Over een ongelukje met Orion

Rick bleef gisteravond later op dan ik en ik ben verbaasd als ik om vijf voor acht de eerste ben, die opstaat. Beneden zie ik een grote vlek op het tapijt en Orion trekt met zijn achterpootje. Ik bekijk zijn poot, maar zie er niets mis mee. 

Als ik mijn ontbijt aan het eten ben komt Rick beneden en vertelt dat Orion gisteren Ricks bierglas omgooide en dat brak. We denken nu dat Orion glas in zijn poot heeft gekregen, maar kunnen nog steeds niet vinden waar. Arm beest!

We halen veel later dan gewoonlijk koffies van Starbucks en dan doe ik wat stappen voor ik me klaarmaak voor personal training. Voor ik vertrek onderzoek ik Orions poot nog een keer en zie dan dat er een wond is op zijn "enkel", die nog steeds bloedt. Door de vacht daar kan ik niet zien hoe groot of diep de wond is.

Met de fiets ga ik naar Sharons huis en die heeft weer een rigoureus half uur met gewichten voor me. Zodra ik klaar ben bel ik de dierenarts en kan nog net een afspraak voor half twee krijgen. Rick werpt zich op om Orion te brengen, want hij voelt zich ietwat schuldig. Dat is natuurlijk nergens voor nodig. 

Door al dat telefoneren loop ik een deel naar huis met mijn fiets aan de hand. Zo kom ik langs onderstaande garage, die deze tijden wel heel goed weergeeft. Natuurlijk is het een Halloween versiering, maar ik vind hem sowieso toepasselijk voor de COVID tijd.

Rick moet heel vroeg lunchen en ik bestel mijn Subway salade ook maar meteen. Rick heeft een vergadering van twaalf tot een en staat er dan op alleen naar de dierenarts te gaan met Orion. Hij wil dat ik het fietstochtje dat ik gepland had ga maken.

Dat doe ik dan ook, want het is zulk schitterend weer en waarschijnlijk de laatste dag boven de 25 graden dit jaar. Ik fiets door de buurt en maak weer foto's van Halloweenversieringen en herfstkleuren. Een kennis is buiten met haar 9 weken oude corgi puppy en die is zo schattig dat ik bijna ook een corgi wil!

Deze familie is "gebooed", die hebben een Halloween verrassing voor hun deur gekregen

Als er dan geen gewone feestje gegeven mogen worden, dan maar skeletten feestjes

Ik krijg nooit genoeg van de vlammende kleuren van de esdoorns

Bij dit huis zijn de skeletten wel heel actief!

Net als ik de oprit oprijd belt Rick. Ik ga gauw naar binnen, want hij heeft Orion bij de dierenarts moeten laten. Die is onder narcose gebracht om een diepe wond aan zijn poot te laten hechten. 

De dierenarts dacht in eerste instantie dat het erger was, maar gelukkig geen pees doorgesneden. Het zal voor altijd een raadsel blijven hoe dat glas hoger op Orions poot zo diep kon snijden. 

We mogen Orion tussen vier en half vijf weer ophalen. Rick maakt van de tijd gebruik het gras te maaien en ik ben opeens doodmoe en ga een uurtje in de hangmat liggen lezen. Wat zou ik dit weer graag oppotten en op slechte dagen openen!

Orion zal voor een aantal dagen een kap moeten dragen en die vind ik altijd zo zielig. Ik ga online kijken wat Petco heeft als alternatief en dat is een opblaasbare ring. Ik bestel hem en niet veel later kan ik hem bij de winkel ophalen. 

Net na vieren gaan we samen naar de dierenarts om Orion mee naar huis te nemen. Die heeft inderdaad een kap op en is heel groggy. Hij valt bijna van de achterbank af. Arm dier! 

Thuis doe ik meteen de opblaasbare ring om Orions neck. Ik hoop maar dat die werkt, want anders moet hij toch echt aan die kap geloven. Orion gaat slapen en Rick en ik gaan naar het happy hour waar we voor zijn uitgenodigd.

Dat wordt gehouden bij Stephanie en Ashwin, een straat verder dan waar wij wonen. Stephanie is een collega van Rick en heeft andere collega's, die ook in Vienna wonen, uitgenodigd. In hun achtertuin kunnen we goed afstand houden en wordt het gezellig. 

Jammer genoeg heeft Rick om half zeven een afspraak voor een MRI voor zijn knie en net na zessen nemen we afscheid. Ik ben ook wel blij om er nu voor Orion te zijn. Die is nog helemaal verward en valt af en toe om van de verdoving. 

Mijn vriendin Mary komt langs en brengt mij het t-shirt dat ik hopelijk volgend jaar tijdens mijn rondleidingen zal kunnen dragen. De bekende gebouwen en monumenten van Washington staan erop. Het is van Lilly Pulitzer en idioot duur voor het dunne shirtje dat het is, maar ik vind hem zo leuk. 

Ricks MRI is goed gegaan en hij brengt avondeten terug. Niet zwaar, want we hebben al gesnackt tijdens het happy hour. Ik heb een soep en wat antipasto van Bonaroti's en Rick kabobs van Friends. De dag verliep weer eens anders dan gedacht, maar daardoor is het ook geen "Groundhog Day".