Over een happy huwelijksdag

Rick staat supervroeg op en naar mijn gevoel is het zelfs nog donker. Ik word om half acht wakker van een alarm op mijn telefoon: Flash Flood Warning. Gelukkig ligt ons huis op een heuvel, want de regen klatert op het dak en heeft dat de hele nacht al gedaan. Zes centimeter is er sinds gisteren gevallen en dat bovenop de regen van de afgelopen dagen.

Drieendertig jaar geleden, op onze trouwdag, werd ik ook zo wakker met plenzende regen. Wat baalde ik toen! Een trouwdag in augustus zou mooi en zonnig moeten zijn, niet donker en regenachtig. Ik weet nog dat mensen me opbeurden door te zeggen dat het dan een vruchtbaar huwelijk zou worden. Dat is zeker bewaarheid geworden! 

De reden, dat Rick zo vroeg op was, is dat hij een paar belangrijke klantenpresentaties heeft vanochtend. Na mijn ontbijt gaan we dan ook meteen op pad voor onze koffies. Die halen we van de dichtstbijzijnde Starbucks.

Als we terugkomen is Kai ook op. Ik doe mijn cardio en intussen neemt de regen gelukkig af. Tegen de tijd dat Saskia rond tienen ook van de partij is komt de zon zelfs aarzelend tevoorschijn. 

Nu het droog is liggen de vlinders op onze vlinderstruiken met hun vleugels open. Kennelijk om op te drogen. De Eastern tiger swallowtails blijven zo mooi, vooral als hun "zwaluwstaartjes" er nog aan zitten. Verder zie ik dat er door alle vochtigheid mooie paddestoelen in onze tuin groeien. 

Op zo'n regenachtige dag krijg ik altijd zin in pho. Ik bestel dat zoals altijd van Roll Play en wat is het weer lekker! Ik zou bakken kunnen drinken van hun ossenstaartbouillon alleen al! 

Na de lunch vertrekken Saskia en ik naar de mall. Zij wil graag wat professionelere kleding voor als ze in september in persoon voor de klas zal staan. We beginnen bij Urban Outfitters en zoals altijd vindt Saskia daar een leuke broek met bloes. 

Vervolgens lopen we de hele mall af, kijken bij winkels als Zara, Uniqlo en H&M voor mogelijke andere kandidaten. Er is niets wat bij Saskia's stijl past. Het is of te klassiek of niet geschikt. Ook zijn gesmokte bovenkanten erg in en daar vind Saskia niets aan. 

Eindelijk denken we bij Nordstrom tenminste een leuke jurk voor Laura's bruiloft half september te vinden. Het merk is Burberry en de prijs $1550. We rennen nog net niet gillend weg. In ieder geval weet Saskia nu goed wat ze niet wil en heeft ze haar oog al op wat kleding online. 

We zijn helemaal uitgeshopt, op een gegeven moment ziet niets er meer leuk uit. Op de terugweg stoppen we nog even bij Walgreens om Saskia's medicijnen op te halen. Intussen kies ik een leuke kaart uit voor Rick vanavond. 

Het is opeens weer heel lekker weer, jammer dat ik geen tijd heb om te gaan zwemmen. In plaats daarvan geniet ik van de vlinders, die af en aan vliegen en kijk naar Rick, die het gras voor het huis maait. Dat was heel hard nodig!

Tegen vijven maken we ons klaar voor ons speciale etentje. Daarvoor hebben we gereserveerd bij Nobu in Washington. We hebben al een aantal keren elders bij deze befaamde keten gegeten, maar nog niet bij het restaurant in DC.

Zonder veel oponthoud rijden we naar de stad. Daar moeten we even op de valet wachten om de auto af te geven. Dan krijgen we een leuke tafel waar we met zijn vieren op een bankje zitten met zicht op het restaurant. Kai en Saskia zitten naast elkaar, ik naast Saskia en dan Rick weer naast mij. 

Het wordt heel gezellig! Het doet me zoveel goed hoe onze kinderen echt elkaars vrienden zijn. We beginnen met wat cocktails. Kai en Saskia kiezen voor een volgens hen heel lekkere non-alcoholische pittige limonade.  We eten er heerlijke gekruide edamame bij. 

Dan bestel ik de omakase, zeven verrassingsgerechten speciaal door de chef voorbereid. De anderen kiezen van het gewone menu en alles is even lekker. Kai merkt op dat de sushi zoveel malen beter is dan van andere restaurants. Het is hier duur, maar alles is werkelijk voortreffelijk. Ik eet voor het eerst barracuda en wagyu biefstuk. 

We zouden niet in Washington zijn als er geen mysterieuze donkere Suburbans voor zouden rijden. Uit stappen een aantal in burger geklede Secret Service agenten. De man, die ze beschermen, is ons onbekend en zonder die agenten had niemand opgemerkt dat hij meer was dan de gewone bezoeker.

Bij ons dessert, matcha ijs met een superlekkere chocolade "cake", krijgen we ook een paar mochi met Happy Anniversary erbij geschreven. Heel attent! De bediening is vriendelijk en bekwaam. 

Alles was perfect, behalve dat we van tevoren te horen kregen dat we voor half negen klaar moesten zijn. Dat gaf een gehaast gevoel en was onnodig, want er waren meer dan genoeg tafels beschikbaar. Voor de prijs, die wij voor deze maaltijd betaalden, zou je de hele avond moeten kunnen blijven. Gelukkig waren we sowieso rond half negen klaar.

Kai wil nog graag even langs het Lincoln Memorial bij avond. Van daaruit hebben we ook zicht op het Tweede Wereldoorlog monument, het Washington Monument en het Capitool. Het is alweer lang geleden dat we de monumenten in het donker bezochten. Zo mooi!

Thuis wisselen Rick en ik onze cadeautjes uit. Rick toonde een aantal keren bij restaurants belangstelling voor cocktails, die gerookt werden. Ik vond een apparaatje waarmee je dat kunt doen en het leek me een goede toevoeging aan de bar. Rick is er inderdaad erg blij mee.

Voor mij is er een klein pakketje en dat zijn altijd de beste. Er zit een mooi kettinkje met de Hawaiiaanse staatsvis, humuhumunukunukuapuaa, in. De bedel lijkt daar precies op, heel mooi! 

Wat een speciale dag was dit weer! Alleen Katja ontbrak en die hebben we gelukkig ook net gezien. Op naar de volgende drieendertig jaar!