Over een Oktoberfest met COVID maatregelen

Om half acht komt Rick naar boven met een nieuwtje dat hij niet langer voor zich kan houden. Zowel Trump als zijn vrouw Melania hebben COVID-19. Nu wens ik niemand deze ziekte toe, maar misschien opent dit hun ogen dat het toch echt geen hoax is!

Als we ontbijt zitten te eten krijgen we een berichtje van Kai. Een van zijn huisgenoten testte positief voor het coronavirus. Oei, dat is wel zorgwekkend! Gelukkig heeft ze geen symptomen en delen ze geen badkamer. Wel de keuken, maar ze desinfecteren alles en wassen hun handen veelvuldig. Hopen maar dat Kai en Raquel gezond blijven, dus. 

Intussen gaat het hier in Virginia nog steeds de goede kant op. Gisteren waren er maar 46 gevallen in onze county. We blijven voorzichtig, want je weet nooit, maar ik hoop zo dat gevallen zo laag blijven!

Na mijn stappen op het deck te hebben gedaan ga ik de achterbankbedekking, die ik voor Orion heb gekocht, installeren. Het ziet er goed uit. Zo blijven mijn stoelen krasvrij. 

Als Rick klaar is met zijn vergadering rijden we naar Arlington. Daar is de Heidelberg Pastry Shoppe. Hier hebben ze allemaal Duitse producten, blijkt. Ik dacht dat het alleen een bakkerij was. Ik had hier ook de aardappelsalade en bratwursten kunnen kopen. Nu weet ik dat voor een volgende keer. 

Wij hebben vijftig pretzels besteld en, als we zien hoe groot die zijn, weten we zeker dat dat niet allemaal op zal gaan. We zullen de overblijfselen verdelen tussen de gasten om mee naar huis te nemen. 

Op de terugweg komen we in een file terecht. Daardoor is het al half een als we terug in Vienna zijn. We besluiten meteen maar lunch op te halen. Rick neemt zijn gewoonlijke Cava salade en ik een van Subway. Voor het huis in de zon is het lekker warm en eten we het op. 

Dan gaat Rick nog even aan het werk en ik werk een lijstje boodschappen af. Ik haal nog een paar flessen riesling van Norm's Beer & Wine, want ik denk dat een fles niet genoeg gaat zijn. Als er teveel is drink ik het wel op (latere toevoeging: er was niet teveel). Bij de ABC slijterij haal ik een fles Aperol en bij Whole Foods mijn favoriete zeewier chips. 

 Dan is het tijd voor mijn wandeling. Ik probeer die met dit mooie weer iedere dag te maken. Er staat vandaag een harde, koude wind dus lang maak ik het niet. Het is wel 20 graden, maar ik ben niet warm genoeg gekleed.

Tegen vieren gaan we ons klaarmaken voor ons Oktoberfest. We dragen de tafel uit de achtertuin naar voren en zetten hem aan het einde van onze oprit. We hebben een tafelkleed, bekers, bordjes en servetten, die een Oktoberfest thema hebben. 

Zoals altijd gaat de tijd te snel en stopte Rick eigenlijk te laat met werken. Hij moet nog ijs halen en ik werp me op de bratwursten dan maar te bereiden. Ik maak er veertien en snijd die in drieen. Het lijkt heel veel, maar we hebben uiteindelijk maar een paar stukjes over. 

Verder doe ik prikkertjes in mini knakworstjes en daar zijn vooral de kinderen dol op, blijkt. De bak met aardappelsalade en de pretzels maken het geheel af. Verder brengen onze buren nog Italiaanse antipasti. 

Rick doet zijn officiele Oktoberfest Lederhosen aan, zet de hoempa muziek aan en dan zijn we klaar om mensen te ontvangen. 

Er is Duits bier en riesling wijn en langzamerhand komen de gasten. Iedereen draagt keurig mondkapjes en houdt netjes afstand. Natuurlijk gaan de mondkapjes tijdens eten en drinken af, maar dan wordt er afstand gehouden. Ik was een beetje bezorgd dat men zich niet aan de regels zou houden, maar dat valt alles mee. Bovendien weten we van alle genodigden dat ze eigenlijk nergens heen gaan. 

Rick en ik serveren het eten met handschoenen aan en mondkapjes op. Er wordt lekker gegeten en iedereen geniet duidelijk. Wij worden dan ook van alle kanten bedankt voor het organiseren. In deze tijd zijn dit soort feestjes extra leuk. Wie weet wordt dit wel iets jaarlijks voor ons. 

Tot ons genoegen gaan alle pretzels op en de overgebleven aardappelsalade wordt door ons buurmeisje meegenomen. Er zijn ook vrijwel geen worstjes meer over. Mijn vrees dat we veel te veel hadden wordt dus niet bewaarheid. 

Met vereende krachten ruimen we tegen achten op en dan neemt iedereen afscheid. Rick en ik hebben nauwelijks de kans gekregen iets te eten, dus ik bestel wat voorafjes van de Japanner en Rick gaat een hamburger halen van McDonald's. 

Kortom een zeer geslaagde avond en het was echt niet moeilijk te organiseren. Een paar worstjes braden en de rest werd voor ons gemaakt. Een goede afsluiting van de week, allemaal een heel fijn weekend gewenst!