Over een gezellig middagje zwembad en een fiks onweer

Het is al 28 graden als we om half acht ontbijten. Ik hoopte mijn mini komkommertjes op te maken maar tot mijn spijt zijn ze beschimmeld. Dan maar alleen koffie en een cracker met brie. We lachen enorm om een reclame van AT&T met een paar Nederlandse zinnen erin. Hier kun je die zien.

Terwijl Rick zich doucht begin ik aan mijn uur op de elliptische machine. Het is nu zelfs voor mij te warm om buiten te sporten! Ik neem ook maar direct mijn douche zodat ik boodschappen kan gaan doen.

Bij de Walgreens haal ik onder anderen Orions medicijnen zodat er genoeg van is als we op reis zijn. Dan haal ik wat boodschappen bij de Giant en Whole Foods. Ik doe het zo langzaam mogelijk om van de airconditioning te genieten want als ik naar buiten loop voelt het als een sauna.

Met Orion kunnen we op het moment alleen 's ochtends vroeg en 's avonds laat wandelen. Verder is het te heet voor hem. Gelukkig hebben we de achtertuin. Hij houdt heel erg van ijsblokjes dus daar voorzie ik hem ruimschoots van. Op het asfalt van de oprit kun je met deze temperaturen een ei bakken.

Voor de lunch wilde ik eerst naar Zoe's Kitchen, maar ik vond de poke bowl van gisteren zo lekker dat ik niet kan laten er weer een te bestellen. Om hem op te halen besluit ik eens de snelweg te nemen in plaats van de gewoonlijke sluiproute.

Slecht plan! Er zijn wegwerkzaamheden waardoor ik in een stilstaande file kom te staan. Zo duurt dat korte stukje extra lang. Terug neem ik maar weer de sluiproute en laat me de frisse salade goed smaken.

Dan maak ik me klaar voor het zwembad. Marielle komt om een uur en we slepen twee parasols bij elkaar zodat we een lekker schaduwrijk plekje creeren. Het is absoluut niet druk. We hebben het bad bijna voor ons alleen. Het water is weer lekker verkoelend.

Het is gezellig en rond half vier komt Chris er ook bij. We kletsen wat en nemen om de zoveel tijd en verkoelende dip in het water. Tegen vijven vertrekt Marielle en ik zie zo'n donkere lucht aankomen dat ik niet veel later volg.

Terwijl ik naar huis loop hoor ik de donder, die het zwembad sluit. Het wordt ook pikkedonker en het waait opeens keihard. Een meisje fietst voor me uit en vlak achter haar valt een tak zo dik als een boomstam! Als die op haar was gevallen had ik een ambulance moeten bellen, dat is zeker. Het was haar tijd gelukkig nog niet.

Thuis is de stroom uit, maar die flikkert een minuut later gelukkig weer aan. Ik ben zo blij dat Orion helemaal niet bang is voor onweer. Ik vond dat altijd zo zielig voor Cosmo. Het bliksemt en dondert flink en de planten hoeven geen water meer. Net zo snel als het kwam is het ook weer voorbij.

Voor ons avondeten maak ik zalm in de airfryer en daar hebben we spinazie en de spinazie ovenhapjes bij. De zalm wordt altijd zo lekker in de airfryer! Als ik het ding alleen al daarvoor gebruik is het goed.

Vanwege het vijftigste jubileum van de eerste maanlanding geeft NASA een hele presentatie op de National Mall vrijdag en zaterdagavond. Helaas gaat het Rick en mij niet lukken daarbij te zijn, maar het Washington Monument is vanavond al verlicht met de Saturn V raket erop.

Dat willen Rick en ik natuurlijk graag zien. Waarschijnlijk door de onweersbuien heb ik echter heel veel pijn. Naarmate de tijd vordert wordt het steeds erger. Het komt tot het punt dat een projectie op het Washington Monument me gestolen kan worden.

Rick gaat dus alleen en ik plaats hier een van zijn foto's. Dit is een van die dingen soms. Ik zag ernaar uit mee te gaan, maar het lukt gewoon niet. Ik blijf bij Orion en ga op tijd naar bed.