Rick en ik zijn beiden rond zevenen wakker. Ik, omdat Katie weer naar Orion gaat en ik op haar berichtjes wacht, en Rick, omdat hij kennelijk automatisch wakker werd.
We maken ons snel klaar en brengen de bagage alvast naar de auto. Rick heeft later op de ochtend de hotelkamer nog nodig voor een vergadering.
We gaan dit keer naar een andere Starbucks drive thru en die heeft alles wat we willen hebben. Rick bestelt daar ook zijn ontbijt, maar Katja en ik zijn dol op de Buttered Biscuit. Ons ontbijt komt dus daar vandaan.
Fiona is klaarwakker als we aankomen en Rick, die al ontbeten heeft, ontfermt zich over haar. Katja en ik smullen van onze ontbijten. Het mijne is met krab en ik moest extra betalen, omdat krab op het moment zo duur is. Er is heel veel krab, dus de moeite waard.
Al snel krijgt Fiona weer honger en ik geef haar een flesje. Ze lijkt in slaap te vallen, maar dat lukt net niet. Rick vertrekt naar zijn vergadering en Katja en ik proberen Fiona in slaap te krijgen. Dat gaat moeizaam in diens schommel.
Dit is Katja's laatste week voor ze terug aan het werk gaat. Zij wil Fiona laten wennen ook in haar ledikant haar ochtend en middag slaapjes te doen. Dat zal ook makkelijker zijn voor Kevin vanaf volgende week.
Volgende maandag neemt Kevin het roer over voor 12 weken. Katja is erg blij met haar nieuwe baan, maar het is natuurlijk wel weer een grote verandering.
Voor Amerikaanse begrippen heeft Katja een heel lang zwangerschapsverlof gehad, maar hoe lang ook, je baby weer voor uren verlaten is niet mis.
Terwijl Katja Fiona haar flesje geeft is ze meer geinteresseerd in Rick en mij. Dat flesje gaat dus maar mee als we gaan lunchen.
Daarvoor gaan we net als zaterdag naar de Marina Grille. Er staat een fikse wind en ons oorspronkelijke plan om naar La Dolce Vita te gaan laten we varen. Fiona heeft een hekel aan wind.
We krijgen een tafel op het overdekte terras dat verder helemaal open is, maar beschermd van de wind. Rick bestelt de vissandwich, Katja tonijn taco's en ik dezelfde salade met avocado, bacon, ei en kaas als zaterdag.
Het wordt gezellig en ik zou zo graag willen blijven. Ik weet dat Katja ons ook liever dichtbij zou hebben, dus ik zeg niets over dat verlangen.
Gelukkig hebben alle drie de kinderen hun ouderlijk huis om af en toe weer even in de vertrouwde omgeving "kind" te zijn. Ik ben heel blij dat wij hen dat kunnen bieden. Ik heb nooit een echt "thuis" gehad vroeger en Rick ook niet.
Op weg naar huis valt Fiona in slaap in haar autostoeltje. Ik werp me op bij haar te blijven in de auto. Katja gaat kolven en Rick laat Django uit en doet dan Zorro en zijn enorme automatische kattebak in onze auto.
Als alles klaar is moet Katja even flink huilen om Zorro. Kevin heeft altijd al een raar mentaal iets met katten, maar voorheen tolereerde hij Zorro.
Dit keer niet en werd het teveel spanning in haar huwelijk voor Katja daardoor en nu nemen wij Zorro weer mee. Hopelijk voor Katja kan hij na Kevins vaderschapsverlof toch terugkomen. In ieder geval weet ze dat Zorro bij ons in goede handen is.
Na dit emotionele afscheid verloopt de weg naar huis redelijk zonder problemen. Waze leidt ons bekwaam langs de files en we stoppen even om te plassen en wat water te kopen bij de Maryland House plaza.
Mooie herfstkleuren
Delaware Memorial Bridge
De Mormoonse tempel is altijd een teken dat we niet ver van huis zijn
Eenmaal terug in Vienna brengen we Zorro thuis en laten Orion uit en geven hem eten. Dan gaan we naar de Hawk & Griffin pub.
We delen de vishapjes en dan hebben we ieder een steak & stout pie. Die is erg lekker en het is gewoon leuk zo vlakbij even een hapje te gaan eten.
Het is vandaag Allerheiligen, of All Saints Day. In Mexico is dat een deel van het Dia de los Muertos feest. Wij besluiten dat ook te vieren door Coco te kijken in ons bioscoopje. Zo'n leuke tekenfilm en het perfecte einde van deze dag.
5 reacties:
Ah fijne dag weer met het jonge gezin! Hoe oud is Fiona nu?
Leuke film, Coco! Wij kwamen van het weekend toevallig op een Dia de los Muertos feestje terecht in de stad bij een nieuwe taqueria in town (die heb je hier niet zoveel dus leuk).
Wat geweldig, die verschillende gezichtsuitdrukkingen die kinderen op de leeftijd hebben!
Ach arme Katja! Hopelijk is het afscheid met Zorro tijdelijk.
En het zal zeker weer wennen worden voor haar om weer aan het werk te gaan.
Wat fijn dat Kevin een tijdje thuis is als Katja weer aan het werk gaat.
Het lijkt me dat de stap voor Katja dan toch net iets makkelijker is.
Ik kon bij mijn eerste kind in het begin nog geen dag zonder hem, haha.
Ik snap Kevin wel een beetje met de kat. Als je er totaal niets mee hebt
en je hebt al een baby en een grote hond om voor te zorgen, kan dat
teveel zijn. Maar heel spijtig voor Katja en eigenlijk ook voor jullie,
omdat jullie nu voor hem moeten zorgen. Ik denk dat hij inmiddels best
wel oud is?
Ik kan me voorstellen dat je foto's blijft maken van Fiona, het is een schatje om te zien.
Wat jammer voor Katja dat Zorro weer met jullie mee is gegaan. Maar ja, ruzie om een kat is ook niet fijn.
Fijn dat Kevin nu voorlopig thuis is. Gaat hij thuiswerken of heeft hij echt 12 weken verlof?
Het zal moeilijk zijn voor Katja om Fiona thuis te laten en zelf aan een nieuwe baan te beginnen.
Fijne dinsdag!
@Sophie - Bijna achttien weken, het gaat snel. Grappig dat jullie dat feestje tegenkwamen.
@Petra - Ja, weer grote veranderingen, maar hopelijk vindt Katja dit werk leuk, de uren zijn veel regelmatiger dan in het ziekenhuis.
@Marion - Zorro is nog maar tien, dus niet zo oud voor een kat. Ik vind Kevin zeuren, hij wist dat Zorro bij het pakket Katja zou horen en je hoeft nauwelijks iets te doen voor een kat, ze hebben zelfs een automatische kattenbak.
@Anja - Kevin heeft twaalf weken verlof, dus dat is wel mooie geregeld in New Jersey.
Een reactie posten