Over vuilnis ophalen in de natuur en stemmen

Het belooft weer een warme herfstdag te worden. Ricks wekker ging om half zeven af, want hij heeft die belangrijke presentatie vanochtend. Ik blijf nog even liggen, maar ben voor achten ook van de partij. 

We maken ons dagelijkse ritje naar Starbucks en dan gaat Rick verder met studeren en ik doe een uur op de elliptische machine. Na een uur en een minuut heb ik mijn 10000 stappen bijeen. Dit voelt toch wel meer als sporten dan op de plaats hardlopen. 

Inmiddels is het tijd voor Ricks presentatie en aan mij de taak om Orion stil te houden. Gelukkig is het op het deck in de zon warm genoeg om buiten te zitten.  Op het deck is ons hondje altijd in zijn nopjes. Natuurlijk ziet hij wel af en toe iets, maar als ik hem naar me toe roep is hij weer stil. 

Om kwart over twaalf komt Rick blij uit zijn kantoortje. Zijn presentatie is bijzonder goed ontvangen en zijn manager was erbij. Altijd weer fijn als je hard hebt gewerkt voor iets. We gaan onze lunchsalades halen bij Cava en Subway en eten voor het huis in de zon.

Dan ga ik op weg om Marielle op te halen. Wij gaan naar Great Falls Park en daar vuilnis ophalen. Marielle heeft een organisatie gevonden, Small Acts for Clean Shores, die bijhoudt hoeveel vuilnis er in natuurparken en op stranden wordt opgehaald door prive groepen. 

Nu zijn Marielle en ik niet echt een groep, maar, zoals de naam van de organisatie aangeeft, die "groep" kan ook heel klein zijn. Met mijn nationale parkenpas komen we zonder te betalen het park in. Ik heb zo'n grijpding en we hebben handschoenen en vuilniszakken. 

We beginnen bij de picknicktafels, maar daar vinden we nauwelijks niets. We vragen ons al af of we niet eigenlijk ergens anders heen hadden moeten gaan. Maar dan zien we het eerste plastic flesje en al gauw veel meer. Weggewaaide servetten, rietjes, mondkapjes, noem maar op. 

Natuurlijk werpen we ook een aantal blikken op de prachtige omgeving en de watervallen. Het is zeer dankbaar werk en we geven duidelijk het goede voorbeeld. We komen een aantal gezinnen met kleine kinderen tegen. Sommige kinderen wijzen naar ons en anders vertellen de ouders hoe goed het is wat wij doen.

Andere wandelaars bedanken ons. Het is dan ook echt nodig! Mijn vuilniszak wordt steeds zwaarder en die van Marielle ook. We hebben hooguit twee en een halve kilometer gelopen! Het is warm en een mooie wandeling dus de perfecte dag om dit te doen. 

Onderweg komen we een paar slangetjes tegen. Onderstaande foto is een smooth greensnake. De andere, die te snel gaat om een foto te maken, is een Eastern ribbon snake. Ik weet niet of er Nederlandse vertalingen voor zijn. 

Een van de twee kleine slangen, die we tegenkomen

Terug bij het bezoekerscentrum kijken we eens wat we zoal op hebben gehaald. De vieste dingen zijn een tampon en een zakje vol hondenpoep. Verder zijn twee mensen hun waterflessen vergeten en heeft iemand een gigantische zwarte pruik of zo achtergelaten. Het gros is echter papier, piepschuim en plastic waterflesjes. Bij elkaar schatten we dat het ongeveer vijftien pond weegt.  

Marielle schreef het allemaal op en zette het op de site van Small Acts for Clean Shores

We zijn het erover eens dat dit een dankbaar iets is om te doen. We nemen ons voor het binnenkort nog eens te doen, maar ook gewoon in onze buurt of waar we dan ook wandelen. Nu ik zo'n grijpding heb zal ik die en een zakje meenemen. Al pakken we maar een ding op, dan is het nog steeds een ding minder dat in de natuur terecht komt. 

We hebben allebei dorst gekregen en in Great Falls halen we een paar drankjes van Starbucks. Voor mij de passievrucht ijsthee en Marielle neemt een ijs caramel macchiato. Dan zet ik haar weer af en rijd naar huis.

Rick wacht me al op, want we hebben besloten vanmiddag te gaan stemmen. Vandaag is de eerste dag dat er meerdere stemlokalen open zijn in onze county. Ons oorspronkelijke plan was om vrijdag te gaan, maar dan wordt er regen voorspeld.

Gelukkig kan Rick vanmiddag ook wat vroeger klaar zijn met zijn werk. We gaan naar het Providence Community Center en sluiten aan in de vrij lange rij. Uiteindelijk duurt het een uur en een kwartier voor wij aan de beurt zijn om te stemmen. 

Zo zien we wat de Democraten denken en ik stem precies zo. Rick stemt ietsje anders, maar alleen op een van de veranderingen van de Constitutie van Virginia (waarop de Constitutie van de VS gebaseerd is, als je van geschiedenis houdt). 

In onze county wordt er in vier talen uitgelegd hoe je moet stemmen: Vietnamees, Koreaans, Spaans en natuurlijk Engels. 

Eenmaal in het stemlokaal moeten we eerst onze naam en straatadres op een formulier invullen. Dan weer in de rij om onze identiteit te checken en dan in de rij voor een stembiljet. Onderstaande is hoe ik het in heb gevuld voor de kandidaten. 

Verder zijn er dus nog een paar voorgestelde veranderingen aan de Constitutie. Ik stem nee op een gerrymandering voorstel, maar Rick ja. Beiden ja, op het voorstel dat militairen, die 100% invalide zijn verklaard, geen autobelasting hoeven te betalen. 

Voor onze county zijn er vier vragen of de county geld moet besteden aan vervoer, bibliotheken, parken en gezondheidszorg. Daar stemmen we allebei ja op alle vier. Ik schrijf "ja" of "nee" omdat dat onze keuzes zijn, niet "voor" of "tegen". 

In plaats van een sticker met "I voted" krijgen we het pennetje waarmee we stemden (duidelijk heb ik handlotion nodig met al dat handenwassen)

We hebben het gedaan! We hebben op Biden en Harris gestemd en op de andere Democraten op het stembiljet. Vier jaar geleden had ik zoveel hoop dat we de eerste vrouwelijke president zouden krijgen en de ochtend na de verkiezingen werd ik wakker met een gevoel als na 11 september 2001, alleen duurt het nu al bijna vier jaar. Zouden we nu de eerste vrouwelijke (en zwarte) vice president krijgen? 

De rijen om te stemmen in de verschillende staten stemmen mij optimistisch, maar dat kunnen natuurlijk ook Trump liefhebbers zijn (niet in ons gebied, maar elders). Van de verkiezingen van vier jaar geleden leerden wij dat alle opiniepeilingen niets zeggen. Nu is het maar afwachten hoe het zal gaan. Wij hebben ons steentje bijgedragen.

Opeens voel ik me doodmoe. Alle energie is verbruikt. Rick haalt eten van Plaka Grill, altijd weer super lekker Grieks.  Dan kijken we Coco, een film, die we alweer een tijd niet hebben gezien. Allemaal een fijne donderdag gewenst!