Dag 5 Outer Banks: Over weer een heerlijke dag

We schrikken allebei wakker als Ricks wekker om tien voor zeven afgaat. We lagen er door het debat gisteravond laat in, maar hijsen onszelf uit bed om de zonsopgang te gaan kijken. Die is heel mooi, hoewel ik het met wolken mooiere foto's vind worden.

Terug in het huisje gaan we toch nog maar "even" liggen. Anderhalf uur later worden we pas weer wakker en nu moeten we opschieten, want Rick heeft om tien uur een conference call. We halen dan maar koffies en ontbijt van Starbucks. 

Terwijl Rick aan het werk is ga ik een lange wandeling maken. Er loopt een voetpad langs de huizen aan het strand en ik vermaak me met dromen om ooit een van die enorme huizen meteen aan het strand te kunnen huren. Voor ons tweeen is dat geldverspilling, maar wie weet als we met meer familieleden gaan. 

Veel huizen hebben een naam en sommigen heel leuk gevonden, zoals bovenstaande

Na een tijdje loop ik Kill Devil Hills in. Ik heb besloten vierduizend stappen te lopen, zodat ik er bij terugkomst 8000 heb. Dat duurt meestal een uur. De rest komt dan later vandaag wel. Bij het Ramada hotel in Kill Devil Hills keer ik om.

Nags Head begroet me weer en het wapen heeft een paardenkop, want dat is wat Nags Head betekent. Er is hier een rijtje met kunstgalerijtjes, de ene er nog leuker uitziend dan de ander. Ik maak hier mijn maandthema foto van deuren en ramen. 

Zodra ik terug bij het huisje ben neem ik gauw een frisse douche. Het is 23 graden en warm in de zon dus ik ben flink bezweet. Ik drink ook een hele fles koud water op. Rick is nog aan het werk en om hem niet te storen loop ik even naar het strand. 

Gisteren vond ik die vliegen echt vreselijk en als die er weer zijn, heb ik geen zin in het strand vandaag. Gelukkig staat er een stevige noordoostelijke bries en kennelijk zijn de vliegen daar niet van gediend. Als ik terugloop roept Rick dat ik hem opgesloten heb. Oeps! Ik had de horrendeur op slot gedaan, zodat Orion niet kon ontsnappen.

Het is alweer twaalf uur en tijd om naar Fish Heads te gaan. Daar is voor het eerst hun hele parkeerplaats vol. Rick zet mij af en gaat langs de weg parkeren. Ik zet onze naam op de lijst, want de wachttijd voor een tafel zal ongeveer 20 minuten bedragen. 

Terwijl ik op Rick wacht bestel ik een van hun super lekkere sake bloody Mary's. De twintig minuten zijn zo voorbij en we krijgen weer een tafel op de pier, dit keer aan de rechterkant. Op mijn salade bestel ik vandaag blokjes gegrilde tonijn. Rick heeft opnieuw de vistaco's. 

Op de terugweg gaan we even kijken waar we morgen heen moeten voor ons avontuur. Rick is ook de schroef, die de vlieger vasthoudt in het zand, vergeten mee te nemen op maandag. We kopen een nieuwe bij Kitty Hawk Kites. 

Dan moet Rick nog eens aan het werk en ik neem mijn stoel mee naar het strand. Daar is het heel rustig. Er zijn geen surfers, want er zijn bijna geen golven. Wat een verschil maakt het van dag op dag! Die harde bries maakt wel dat ik mijn stoel naar de zon draai, want het is best koud anders. 

Tegen drieen is Rick ook weer van de partij. We laten de vlieger op en lezen dan een tijdje. Mijn telefoonoplader doet het opeens niet meer. Daar baal ik van en wil wel een nieuwe voor we morgen op avontuur uit gaan. 

Om half vijf houden we het voor gezien op het strand. We dragen alles weer terug en dan rijd ik naar Radio Shack. Daar hebben ze precies de oplader waar ik naar zoek. De Pathfinder waarschuwt ook dat we nog weinig benzine hebben dus op de terugweg tank ik bij de Shell. 

Voor ons avondeten lopen we naar Tortuga's Lie schuin tegenover ons. Het kan niet makkelijker! We vragen een tafel buiten en daar moeten we een half uur op wachten. Het is pas half zes dus geen probleem. Intussen genieten we van een cocktail bij de Tiki bar. 
Er is nog zeker geen half uur voorbij als de hostess komt melden dat ze nu al een tafel voor ons heeft. Helemaal goed! We delen net als zondagavond de conch fritters en ik bestel weer een dubbele portie van rivierkreeftjes met paprika en ui. Soms vind je gewoon gerechten, die je twee keer in een week wilt eten. 

Vanavond moeten we vroeg naar bed, want morgen zal de wekker om half zeven al afgaan! We hebben een heel leuke excursie gepland morgenochtend. Daarover natuurlijk morgen meer.  

Intussen hebben Kai en Raquel een COVID test laten doen. Hun huisgenoot hebben ze niet meer gezien, maar haar vriend wel. Iedereen in dat huis laat zich nu testen. Hopelijk allemaal negatief, maar Frankrijk gaat niet de goede kant op. 

Jammer genoeg is dat hier in de VS ook het geval, zelfs New York en New Jersey hebben weer meer gevallen. Die hebben te maken met de Joodse feestdagen, dus dat belooft wat voor de algemene feestdagen.