Dag 3 Outer Banks: Over nog een prachtig natuurpark

De zon is nog maar net op als Rick en ik naar het strand lopen. Het water is al vol surfers, want de golven zijn er perfect voor. We zijn expres vroeg opgestaan, zodat we kunnen proberen zonder al teveel mensen met Orion in het Alligator River National Wildlife Refuge te gaan wandelen. 

We halen eerst koffies en egg bites van Starbucks en rijden dan via Roanoke Island, waar de eerste Engels kolonie in Amerika mysterieus verdween, naar het vasteland. Ik vind dat verloren kolonie verhaal nog altijd een fascineren iets. De mensen, die benodigdheden gingen halen in Engeland vonden toen ze terugkwamen geen enkel teken van de kolonie. Tot de dag van vandaag is niet bekend wat er gebeurd is.

Net over de brug zijn we al in het natuurgebied, maar we rijden tot een van de officiele ingangen, zodat we een kaart kunnen oppakken. De vorige keer dat we hierheen gingen hadden we die niet en kwamen we bijna vast te zitten met de van. Dat gebeurt ons niet nog eens.

Nog geen mijl het park in staan er mensen iets te fotograferen. En ja, hoor, het is een beer. We zien hem goed, maar er is teveel struikgewas tussen voor een foto. Dit park staat inderdaad bekend om zijn beren. Toen Kai en ik hier een aantal jaren geleden waren zagen we er ook een.

Gelukkig gaan de mensen, die ook naar de beer keken, een andere kant op. Op een gegeven moment zien we een verlaten weg, waar geen auto's op mogen, en besluiten daar te gaan wandelen. Een goede keuze, want we komen geen kip tegen. Wel een heel mooie Woody Woodpecker specht en zonnende schildpadjes. Verderop steken een paar herten over. 

Kennelijk hangt er lichte mist boven het water en creeert een paar regenbogen op deze foto

Orion mag zelfs los lopen en blijft keurig in onze buurt

Spelen met de dauwdruppeltjes, die ik overal op zie

Na deze mooie wandeling rijden we naar de parkeerplaats, waar vanuit je voetgangerspaden kunt gaan lopen. Jammer genoeg is het ons daar te druk. Dat wordt niet relaxt wandelen met Orion. We zijn dus blij met dat eerdere pad. 

Tijd om terug naar ons huisje te gaan, want de klok loopt ook weer veel sneller dan ons lief is. We nemen onze douches en rijden dan naar Fish Heads, ons favoriete lunch restaurant. Dit keer logeren we daar veel dichter bij al is het nog steeds zo'n twintig minuten rijden. 

Dit mooie vlindertje zit op bloemen in onze "tuin" 

We krijgen een van onze favoriete tafels op de pier. Natuurlijk bestel ik mijn favoriet, de sake bloody Mary, die zij veel lekkerder maken dan ik thuis. Verder heb ik de salade met de krabcake en Rick heeft de vistaco's. 

Het is altijd zo ontspannend hier. We kijken naar de vissers op de pier. Even overwogen wij ook eens te gaan vissen, maar eigenlijk lijkt ons dat doodsaai. We zien dolfijnen uit het water springen in de verte en in de zon is het heerlijk! We blijven dan ook wat langer zitten dan gewoonlijk. 

In het winkeltje kijk ik of ze sweatshirts zonder hoed hebben en laat dat nu het geval zijn! Niet alleen dat, maar de bedrukking op de rug is in kleur. Tot nu toe heb ik die elders enkel in het zwart gezien. Ook de kleur van de enige trui in mijn maat, lichtgeel, is een favoriet van mij. Natuurlijk gaat die mee naar huis!

Na Orion nog een korte wandeling te hebben gegeven, gaat die gewillig in zijn bench. Hij heeft vandaag meer avonteer dan gewoonlijk gehad. Wij lopen naar het strand en zetten onze parasol en stoelen op. 

We hebben geluk, want er vist een enorme groep dolfijnen vlak voor de kust. Ze zwemmen af en toe in dezelfde golven als de surfers. Wat lijkt me dat gaaf als surfer! Er zit ook een witte dolfijn bij, die heb ik nog niet eerder gezien. Met de surfers en dolfijnen hebben we geen boek nodig! Sommige surfers zijn erg goed. 

Na even mijn dagelijkse spelletjes gespeeld te hebben gaan we een strandwandeling maken.  Ik heb nog maar 6000 stappen gelopen, dus ik ga de rest op het strand lopen. Rick gaat gezellig mee. 

We lopen naar de pier en af en toe in het water. Tot onze verbazing is dat warmer dan in de zomer. Nog steeds niet voor mij om in te zwemmen, maar toch. Dit strand is wel veel fijner om op te wandelen, dan dat in Kitty Hawk. Het is minder zacht dus je zakt niet bij iedere stap weg. 

Op het strand moet ik altijd even de watertemperatuur uitproberen

Als we onze 10000 stappen bijeen hebben gaan we nog een tijdje zitten genieten van de zon en het strand. Als de zon tegen vijven lager gaat staan wordt het fris en lopen we terug naar het huisje. Rick doet wat werk en Orion en ik genieten nog even van de zon op de veranda. 

Dan komt de dagelijkse zoektocht naar lekker eten. Dit keer valt onze keuze op Dirty Dick's. We bestellen gefrituurde alligatorstaart als voorafje, waarvan ik er maar een paar eet, hoewel ze lekker zijn. Rick zorgt dat er weinig over is. 

Mijn hoofdgerecht is gegrilde bot met garnalen en krabcake. De vis is erg lekker, maar de groentes zijn vreselijk. Rick heeft blackened mahi mahi, ook hij is maar matig enthousiast. We zouden meer naar de sterren, die restaurants op Yelp krijgen, moeten kijken, want de menu's verschillen niet zo heel erg. Voortaan alleen nog vier sterren restaurants, want Dirty Dick's heeft er maar drie. 

Toch is het een leuk einde van weer een heerlijke dag. Ik ben zo blij dat mijn voet minder pijn doet. Met ibuprofen gaat het prima. Orion doet het hier ook beter dan in ons vorige huisje, om de een of andere reden. Hij is veel minder zenuwachtig. Misschien is dit ook goed voor hem om eens in andere omgevingen te zijn.