Ricks wekker gaat om half zeven, want Saskia's vlucht vertrekt vanochtend vroeg. Ik ben wel blij om wakker te worden, want ik had een vreselijke droom dat ik embryo's stal en verwoestte. Waar dat nu weer vandaan komt??
Kai en Raquel zijn ook op en met zijn vijven rijden we naar Dulles Airport. Het is de zondag na Thanksgiving, traditioneel de drukste reisdag in de VS. Gelukkig valt het zo vroeg nog wel mee en Saskia is snel klaar met inchecken.
Bij de veiligheidscontrole volgt een toch wel weer even emotioneel afscheid. Saskia en Raquel hebben elkaar echt gevonden en geven elkaar een flinke knuffel. Zo fijn om te zien, ook voor Kai. Mij helpt het enorm om te weten dat Saskia over een paar weken weer thuiskomt voor haar kerstvakantie.
Op de terugweg gaan we koffies en ontbijt halen van Caffe Amouri en Starbucks. Thuis zijn Katja en Fiona wakker. Kevin slaapt nog even, want hij heeft de vroege voeding voor zijn rekening genomen. Natuurlijk is ons kleindochtertje weer super schattig.
Terwijl Katja kolft houd ik Fiona bezig met onze kerst Minnie Mouse. Die is net zo groot als Fiona zelf. Ze vindt vooral de neus erg leuk en Minnie krijgt een heel brabbelverhaal te horen.
Niet veel later is Grandpa aan de beurt. Die laat Fiona het hele huis zien. Ook Kai en Raquel spelen met hun nichtje, die dat allemaal prachtig vindt, tot ze moe wordt.
Als Fiona wakker wordt kan ik het niet laten wat foto's van haar nog steeds heel kleine handjes en voetjes te maken. Madammeke is in een heel goede bui en Kai maakt Fiona aan het lachen door haar speeltje heel hard te draaien. We zijn allemaal verliefd op dit kleintje, dat mag duidelijk zijn!
Het is dan ook weer moeilijk als het tijd wordt voor Katja en Kevin om de auto in te pakken. Ik loop net als gisteren met Fiona rond en verdomd als ze niet weer op mijn schouder in slaap valt! We leggen haar maar gauw in haar autostoeltje en ik wieg Fiona terug in slaap.
Dan is het toch echt weer tijd om afscheid te nemen. Ik vind het iedere keer weer moeilijk dat hummeltje te laten gaan. De volgende keer (waarschijnlijk Kerst) dat we haar zien zal ze weer zoveel gegroeid zijn.
Na een kleine traan weggepinkt te hebben verman ik mezelf en ga genieten van de laatste uren met Kai en Raquel. We tuigen eerst de kerstboom op met zijn allen. Het duurt even voor we de doos met familie versieringen vinden, maar die hangen er nu in.
Gisteren zijn Raquel en ik aan een puzzel van National Parks posters begonnen. Wij hebben alle stukjes de goede kant opgedraaid en de rechte stukjes apart gehouden. Met zijn allen zetten we de randjes in elkaar en zoeken een paar posters bij elkaar.
Als het donker wordt gaan we op pad om lichtjes te zien. Alleen al naar buiten stappen is een grote verrassing. Vandaag hebben de andere buren ook versierd en ons hele plein is verlicht, zo mooi!
Als eerste gaan we naar wat we hier het "Ni Huis" noemen. Dat hele huis is versierd met lichtjes en er zijn twee video schermen. Ze spelen film muziek en ik neem een deel van Harry Potter op. Na een paar shows gaan we verder.
Raquel vindt het allemaal prachtig. Het is werkelijk alsof er dit weekend een schakelaar aan is gegaan en de meeste huizen zijn nu versierd. Wij rijden naar de Oakton Park Lights. Dat is een plein met zo'n zes huizen eraan en vier ervan zijn enorm versierd.
We stappen uit en bekijken de details. Deze mensen hebben een winter wonderland gecreeerd! Kai en Raquel zijn er ook helemaal door bevangen. Raquel zegt dat ze dit mooier vindt, dan het huis dat op muziek "danste". Ik ben het met haar eens.
Dan is het tijd voor ons avondeten en we gaan naar Glory Days Grill. Kai en Raquel trakteren ons op deze maaltijd als dank voor deze twee weken. Dat vinden Rick en ik natuurlijk heel erg lief.
Als voorafje smullen we van een portie Buffalo bloemkool stukjes. Die pittige saus is typisch Amerikaans. Kai en Raquel bestellen altijd ieder iets en delen het dan. Dit keer zijn het een salade en een vegetarische burger. Rick neemt de garnalen combo en ik kip met gesmolten kaas. Meestal ben ik niet zo gecharmeerd van dit restaurant, maar dit was allemaal erg lekker.
Thuis verplaatsen we ons naar ons bioscoopje en kijken Shang Chi van Marvel. Ik moet zeggen dat het een goede film is. Ik dacht niet mee te kijken, maar wordt er toch ingetrokken. En zo eindigen we de laatste volle dag met kinderen en aanhang hier. Allemaal een fijne week gewenst!
6 reacties:
Wat een schitterend versierde huizen, wat een werk moet dat zijn op het zo te versieren en straks weer op te ruimen.
Het was weer ontzettend leuk om de familie verhalen te lezen.
Sterkte met het afscheid, hopelijk voor niet zo lang en kunnen jullie volgend jaar richting Frankrijk.
Groetjes, Bea
Dat afscheid steeds zal echt moeilijk zijn! Maar gelukkig zijn er super mooie herinneringen aan vooraf gegaan en die bewaar je in je hart.
Ik vind het altijd geweldig om te zien die kerstversieringen, al die moeite die er in is gestoken. Maar stiekem ben ik blij dat het hier wat rustiger is (uitzonderingen daargelaten). Maar dat komt vast ook omdat het hier niet gewoon is.
Gelukkig kan iedereen goed met elkaar opschieten, stel je voor dat het anders was.
Het is altijd moeilijk om afscheid te nemen, gelukkig is er tegenwoordig internet.
Ik kan me voorstellen dat Raquel het allemaal bijzonder vindt, dat vind ik al van de foto's laat staan dat ik al die versierde huizen en tuinen in het echt zou zien!
Fijne maandag (en sterkte!).
Dat was een weekend met een gouden randje!
Sterkte met het afscheid en daarna de stilte in huis.
Jammer dat de tijd zo snel gaat. Maar je hebt een fantastisch weekend en een fijne 2 weken met Kai en Raquel achter de rug. Raquel heeft een goede indruk gekregen van jullie omgeving.
Wat een geweldige versierde huizen maar sommige vind ik wel iets te bont.
Sterkte met het afscheid nemen. Vliegen ze rechtstreeks naar Frankrijk of met een tussenstop?
Fijne maandag,
groetjes Wil
@Bea - Ja, ik vind onze tuin versieren al zo'n werk, laat staan dat alles! We hebben eind mei als doel om naar Frankrijk te gaan.
@Petra - Het is zeker moeilijk en went nooit. Maar er is geen kans dat ze in de VS komen wonen dus we zullen het ermee moeten doen.
@Anja - We zijn heel dankbaar dat de zussen en broer onderling zo'n goede verstandhouding hebben. Ik moet er niet aan denken als dat niet zo was.
@Anja - Zeker een heel bijzonder weekend tegenwoordig, ik ben zo benieuwd naar de foto's!
@Wil - Ze vliegen via Frankfurt. Altijd een heel vermoeiende reis met de nachtvlucht erbij.
Een reactie posten