Over woensdag

Om naar Benjamin Franklin te schrijven: "Early to bed, and early to rise makes a (wo)man healthy, wealthy and wise". Dat geldt ook voor mij (okay, misschien niet de rijkdom). Ik probeer telkens voor tienen naar bed te gaan en ik merk dat ik dan niet alleen beter slaap, maar ook uitgeruster wakker word. 

Ricks wekker gaat om zeven uur. Ik blijf nog even op mijn telefoon lezen en ga een kwartier later ook naar beneden. Het is vreemd op te staan, terwijl het nog donker is. Dit weekend gaan bij ons de klokken terug en dan zal het weer licht zijn om kwart over zeven. 

Mijn ontbijt bestaat nog eens uit een ei en roergebakken cantharellen en tomaat. Met een halve mok koffie erbij smaakt het super lekker! Ik heb besloten dat ik paddenstoelen voor het ontbijt een goede toevoeging vind. 

Net als gisteren begin ik aan mijn stappen, terwijl Rick zijn douche neemt. Ik heb er al meer dan vierduizend opzitten, als we naar Starbucks vertrekken. Dit bevalt me 

heel goed, in twee etappes sporten. De nitro brew is een hoogtepunt van mijn dag, ik kan daar zo van genieten!

Rick gaat aan het werk en ik naar boven om de rest van mijn stappen op de elliptische machine bijeen te krijgen. Ook dat wil ik vaker gaan doen. Het voelt zo alsof er veel minder tijd nodig is om mijn doel te bereiken. Natuurlijk is dat niet zo, maar dat maakt niet uit. 

Als ik klaar ben zie ik dat het zeventien graden is. Ik doe mijn dagelijkse spelletjes en besluit om een stuk door de buurt te gaan wandelen. Toevallig kom ik Mary Ellen tegen, die samen met haar 88-jarige schoonmoeder aan het lopen is. Alleen hebben ze een verschillend tempo.

Mary Ellen en ik hebben elkaar al een tijd niet gesproken. Terwijl zij naar haar schoonmoeder loopt praten we even bij. Ook voor haar jong volwassen kinderen is het geen makkelijke tijd. Als we Vivian, de schoonmoeder, inhalen, nemen we afscheid. Laat mij alsjeblieft achtentachtig worden zoals Vivian!!

Op de terugweg maak ik opnieuw heel wat foto's. Ik hoop dat de storm morgen en vrijdag niet alles van de bomen blaast. Zaterdag is Halloween en daarna zullen die versieren ook weer verdwijnen. Gelukkig volgen de kerstversieringen al redelijk snel. 

De gewoonlijke avondparade is dit jaar een rijdende parade door de buurten. Ik ben benieuwd!

Het loopt al tegen het middaguur als ik onze oprit weer oploop. Na een snelle douche bestel ik mijn lunch van Subway. Die salade blijft heerlijk, dit keer heb ik hem met ham, kalkoenborst en bacon. Ik vind het ook fijn dat ik zeker voor een hele dag groente eet. Dan geeft het niet als het ontbijt of avondeten minder zijn. 

Na het eten ga ik mijn boodschappenlijstje afwerken. Mijn geliefde Nieuw Zeelandse sauvignon blanc merk, Brancott, is bij alle Total Wine's uitverkocht. Ik haal voor de zekerheid nog wat meer bij Safeway. Ik hoop echt dat er geen problemen zijn met de invoer ervan. Ik vind de andere sauvignon blancs uit de Marlborough vallei ook wel lekker, maar niets haalt voor mij bij Brancott. 

Rick heeft dit weekend ons Halloween snoep al gekocht, maar er is nog meer dan genoeg te krijgen!

Na de Safeway rijd ik naar Whole Foods, waar ik paddenstoelen voor het ontbijt van morgen en vrijdag koop. Er zijn geen cantharellen, maar ik neem oesterpaddenstoelen en baby portobello's mee. Ik ben benieuwd. Mijn laatste stop is The Fresh Market. Ook daar vind ik waar ik naar zoek. 

Op de terugweg naar huis kan ik het niet laten te stoppen om nog wat foto's van de prachtige dahlia's in een van de tuinen onderweg. Ik zou die ook wel in onze tuin willen, misschien volgend jaar. 

De schoonmakers zijn er als ik thuis kom en het is zonnig en 22 graden buiten. Perfect om in de voortuin te gaan lezen. Af en toe komen buren langs en maken een praatje op gepaste afstand. Dat is het voordeel aan voor zitten. Ik heb niet zoveel sociale interactie nodig, maar zo even kletsen vind ik wel heel fijn. 

Om een uur of half vier zijn de schoonmakers klaar en komt Rick naar buiten met de mededeling dat hij echt even uit zijn kantoor wegmoet. We lopen samen een blokje om en krijgen intussen een berichtje van Kai dat in Frankrijk weer een volledige lockdown is afgekondigd. 

Die begint vrijdag en Kai en Raquel willen absoluut niet nog eens wekenlang op hun kleine kamer opgesloten zitten. Gelukkig kunnen zij hun werk en school overal doen waar er wifi is. Ze gaan dus morgen naar Raquels ouders, die op het platteland wonen. Wij zijn zo dankbaar dat dat kan! Het is gewoon niet gezond om nauwelijks buitenlucht te krijgen. 

In de tuin bij Ricks collega waar we een paar weken geleden een happy hour hadden

Deze staat niet in onze buurt, maar ik kon het niet nalaten hem hier ook te zetten

Met mijn mocktail van groentesap en bloody Mary mix ga ik in mijn luie stoel zitten. Ik ben vandaag veel actiever geweest dan gisteren. Ik ben dan ook uitgeput, maar heb genoten van het buiten zijn. De komende dagen zal dat waarschijnlijk nauwelijks gebeuren met Zeta's bezoek. Die orkaan maakt dit seizoen gelijk aan dat van 2005 qua record aan aantal Atlantische tropische stormen en orkanen.  

Alsof ik een rondleiding heb gedaan, wat mis ik die! Ik vraag me af wanneer dat weer kan

Voor ons avondeten hebben we ieder een krabcake en een zalmburger. Daarbij grilt Rick mini paprikaatjes en bloemkoolpuree maakt het af. Weer een voortreffelijk maal dat we met plezier opeten.

Ondanks alles vliegen de weken voorbij lijkt het. Nog zes dagen en dan weten we hopelijk wat de uitkomst van de verkiezingen is. Ik heb meer dan genoeg van het politieke circus, maar ben ook doodsbang dat we nog vier jaar met het huidige regime krijgen. Ik heb goede hoop Twitter en Facebook lezend, maar je weet nooit. 

Allemaal een fijne donderdag gewenst!