Over een wenselijk weekend

Zaterdag

Heel ongewoon voor mij word ik pas om vijf voor zeven wakker. Ik heb de hele nacht door geslapen. Rick ook en we staan uitgerust om acht uur op. De zon schijnt nog, al wordt het wel steeds bewolkter.

We halen onze koffies en ontbijt van Starbucks, brengen het glas naar de glasbak en spelen Pokemon Go. Dan gaan we naar Greenheart, de winkel is eindelijk na meer dan een week weer geopend. 

Ze zijn van productielocatie veranderd en nu veel groter. Ik ben benieuwd wat voor eten er op hun menu komt. Ik koop natuurlijk een fles Rooster dit keer. Ik heb mijn mocktail gemist!

De volgende stop is de Vienna markt. We kopen een dozijn eieren bij de Quail & Hound boerderij. Hun eieren zijn vaak meerkleurig (dit keer hebben we twee blauwe in onze doos) en zo lekker! Verder neem ik foto's, want zo'n markt leent zich daar goed voor. 

We gaan naar huis en ik begin aan mijn stappen als Rick voorstelt in Vienna te gaan wandelen. Dat vind ik natuurlijk veel gezelliger. We nemen de gelegenheid waar om Lily's, een nieuw koffie en chocola cafe, te bezoeken. Het ziet er zo leuk uit van buiten. Met mijn mondkapje op ga ik naar binnen. Rick heeft er geen mee en wacht buiten. 

De chocola blijkt lokma, een Turkse delicatesse. Die wordt gevuld met een keuze aan smaken en dan gedoopt in chocola en nog iets er bovenop. Na al mijn vragen voel ik me bezwaard om zonder iets te kopen te vertrekken, dus ik bestel een caffeine vrije koffie. Het is binnen helemaal roze, bijzonder wel. 

Eenmaal weer buiten belt mijn zusje. Het is alweer lang geleden dat we echt ontspannen bij hebben kunnen kletsen. Rick en ik gaan terug naar huis, want er dreigt regen. Daar doe ik de rest van mijn stappen op de mini elliptische machine, nog steeds pratend met mijn zus. 

Rick gaat intussen naar de Giant voor wat boodschappen en ik ben net gedoucht en gekleed als hij thuiskomt. Tijd om aan de lunch te gaan denken. Ik weet de mijne al: een poke bowl van een mij tot vanochtend onbekend Hawaiiaans poke restaurant hier vlakbij. 

Island Fun Poke ligt in een winkelcentrum dat precies de andere kant op is dan wij altijd gaan. In datzelfde winkelcentrum ontdekken we nog wat andere interessante restaurants. Deze poke bowl is ook heerlijk, weer heel andere dingen dan bij de andere restaurants. 

Zo bestel ik Spam (Smac) als een van mijn proteines,  Daar zijn ze in Hawaii dol op en ik heb het al decennia niet gegeten. Tja, ik verwachtte daar niet veel van en het is ook slechts nostalgisch. Maar de rest van de poke bowl is heerlijk, dus dit restaurant gaat op mijn lijstje.

Rick heeft zijn stappen nog niet bijeen en inmiddels regent het. We besluiten naar de mall te gaan en daar te lopen. Tysons Corner heeft mondkapjes weer verplicht gemaakt en we zien dus maar een enkeling zonder. Dat terwijl wij hier relatief nog weinig gevallen hebben. Ik vind het prima.

Om vier uur heb ik een afspraak bij Pro Nails 3. Ik wil veel kortere nagels, want ik was bang dat ik Fiona zou krassen met de langere nagels. Ik besluit mooi lichtroze te nemen, zodat ik kan wachten tot na Kai's bezoek om ze weer te laten doen. 

Rick wacht me thuis al op, want het duurde allemaal best lang. We gaan naar Open Road voor ons avondeten. Daar is het druk en we hebben geluk dat er net een tafel voor twee vrijkomt op het terras. 

We delen de kip "bites" met drie verschillende sauzen, heerlijk! Ik bestel de mosselen voor mijn hoofdgerecht. Ik verbaas me er altijd weer over dat die een "appetizer" zijn op de meeste menu's. Het is meer dan genoeg voor mijn hoofdgerecht. Ik denk omdat men verwacht die "appetizers" te delen met anderen. 

Een maand of zo geleden zag ik weer eens een Facebook advertentie, die mijn aandacht trok. Het was een Hawaiiaans shirt met Donald Duck erop, precies wat Rick super leuk zou vinden. Vandaag kwam het aan en Rick is er dolblij mee. Het komt uit China, maar het bedrijf was heel goed met beantwoorden van vragen en berichtjes sturen. Echt leuk om zo onverwachts een cadeautje te geven!

En dan is het de laatste avond van de Olympische Spelen. We hebben gezien hoe Sifan Hassan goud won op de 10 kilometer en Nageeye zilver op de Olympische marathon. 

