dan ook alle lichten aan. Terwijl we ontbijt eten krijgen we opeens een weeralarm op onze telefoons. Er worden zware overstromingen verwacht de komende uren.

Een blik op mijn radar app laat inderdaad zien dat zware regen onderweg is. Als ik boven op de elliptische machine sta en Rick zijn douche neemt breken de hemelen open. Nog eens gaat mijn telefoon af, dit keer is het een heel zeldzame overstromingsnoodafkondiging.

Op Facebook en Twitter volg ik het allemaal. Er komt tien centimeter water per uur naar beneden. Binnen de kortste keren treden beken en rivieren buiten hun oevers. Soms zelfs drie meter waardoor zelfs de hoofdweg door Vienna afgesloten moet worden.

Ik ben blij vandaag geen rondleiding te hebben anders hadden we hier gelopen (de weg achter het Witte Huis) 

Het is spitsuur en er staan files. Automobilisten kunnen dus niet op tijd weg als de wegen overstromen. Daardoor moeten er tientallen mensen van het dak van hun auto gered worden.

Als ik beneden kom ga ik even op mijn computer werken. Ik denk druppels op mijn hoofd te voelen en jawel, ons garage dak lekt. Gelukkig zal het binnenkort vervangen worden, maar nu moeten we ook kijken of we misschien meer geld van de verzekering nodig hebben voor waterschade door dit lek.

Een kennis in Vienna waarschuwt dat het ook in onze plaats slecht gesteld is. Rick moest helemaal omrijden en kon bijna zijn kantoor niet bereiken. Hij haalde het nog net voor de politie die weg ook afsloot.

Een beetje bezorgd ga ik dus naar Anytime Fitness. Het verkeer is helemaal van slag. Zelfs de gewoonlijk rustige Church Street staat helemaal vast. Gelukkig in de tegenovergestelde richting en ik kom zonder kleerscheuren bij de sportschool aan.

Sharon heeft dezelfde weg genomen. Terwijl we het halve uur personal training doen komt het nog steeds met bakken naar beneden. Center Street is een heuvel en er komt een riviertje naar beneden. Ik hoor op de radio dat dit zoveel regen is als we gewoonlijk in de hele maand juli krijgen. Het breekt een bijna 150 jaar oud record.

Hierna wordt het gelukkig minder, maar die dertien centimeter, die gevallen zijn zorgden voor heel veel schade aan wegen, auto's en een aantal kennissen hebben ondergelopen basements. Wij gelukkig niet want ons huis ligt op een heuvel.

Dan komt de tweede schok voor mij, met gelukkig een goede afloop, van vandaag. Rick belt me rond lunchtijd en vertelt dat zijn gewoonlijke maandagvergadering met zijn manager anders liep dan gewoonlijk. Toen hij kwam zat er ook iemand van personeelszaken bij.

Dat is meestal geen goed teken en inderdaad wordt Ricks huidige positie in heel Microsoft geelimineerd. Dat is even slikken, maar Rick krijgt meteen een gelijkwaardige andere positie in cyber-beveiliging (weet niet of dat correct Nederlands is) aangeboden. Hij heeft die nog niet aanvaard, maar morgenochtend doet hij dat wel.

Net vorige week nog zei Rick tegen mij dat hij zich niet meer uitgedaagd voelde in deze positie. Hij is echter wel heel geinteresseerd in cyber-beveiliging. Dus wie weet is het een goede ontwikkeling. Maar het laat wel weer zien dat je zelfs na bijna 30 jaar bij een bedrijf geen baangarantie hebt.

Omdat er zoveel wegen zijn afgesloten moet ik binnendoor naar Whole Foods. Daar eet ik lunch van de salade bar en koop wat ingredienten voor avondeten deze week. Dan rijd ik naar Giant om ook daar een boodschappenlijstje af te werken.

Intussen zijn Jose en zijn mannen bezig ons hek en deck met de hogedrukreiniger schoon te maken. De regen deert ze kennelijk niet. Orion wordt er echter helemaal zenuwachtig en opgewonden van dus ik geef hem wat van zijn kalmerende medicijnen. Dat helpt want zo kan hij zich concentreren op mijn bevelen en wordt hij een stuk rustiger.

De komende paar dagen komen de mannen alles beitsen. Perfect want dat is tijdens mijn rondleidingen al denkt Jose donderdag of vrijdag ook nog te moeten komen. Omdat alles van hout is is het onderhoud belangrijk. Met deze warmte en vochtigheid in de zomer rot het gauw.

Aan het einde van de middag komt de zon tevoorschijn en zijn de meeste wegen weer geopend. Ik ga op het deck zitten lezen in de ene stoel, die er nog staat. Het is lekker koel met maar 27 graden. Ik zie op het weerbericht dat we volgende week een hittegolf krijgen dus dit is wel even fijn.

Rick komt thuis en maakt zijn befaamde omeletten. Ik merk aan hem dat hij opgelucht is (natuurlijk) om een nieuwe rol te krijgen bij Microsoft. De omeletten smaken weer prima. Nu gaan mijn voeten omhoog en ga ik me voorbereiden op de rondleidingen de komende twee dagen. Ik zie ernaar uit onze mooie stad weer te laten zien!