Dag 2 Kai en Raquel: Over herfstkleuren in het Shenandoah National Park

Rick heeft vandaag vrij genomen, maar we hebben een drukke dag voor de boeg en staan om kwart over zeven op. We treffen Raquel en Kai al aan hun ontbijt. Morgen of overmorgen zal ik mijn ontbijt ook voor Raquel maken, maar vandaag hebben we teveel haast. 

Na mijn ontbijt doe ik zoveel mogelijk stappen en als Rick klaar is nemen we Orion mee in de auto naar Starbucks. We willen er zeker van zijn dat hij niet onverhoopt blaft tijdens Raquels presentatie. 

Er is veel meer verkeer in Vienna dan gewoonlijk en er blijkt een ongeluk gebeurd te zijn. Gelukkig weten we wat sluipwegen, maar alles duurt veel langer dan verwacht. Rick zet me dan ook bij Sharons huis af, zodat ik niet te laat ben voor mijn personal training van half tien. 

Zolang Kai en Raquel hier zijn kan ik wat vroeger dan gewoonlijk terecht en dat is fijn. Het halve uur met Sharon gaat altijd weer snel en om tien uur haalt Rick me weer op. 

Het is ronduit guur weer en vanmiddag willen we naar het Shenandoah National Park. Raquel heeft geen warm genoege jas mee, maar gelukkig hebben we nog een extra ski jas. Die is echt geen overbodige luxe!

Als we al onze sjaals, handschoenen en mutsen ook bijeen geraapt hebben, gaan we onze picknicks halen van Subway. Ik heb natuurlijk een salade en de anderen allemaal een wrap. Met dat proviand en Orion achterin de auto rijden we naar het westen. 

We rijden even door het historische gedeelte van Front Royal het plaatsje aan de voet van het Shenandoah nationale park, want dat is leuk voor Raquel om te zien. Dan rijden we via de noordelijke ingang het nationale park binnen. Met mijn America The Beautiful pas zijn we zo binnen.

Ons eerste doel is het Dickey's Ridge bezoekerscentrum. Daar zijn toiletten en een leuke winkel. We wilden eerst buiten gaan picknicken, maar na een paar minuten zijn we al verkleumd. Het is maar net boven het vriespunt en die wind gaat door merg en been. Dan eten we maar in de auto, ook prima. 

Na het eten rijden we verder en stoppen bij een paar uitkijkpunten. Bij Dickey's Ridge hebben we van een park ranger vernomen waar de dichtstbijzijne wandeling naar een waterval is en die willen we gaan doen. 

We rijden er in eerste instantie voorbij, maar vinden de parkeerplaats dan snel. De kleuren hier zijn nog prachtig en het wordt een mooie wandeling. Orion geniet er ook van en gelukkig komen we maar weinig anderen tegen. 

Na een half uurtje komen we bij de waterval aan. Er zit meer water in dan de andere keren dat we deze wandeling maakten. We klauteren wat naar beneden om de waterval beter te zien, maar dat kan niet zo ver met Orion. 

Als de anderen dan ook nog verder willen gaan, werp ik me op om met Orion te blijven wachten. Na een tijdje krijg ik het zo stilzittend wel enorm koud en vraag de rest of we terug kunnen wandelen. 

Dat gaat allemaal heuvel op en Kai speelt nog even voor berggeit en beklimt een flinke rots. Er komen wel een paar tegenliggers langs, maar Orion gedraagt zich voorbeeldig. Zolang er geen andere hond is gaat het prima. 

We zetten onze tocht voort in zuidelijke richting, onderweg ook weer foto's makend van de mooie uitzichten. Hoe hoger we komen hoe kaler de bomen zijn, dus het is goed dat we onze wandeling op wat lager terrein hebben gedaan. We zien wel hoe koud het hier is, overal ijs op de rotsen. 

Bij de Thornton Gap uitgang verlaten we het park. Niet veel later stoppen we bij een standje dat lokale producten verkoopt. De heel vriendelijke dame helpt mij mijn groene peper jam te vinden en Kai en Raquel mogen wat appelcider proeven. Zij nemen een fles bosbessencider mee naar huis. 

Na zo'n middag in de natuur hebben we trek gekregen. We gaan ons thuis even opfrissen en rijden dan naar de Cheesecake Factory, een van de restaurants op Kai's "typisch Amerikaans" lijstje. 

Daar delen we heel kleine krabcakejes en knapperige spruitjes bladeren. Dan hebben Raquel en ik een salade met heel veel groente en voor mij ook kip. Kai heeft een broodje gefrituurde kip en Rick een kalkoenburger. Erg lekker, maar wat een porties toch altijd! 

Toch hebben de anderen nog plaats voor cheesecake, die moet je hier natuurlijk van gegeten hebben. Kai neemt de Oreo cookie cheesecake, Raquel de pindakaas en chocolade en Rick de chocolade mousse. Ik proef ze allemaal, erg lekker, maar hoef zeker geen eigen stuk! De overgebleven cheesecake gaat mee naar huis. 

Nu kijken de kinderen naar luxe spullen in een van de catalogi, die we ieder jaar krijgen. Rick kijkt naar een van zijn tv shows en ik ga dat ook doen. Ik ben rozig van de kou en zie wel uit naar mijn bed na deze actieve dag!