Sowieso vind ik het knap hoe goed Nederland het heeft gedaan qua medailles. Voor de VS verwachten we er altijd veel, maar een zevende plaats voor zo'n klein landje is bijzonder. Zelfs Amerikaanse vrienden merkten dat op. 

Zondag

Het is maar goed dat de Olympische Spelen voorbij zijn, want Rick en ik lagen telkens te laat in bed. Zo ook gisteravond en we slapen dan ook tot na achten. 

Het is werkelijk prachtig weer en onze crape myrtle bloeit voor ons huis. Die zuidelijke bomen zijn er in meerdere kleuren en deze rode is onze favoriet.

Na ons ontbijt spelen we wat Pokemon Go en gaan dan naar de Mosaic markt. Daar haal ik mijn paddestoelen op. Ik had pioppino besteld, maar gisteravond kreeg ik via Facebook bericht dat die uitverkocht waren. Nu heb ik kreeft paddestoelen, die eigenlijk een parasiet zijn en op het internet als bijzonder beschreven worden. Ik ben benieuwd!

Nadat we de markt hebben bezocht lopen we nog een stuk door het Mosaic District. Zo heb ik de helft van mijn stappen bijeen en Rick meer, want zijn benen zijn korter dan de mijne. 

Zondagochtend is het zwembad een uur eerder open voor alleen volwassenen. We besluiten te gaan buurten, want Chuck en Lorraine en Niall en Serena zijn er altijd. Onze overburen komen tegelijkertijd met ons aan en we praten gezellig.

Aangezien ik vanmiddag terug wil komen leen ik een baddoek van Lorraine om alvast een stoel bezet te houden. Rond elf uur neemt iedereen afscheid en dan maak ik mijn 10000 stappen af. 

Terwijl ik in New Jersey was heeft Rick grotere vissen voor de vijver gekocht. Die hele kleintjes zien we niet meer. Geen idee waar ze gebleven zijn. Deze kunnen we tenminste zien. Zo leuk!

Voor we het weten is het half een en moet ik me haasten om lunch te halen. Ik bestel van Subway en Rick van Cava. Ik eet heel snel, want ik heb een virtuele babyshower om een uur.

Deze is voor mijn nichtje Amanda in Arizona, die volgende maand haar baby Anna Lucia zal krijgen. Katja is er ook en een paar vrouwen van de familie van Amanda's schoonvader. Ik had voor een virtuele shower meer mensen verwacht, maar ze hebben er ook niet heel veel uitgenodigd, zie ik op de lijst. 

We doen wat spelletjes en Amanda opent de cadeautjes van Katja, Saskia en mij. Het verbaast me dat de andere "gasten" geen cadeautjes hebben gestuurd, maar ben blij dat wij dat wel deden. Bij zo'n shower hoort het uitpakken van cadeaus. Wij hebben Amanda een Harry Potter babypakje, een Star Wars ABC boekje en een babydrager gegeven. 

Net als we afscheid hebben genomen aan het einde van de shower komt een van de kolibrietjes langs. Het is me dit seizoen nog niet gelukt er een te fotograferen. Deze blijft een tijdje drinken wat twee foto's mogelijk maakt. 

Tijd voor het zwembad, Rick en ik gaan samen. Maria is er ook en we praten even. Maria wil graag naar een museum, maar ik zou niet weten wanneer ik dat zou kunnen doen. Ik mis het wel heel erg, die cultuur. Als het weer makkelijk is om te gaan, ga ik ze allemaal achter elkaar bezoeken!

Maria en ik gaan tegelijkertijd baantjes trekken. Zowaar zijn beide banen vrij. Maria, die veel sneller zwemt, naast mij hebben is heel fijn. Ik zwem mijn tachtig banen meer dan vijf minuten sneller dan gewoonlijk! Tegelijkertijd zijn we na iets meer dan een uur klaar en Maria heeft een kilometer meer dan ik gezwommen in die tijd! Maar ja, ik ben nooit een heel goede zwemmer geweest.

Dat waren kilometer 38 en 39, het schiet op. Ik droog even op en dan gaan we huiswaarts. Daar doe ik mijn dagelijkse Duolingo Franse les en Rick is met Babbel in het Nederlands begonnen. 

Voor ons avondeten gaan we vroeg naar Bear Branch Tavern. We krijgen een tafel op het leuke deck en bestellen een quesadilla om te delen. Dan nemen we beiden de salade met biefstuk. Dat blijkt een goede keuze. Mijn biefstuk is goed bleu en de salade is smakelijk. 

Wat vliegen de weekenden toch altijd voorbij! We gaan straks naar de sluitingsceremonie in Tokyo kijken. Ik wens iedereen een heel fijne week. 

Als laatste nog een vraag: Als iemand je met "u" aanspreekt en tutoyeren is okay, wat zeg jij dan: "Zeg maar jij, hoor" of "Zeg maar je, hoor". Kwam op in Ricks Babbel les. Ik weet dat beiden goed zijn, ik ben enkel benieuwd welke versie vaker wordt gebruikt.