Over het eerste weekend met Raquel en Kai

Zaterdag

Zoals wel vaker in het weekend ben ik eerder wakker dan Rick. Het helpt dat Alexa nog steeds haar Disney deuntje speelt om half acht, maar ik heb zeker genoeg geslapen. Ik lees dan maar op mijn telefoon tot Rick ook van de partij is.

Er zijn berichtjes van Kai en mijn vriendin Kate dat iedereen op weg is naar Washington. Heel aardig heeft Kate Kai en Raquel een upgrade gegeven naar Economy Plus. Zo hebben ze meer beenruimte en een hele rij voor zichzelf. 

Net na achten is Rick ook wakker en nadat we ons aangekleed hebben vertrekken we naar Starbucks. Daar halen we onze koffies en voor Rick de kalkoenbacon, eiwit en kaas sandwich en ik heb dit keer de eiwit met paprika egg bites. 

Daarna gaan we naar de glasbak en spelen wat Pokemon Go. Dan gaat Ricks telefoon en het is een van zijn tantes, degene waar hij het meest contact mee heeft. Zij belt met goed nieuws, ze heeft geen longkanker, zoals eerst gedacht, maar bloedkanker. 

Hoe kan dat goed nieuws zijn? Voor deze vorm van heel langzaam groeiende leukemie hoeft zij enkel dagelijks een pil in te nemen om de verspreiding tegen te gaan en misschien zelfs terug te draaien. Tegenwoordig is het gelukkig niet allemaal meer chemotherapie. 

Thuis ga ik aan mijn stappen en Rick aan het blaadjes ruimen in de tuin. Dan vul ik de vogelvoeders voor het eerst dit seizoen. Ik ben benieuwd welke vogels ze als eerste ontdekken. Waarschijnlijk de eekhoorns ook, maar dat lijkt me wel leuk voor Raquel.

Rick komt binnen en verkondigt dat het regent. Hij gaat van alles op zolder doen en ik stofzuig de beneden verdieping. Dat is wel nodig, want Orion brengt allerlei bladeren naar binnen, die aan zijn vacht blijven hangen. 

 Als we onze lunches gaan halen is het weer droog, maar er staat een harde wind. Hopelijk blaast die nu niet alle bladeren van de bomen. Ik wil dat Kai en Raquel de kleurenpracht ook nog meekrijgen. 

Mijn lunch is mijn favoriete poke bowl en Rick haalt chili en een broodje van Potbelly. We tellen gewoon de minuten tot Kai en Raquel aan zullen komen, maar toch gaat de tijd snel. 

Rick gaat propaangas halen voor onze barbecue en Katja belt mij via Facebook om met Fiona te "praten". Wat is technologie toch perfect! Fiona lacht zelfs naar me, terwijl ze me enkel op Katja's kleine telefoonschermpje ziet. Zo lief!

En dan is het zomaar opeens tijd om naar het vliegveld te gaan. Onderweg zien we dat het vliegtuig geland is en dan gaan we wachten. 

Dat wordt een stuk langer dan verwacht, want Kai is weliswaar als staatsburger heel snel door de paspoortcontrole, maar Raquel heeft een lange rij voor buitenlanders.

Terwijl we wachten zie ik Kate ook uit de douane komen en ik praat even met haar. Zij hadden een medisch noodgeval en daardoor komt zij ook heel laat naar buiten. Zij vertelt dat ze Kai en Raquel heeft gezien bij de paspoortcontrole. Zo lief dat ze een oogje in het zeil hield voor hen!

Na anderhalf uur is Raquel ook eindelijk, na een hele rits vragen, toegelaten tot de Verenigde Staten. Wij zijn zo blij deze twee te zien! Wij zijn dol op Raquel en omhelzen haar alsof ze ons eigen kind is. 

Op weg terug naar huis vervalt Raquel in de ene verbazing na de andere. De huizen waar we langs komen zijn enorm en de herfstkleuren nog prachtig. We rijden langs de belangrijkste punten in Vienna en dan huiswaarts. 

Voor we weggingen heb ik Orion zijn medicaties gegeven en die blaft wel een beetje tegen Raquel, maar niet zoals hij gewoonlijk doet. We laten Kai en Raquel hun kamer zien en de jelly beans vallen in goede aarde. Daarna geven we een rondleiding door het huis. 

Kai en Raquel zijn nog verbazingwekkend wakker en we besluiten voor ons avondeten naar Zenola te gaan. Daar hebben ze veel kleine gerechtjes op het menu, want de twee reizigers hebben niet heel veel trek. Een paar voorafjes is dan genoeg.

Het wordt een gezellig maal. Noha begroet ons als oude bekenden en brengt ons naar een leuke tafel. De kinderen bestellen een paar vegetarische voorafjes en Rick zijn favoriete mixed grill. Voor mij zijn de spinazie hapjes en de kibbeh nayeh (rauw lamsvlees met veel kruiden) vaste prik. 

Terwijl we eten zien we Kai en Raquel steeds meer wegglijden. Zij zijn dan ook al sinds half vijf hun tijd en half elf gisteravond onze tijd wakker. Dat komt dicht bij 24 uur. Thuis gaan ze dan ook meteen naar beneden om te slapen.

Wij zien er enorm naar uit Raquel deze omgeving te laten zien. Zij is zo geinteresseerd en blij hier te zijn, erg leuk! 

