Om kwart over zeven horen we vreemde waarschuwingsgeluiden van onze telefoons komen. Het blijkt dat ons huisalarm is afgegaan en daar worden we op die manier via de app op geattendeerd. Dat is nog niet eerder gebeurd, vandaar onze verwarring. Rick ziet dat het glasbreekalarm van de slaapkamer in de basement de reden is.
Een paar minuten later belt Vector, ons alarmbedrijf, en vraagt of we okay zijn. Dat zijn wij wel, maar of het huis dat ook is kunnen we natuurlijk van hieruit niet bekijken. Ze bellen de politie om zeker te zijn dat er niets gaande is.
Er komen twee politieauto's en via onze deurbel vertelt Rick wat er aan de hand is. De agenten gaan kijken, maar vinden geen ongewone dingen in onze achtertuin. Wellicht is het dan een dier geweest dat tegen het raam is gevlogen of gelopen.
Nu we dan toch wakker zijn staan we maar op en beginnen aan de dag. We hebben beiden zin in nog een laatste (korte) strandwandeling en nemen Orion daarvoor mee. Het is droog, maar geen strandweer en zo komen we bijna niemand tegen.
We bestellen dan ook meteen egg bites, want we dachten zeeen van tijd te hebben, maar dat is opeens maar een zee geworden. We moeten voor tienen het huisje uit en hebben nog maar drie kwartier. Het is dit keer iets minder passen en meten in de auto, want we hebben de meegebrachte drankjes geconsumeerd.
Als alles, inclusief Orion, in de auto zit halen Rick en ik nog een doekje over de badkamer en keuken. Dat moet volgens het uitcheckbriefje, maar ik mag hopen dat ze een professioneel schoonmaakbedrijf het diepere reinigen zullen laten doen, vooral in deze tijden!
Zoals gewoonlijk willen we de ochtend nog hier op de Outer Banks doorbrengen. Het regent, want de overblijfselen van orkaan Delta komen deze kant op. We besluiten eens te kijken wat de Cotton Gin te bieden heeft. Dat blijkt heel wat te zijn!
Het is een enorme winkel met allemaal bijzondere hebbendingetjes en souvenirs. Tot onze verbazing kijken we er een half uur rond. We kopen onderzetters voor in de bekerhouders in mijn auto, een boekje over knopen leggen voor Rick en een kerstboomversiering van de Kerstman, die de Hatteras vuurtoren versiert met kerstlichtjes.
Het is nog te vroeg om te gaan lunchen dus we gaan nog een laatste blik op de Bodie Island vuurtoren te werpen. Daar zijn ook toiletten en die heb ik natuurlijk inmiddels weer nodig. Van de vier vuurtorens staat deze wat ons betreft op de tweede plaats.
Het is weliswaar even droog als we bij Fish Heads aankomen, maar we vragen toch voor de zekerheid een tafel in het restaurant. We voelen ons daar veilig bij, want het is aan alle kanten open en de tafels staan ver uit elkaar. Echt binnen in een restaurant eten zit er voorlopig niet in voor ons.
De laatste sake bloody Mary en salade met krabcake van deze vakantie smaken zo mogelijk nog lekkerder dan anders. Met toch wel wat pijn in ons hart vertrekken we en beginnen aan de rit naar huis.
Jammer genoeg wordt de terugrit nogal stressvol. Eenmaal in Virginia komen we voor de tunnel al in de file te staan. Intussen regent het gestaag en is Delta duidelijk gearriveerd. Halverwege, als het wat minder regent, stoppen we bij een rest area voor een pit stop en om Orion uit te laten.
Het is maar goed dat we dat gedaan hebben, want als we wegrijden begint het enorm te hozen. Arme Rick, want niet alleen is het heel druk op de vermaledijde I-95, maar met die regen is het zicht ook erbarmelijk.
Waze leidt ons een paar keer om een file heen en dan zien we de Express tolbanen opdoemen. Bijna niemand neemt die, waardoor we eindelijk goed opschieten. Na een bijna dubbel zo lange rit als gewoonlijk rijden we eindelijk onze oprit op.
Orion krijgt zijn avondeten en Rick en ik bestellen Thais, wat bezorgd wordt zodat Rick er niet nog eens op uit hoeft. Ik ben dol op vis, die ik 's middags en 's avonds at op de Outer Banks, maar het is ook weer fijn om een heel andere cuisine te eten.
Na het eten pakken we wat nodig is uit en de rest kan tot morgen wachten. Zo'n week vliegt voorbij, maar aan de andere kant hebben we ook zoveel gedaan dat het lijkt of we veel langer weg zijn geweest.
Allemaal een fijn begin van de week gewenst!
5 reacties:
Het was een heerlijke week, ik heb met veel plezier meegelezen. Fijn dat Orion bij jullie is.
Dank voor je interessante en leuke verslag over dit stukje Amerika!
Ik heb weer genoten van de mooie foto's.
Wat een pech dat het zulk rotweer was op de terugweg. Ik heb er ook een hekel aan om in de stromende regen te rijden.
Toch wel fijn om zo'n huis alarm te hebben, je weet nu in ieder geval dat er op gereageerd wordt door de politie.
Fijne maandag!
Gelukkig dat er niets aan de hand was thuis. Je wil niet thuiskomen met een kapot raam of nog erger, dat er ingebroken is.
Vreselijk om in stromende regen te rijden. Jullie zijn gelukkig heelhuids thuis gekomen.
Naar zo'n lange rit in de stromende regen maar gelukkig zijn jullie veilig thuis gekomen.
@Sonja - Orion meenemen bevalt ons zeer goed en dat kan met autoreizen natuurlijk makkelijk.
@Anja - Dat alarm is inderdaad fijn, we moeten het ook vaker gebruiken als we wel thuis zijn.
@Petra - Er wordt hier maar zelden ingebroken, maar je weet nooit.
@Anja - Altijd weer opgelucht na zo'n rit in de regen, dan gebeuren er veel ongelukken.
Een reactie posten