Over een wolkloze woensdag

Wat een verbetering ten opzichte van gisteren! De zon komt schijnend op en er is geen wolkje aan de lucht. Dat stemt al meteen veel vrolijker. Gelukkig voel ik me ook beter.

Rick heeft mijn koffie al klaar staan en ik maak mijn ontbijt van ei, tomaat en maitake en zwarte oesterzwammen. Ik ben er nog niet uit of ik die laatste echt lekker vind. Ze zijn een beetje taai. 

Eigenlijk zou ik vanochtend met mijn buurvrouw Mel gaan sporten, maar die zegt af omdat haar dochtertje naar de dokter moet. Dan begin ik maar aan mijn stappen, terwijl Rick zich klaarmaakt en heb er 3000 bijeen als hij beneden komt. Dat schiet al lekker op. 

Ricks auto heeft wat ijs op de ramen, maar gelukkig niet veel. Er zit ook rijp op de daken, het heeft duidelijk vannacht voor het eerst dit seizoen gevroren. Gelukkig is het niet zoals bij Ricks familie in Michigan, waar het gesneeuwd heeft. 

Na onze koffies gehaald te hebben en wat Pokemon Go te hebben gespeeld, gaat Rick aan het werk en ik naar boven. Ik heb besloten tenminste een half uur van mijn sporten op de grote elliptische machine daar te doen. Dat moet ik vaker doen, want het is leuker dan op de plaats hardlopen. 

Rond half twaalf rijd ik naar Herndon, want Riekje heeft me uitgenodigd bij haar te komen lunchen. Ik neem de Nederlandse spullen, die ik uit Michigan voor haar meebracht, mee en stel de GPS is op Riekje en Bob's adres. Het is ongeveer een half uur rijden. 

Ze wonen in een mooie buurt met prachtig gekleurde esdoorns. Daar moet ik natuurlijk een foto van maken, Dan word ik heel hartelijk ontvangen door Riekje en Bob. Bob gaat de lunch maken en Riekje en ik gaan in de woonkamer gezellig bijpraten. 

Als Bob het sein geeft dat de zalm klaar is gaan we aan tafel. Die is heel warm herfstachtig gedekt. Riekje heeft alle salade ingredienten in aparte bakjes gedaan. Een heel goed idee, zo kan iedereen zelf bepalen wat er in de salade komt. Ik houd bijvoorbeeld niet van rauwe rode ui, dus dat bakje sla ik over. Er is een heerlijke citroenvinaigrette bij en de zalm is perfect bereid. 

Het is erg gezellig en we drinken nog een mok thee. Dan is het al na tweeen en neem ik afscheid. Terug in Vienna maak ik ook nog wat herfstfoto's van de prachtige bomen. Het is nu wel op zijn hoogtepunt, ik hoop dat er nog iets over is als Kai en Raquel over tien dagen komen. 

Bij Whole Foods haal ik mini komkommertjes voor een salade vanavond. Dan ga ik huiswaarts en begin die salade te maken. Halverwege bedenk ik me dat ik helemaal vergeten ben de themafoto van vandaag te maken.

Het thema is Architectuur en ik vind dat de kerk aan de overkant wel interessante architectuur heeft. Ik loop er bibberend heen, want in de zon is het te doen, maar in de schaduw echt koud. Volgende week gaat het gelukkig weer opwarmen. 

Nu ik toch buiten ben, besluit ik de Halloween spullen al wat op te ruimen. Ik zet alles voor op de stoep dan kunnen we het dit weekend naar binnen halen. Ook Fairyville wordt ont-Halloweend. Het is nog te vroeg voor Kerst, een paar weken wachten daarvoor. 

Als Rick klaar is met zijn werk gaat hij naar de Giant om alvast in te kopen voor de Thanksgiving maaltijd. Er wordt gewaarschuwd dat er tekorten gaan komen. Nu reageert iedereen daarop natuurlijk door van alles te gaan hamsteren. 

Rick komt terug met de mededeling dat hij letterlijk de laatste kalkoen heeft gekocht. Verder was de pompoenmix voor zijn traditionele pompoentaart uitverkocht. Hopelijk vindt hij die nog ergens anders. De rest van zijn lijstje heeft Rick af kunnen werken. 

Riekje heeft me een heerlijk stuk Nederlandse kaas, direct uit Nederland, meegegeven. Rick en ik proberen het meteen en het is inderdaad superlekker! Dat stuk gaat wel op!

Voor ons avondeten hebben we mini spinazie en kaas quiches zonder korst. Die zijn zo ontzettend lekker op een koude dag. Ik heb de mini komkommersalade met yuzu ponzu saus erbij gemaakt. Ook dat is een goede combinatie.

Bij het schrijven van dit blog bedenk ik me hoeveel meer energie ik vandaag had vergeleken met gisteren. Het verbaast me altijd weer wat het weer met mijn lichaam doet. Gelukkig komt er binnen afzienbare tijd geen regen en blijf ik me hopelijk goed voelen.