Zondag

Als wij om acht uur beneden komen zijn Kai en Raquel al een uur op. Die hebben dus bijna twaalf uur geslapen! We maken ons allemaal klaar en gaan dan in Ricks auto op pad.

Bij de Starbucks in Vienna blijkt iets mis te zijn gegaan met de aanvoer van de ontbijt broodjes, dus we kopen er alleen onze koffies. Raquel probeert de pumpkin spice latte en Kai neemt de peppermint mocha latte. Beiden vinden het erg lekker.

Voor het ontbijt gaan we dan maar naar de Starbucks bij Pan Am Center. De anderen hebben namelijk allemaal broodjes, die in Vienna niet voorradig waren. Ik houd het bij mijn boerenkool en paddestoelen egg bites.

Zondag is marktdag en we rijden naar het Mosaic District. Raquel merkt op hoe Europees het er hier uitziet. Dat vinden wij ook altijd. 

Op de markt kopen we eieren en sappen van Greenheart, Rooster voor mij en Liquid Gold voor de kinderen. Bij King Mushrooms ligt mijn bestelling klaar en Raquel gaf te kennen dat zij paddestoelen ook lekker vindt, dus ik neem nog een extra bakje kastanje paddestoelen mee. 

We doen de boodschappen in de auto en gaan de Target binnen. Dat is ook een openbaring voor Raquel, vooral de vele kerstspullen. Ik merk wel dat er inderdaad lege planken zijn vanwege schaarste, vooral in het speelgoed gedeelte. 

Natuurlijk kan ik het niet laten bij de babykleertjes te kijken. Ik vind er meteen drie leuke pakjes voor Fiona. Een is een feestelijk groen fluweel, de andere twee lekker warme fleece met penguins en beren. 

Rijdend door de buurt komen we tot twee keer toe herten tegen. Dat is ook iets wat Raquel niet meemaakt in Lyon. De herten poseren mooi voor Kai en Raquel. Zij fotograferen ze, ik niet, want ik zit aan de verkeerde kant van de auto en heb genoeg hertenfoto's.

Terug thuis ga ik mijn stappen al trappend op de mini elliptische machine bijeen krijgen. Raquel heeft morgen een belangrijke presentatie en die gaat zij met behulp van Kai voorbereiden. Rick haalt nog een keer de bladeren van het gras, want gisteren is er heel wat van de bomen gewaaid. 

Dan is het alweer lunchtijd. Met dit kille weer vind ik pho van Roll Play Grill heerlijk. De anderen bestellen van Cava, een salade voor Rick en pita broodjes voor Raquel en Kai. 

t

Na het eten gaan Kai en Raquel verder aan de presentatie. Rick gaat een film kijken en ik lees verder in mijn boek. Althans dat zou ik willen, maar vannacht is een van de vogelvoeders op het deck gevallen en gebroken. De slimme eekhoorns hebben dat nu al ontdekt.

Daar gaat mijn rustige leesuurtje. Orion wordt helemaal gek van die beestjes en blaft zijn kop eraf. Ze zijn zo brutaal, om je rot te lachen. Maar het lezen geef ik maar op.

Rond half vijf is Raquel klaar met repeteren voor haar presentatie. Het schemert al en we haasten ons naar DePaul's Urban Farm. Raquel wil zo graag de vele pompoenen zien en ik weet dat we dat vandaag moeten doen. Inderdaad zijn ze al helemaal bezig alles voor Kerst klaar te maken, maar de pompoenen zijn er nog net. 

Aan de overkant ligt Kai's high school en daar rijden we even langs. Kai laat Raquel het Amerikaanse voetbalveld zien, waar hij een jaar wedstrijden speelde. Daarna vond Kai dat teveel tijd in beslag nemen. 

Om de hoek ligt het rijtjeshuis waar wij woonden toen Kai een baby was tot zijn tweede. Nu heeft Raquel alle vier de scholen, waar Kai heenging, gezien. Alleen het huis, waar we woonden voor we naar dit huis verhuisden, moet nog getoond worden.

Dan is het tijd om Raquel kennis te laten maken met een echte Amerikaanse supermarkt, de Giant. Kai wil graag s'mores maken en ze kopen daar ingredienten voor. Nu moeten we een goede avond vinden om de vuurkorf aan te steken. 

Voor ons avondeten gaan we naar het Hard Times Cafe. Vroeger zat er een vlakbij, maar die is helaas gesloten. We moeten nu naar Springfield, zo'n half uurtje rijden. Dit is een echt Amerikaans restaurant en Kai wilde er graag heen.

Ze hebben vier soorten chili, Texas, Cincinnati, vegetarisch en Terlingua Red. Om te besluiten welke we willen krijgen we elke chili in een klein bakje. Meestal neem ik de Texas, maar dit keer eens de Cincinnati. Ik bestel het op een salade, dan is het wat lichter.

Raquel neemt de vegetarische en de mannen de Texas. Kai heeft het met tater tots, Raquel met rijst en Rick met bonen, spaghetti, geraspte kaas en ui. Het smaakt allemaal prima en is weer erg gezellig. 

Zodra we thuis zijn zoeken de jongeren hun bed op. Raquel wil morgen vroeg op om nog verder voor haar presentatie van half negen te oefenen. Rick en ik blijven nog een uurtje computeren en dan gaan ook wij naar boven, moe van dit drukke, maar heerlijke weekend. Allemaal een fijne week gewenst!