We slapen lekker uit, al is het voor mij duidelijk dat ik echt niet langer dan tot half negen kan slapen, als ik op een normale tijd naar bed ben gegaan. Ik tref Kai beneden aan, die heeft zijn ontbijt al lang op.
Rick en ik vertrekken om ons ontbijt van Starbucks en dat van Saskia van Viva Sol te halen. Ook heeft Saskia kokosnootolie nodig voor haar huid, die ik bij Whole Foods koop. Dan gaan we naar het Mosaic District waar mijn paddestoelen bij King Mushroom klaar liggen.
Om wat op te schieten besluiten we verder de markt te laten voor wat het is. Daardoor vergeet ik dat Kai nog een fles Summer Crush sap van Greenheart mee wilde nemen naar het strand. Die moet ik dus nog gaan kopen.
Rick besluit tot mijn ongenoegen het gras in de achtertuin nog te gaan maaien. Het is al tien uur en ik wil echt rond elf uur weg. Dat betekent dat ik zelf allerlei dingen moet gaan doen. Ik ben een sterk type A getrouwd met een type B, die nooit haast heeft.
Als eerste ga ik naar de Greenheart winkel en koop daar Kai's sap. Dan rijd ik naar de Shell, waar ik de auto volgooi. Ik krijg 20 cent per gallon korting via Giant, wat de benzineprijs per bijna vier liter $2,95 maakt. Hier haal ik ook een zak met ijs.
Thuis begin ik met het inladen van de auto. Dat wordt flink passen en meten, want met Kai en Saskia erbij is er veel minder plaats. Om de een of andere reden heb ik een heel goed gevoel voor het passen en meten van bagage en als Rick klaar is met zijn douche hoeven alleen zijn koffer en tas er nog in.
We hebben vier strandstoelen, twee parasols, de Yeti koelbox, een grote tas met baddoeken en andere kleinere benodigdheden en dan onze bagage mee. Er moet wel wat spul tussen Saskia en Kai in, maar verder ben ik heel trots op hoe ik het voor elkaar kreeg!
Zoals altijd weet ik dat het, als ik een doeltijd zet, toch tenminste een kwartier later wordt. Zo ook vandaag, maar om kwart over elf vertrekken we dan. Er moet veel verkeer zijn, want Waze zendt ons via een route, die we nog nooit hebben genomen.
Die leidt door het mooie Virgininiaanse landschap met boerderijen en slaperige dorpjes. Saskia en ik moeten erg plassen, maar er is werkelijk niets. Gelukkig komen we bij Fredericksburg terug op de I-95 en een mijl later is er een rest area.
Daar staat ook midden in de staat, ver van alle grenzen, het welkomstbord dat iedereen bij het binnenrijden van Virginia ziet. Verder is er een groot LOVE beeld, een van meerdere door de straat verspreid.
Naarmate we dichter bij Williamsburg komen betrekt de lucht steeds meer. Op mijn radar zie ik flinke onweersbuien, al was het weerbericht 20% kans op regen. Ik heb daarom geen paraplu's of wat ook ingepakt! Al gauw plenst het inderdaad.
Dat blijft de hele weg verder naar Virginia Beach zo. We zien spectaculaire bliksemschichten en horen donder, die de auto doet trillen. Eindelijk, na vijf uur, rijden we Virginia Beach binnen. We zijn hier al jaren niet meer geweest, mijn blog teruglezend al tien jaar niet!
Dit is dan ook een van de verste badplaatsen om heen te rijden in onze omgeving, al zijn we vaker verder weg in de Outer Banks en zelfs Florida geweest. We checken in bij de Sheraton Four Points en krijgen twee kamers naast elkaar op de vijfde verdieping.
We laden een kar vol met onze spullen en hebben zo alles al gauw boven. Alle kamers hebben vol uitzicht op zee, dus dat wordt genieten. Alleen regent het nu nog en bliksem en donder zijn aan beide kanten van het hotel te zien en horen.
We besluiten eerst ergens een drankje te gaan drinken. Dat wordt de Bunker Brewpub. De mannen bestellen een biertje, maar Saskia en ik houden het bij (spuit)water. We hebben allemaal trek en delen gefrituurde augurkschijfjes, erg lekker!
Saskia is haar oplaadkabel voor haar telefoon vergeten en we gaan eerst op zoek daarnaar. We vinden een Walgreens en daar koopt Rick gelijk ook maar even vier kleine paraplu's, want het regent nog steeds. Ik ga deze constant in mijn auto houden.
Intussen kijken we naar menu's van restaurants met veganistische opties. De keuze valt uiteindelijk op Pelon's Baja Grill. Dat blijkt een nogal saai restaurant waar je alles bij de kassa moet bestellen. We hebben geen zin om verder te zoeken en doen dat dan maar.
Dan snap ik waarom dit restaurant vier en een halve ster heeft op Yelp. Het eten is voortreffelijk! Ik heb de Surfside salade met garnalen. Die komt ook met kaas, salsa en guacamole. Ik lik nog net mijn bord niet af. De anderen zijn ook blij met hun keuze, Saskia heeft een veganistische burrito.
Terug in het hotel kijken we naar een prachtige zonsondergang vanaf het dak van de parkeergarage. Vooral de bovenste foto met de in brand staande zonnestralen vinden Kai (die dezelfde foto met zijn telefoon nam) en ik super. We zitten hier aan de oostkust van de VS, dus morgenochtend zullen we de zonsopgang vanuit onze kamers zien. 
De mannen gaan een wandeling over de boardwalk, die hier van cement is, maken. Saskia en ik blijven op onze balkons genieten van het uitzicht. Zo zien we de volle maan van vandaag boven de oceaan. Zo mooi!
Rick en ik vragen ons af, waarom het zo lang geleden is dat we hier waren. We nemen ons voor dit gebied weer vaker te bezoeken, want er is zoveel te doen. Ook Williamsburg, Yorktown en Jamestown zijn zeer de moeite waard.
We zijn hier twee nachten, dus morgen een volle dag strand. Allemaal een heel fijne week gewenst!
3 reacties:
Het zal best even geknetterd hebben voor jullie op weg waren😀.
Gelukkig was het eten in het restaurant erg lekker, dat is het belangrijkste.
Prachtige foto’s van de avondlucht.
Fijne maandag!
Wat heerlijk dat jullie nog even kunnen genieten van het strand. Prachtige foto's heb je weer gemaakt.
Hier lijkt het wel of de herfst zijn intrede doet. Ik zie vanaf mijn flat alleen maar bomen die langzaam beginnen te kleuren. Veel te vroeg. De afgelopen zes, zeven weken was het nauwelijks zomer te noemen hier. Time flies.
Groetjes Wil
@Anja - Ja, wat kan het hier toch onweren!
@Wil - De tijd vliegt zeker, nog maar een week over met Kai hier, dus zaak om zoveel mogelijk te genieten.
Een reactie posten