Dag 8 Raquel en Kai: Over Williamsburg en Jamestown

We zijn weer vroeg uit de veren voor een zondagochtend. We willen namelijk naar Williamsburg en dat is bijna drie uur rijden. 

Kai en Raquel eten snel ontbijt en dan gaan we naar Starbucks voor koffies en eten voor Rick en mij. Om kwart voor negen gaan we op pad. 

Voor de verandering zijn er geen files op de I95 en om elf uur komen we in het koloniale stadje aan. 

We boffen enorm met het weer en dat vinden anderen ook, want het is flink druk. Wij lopen langs alle huizen en lezen hun korte geschiedenis. 

Rick en ik hebben dit ook al jaren niet gedaan. Het verbaast mij hoeveel huizen het originele gebouw zijn. Ik dacht dat alles herbouwd was. Bijna al mijn foto's zijn van de gebouwtjes uit 17e eeuw. 

Na zo'n anderhalf uur hebben we alles gezien en gaan op zoek naar een plek om te lunchen. Wat we al vreesden wordt bewaarheid. 

Door de drukte zijn er overal wachttijden van tenminste drie kwartier. Daar hebben we geen zin in. 

Gelukkig is er The Electric Cactus, waar we taco's kunnen bestellen en aan lange picknick tafels opeten. Ze zijn nog lekker ook, ik heb er drie.met zalm. 

Tijdens het eten koop ik kaartjes voor het James Town Settlement Museum. Als eerste rijden we echter naar het nationale park historische Jamestown gedeelte. 

Hier kost de entree $25, maar met mijn nationale parkenpas $10. Zo besparen we maar liefst $60! Via een houten pad over een moeras lopen we naar de archeologische opgravingen. 

Als eerste zien we het monument voor het 300-jarige jubileum. In 1607 kwamen de eerste Engelse kolonisten van Amerika hier aan. 

Jamestown is ook hoe Pocahontas beroemd werd. Zij zorgde voor betere relaties tussen de Powhatan indianen en de Engelsen. 

Het is kwalijk dat Disney de geschiedenis zo verdraaide dat veel mensen, Kai en Raquel incluis, denken dat Pocahontas met John Smith getrouwd was. 

Die man is nooit getrouwd en Pocahontas met John Rolfe. In ieder geval weten na vandaag tenminste twee meer mensen het ware verhaal. 

Eind jaren negentig zijn hier de eerste archeologische opgravingen begonnen. Intussen is er heel wat gevonden en dat staat op borden goed uitgelegd. 

Er zijn lichamen gevonden en geïdentificeerd. Ook is er bewijs van cannibalisme tijdens de "Starving Winter". Toen verhongerde meer dan de helft van de kolonisten. 

Het fort is niet groot, maar we zijn er een goed uur om alles te lezen en bekijken. Je kunt je het harde leven hier goed voorstellen. 

John Smith, de ontdekker, maar niet getrouwd 

Het is tien voor half vier als we het James Town Settlement Museum binnen lopen. Dat sluit om half vijf dus we gaan alles snel bekijken. 

Als eerste lopen we door het Powhatan kamp, waar we kunnen zien hoe die stam leefde. Deze yehakin zijn berekend op een hete zomer of een koude winter. 

Als we dat bekeken hebben lopen we naar de drie schepen, die de eerste lading mannen in 1607 hier brachten. De schepen zijn nagemaakt volgens de tekeningen, die gevonden zijn. 

De Susan Constant was het grootste schip en daar mogen we op. Er zijn een paar mensen, die vragen beantwoorden en interessant vertellen. 

Het is onvoorstelbaar dat 71 mannen vier en een halve maand op dit schip leefden. Ze zijn wel een aantal keren gestopt, o.a. in de Canarische eilanden en een aantal Caribische eilanden. 

Als laatste bezoeken we het nagemaakte fort. Hier mogen Raquel en Kai wat tarwe malen en zien we hoe een kanon werd afgeschoten. Ook hier vertelt men enthousiast over het leven toen. 

Het is ook leuk om het fort dat we eerder bezochten "ingevuld" te zien. We hadden hier precies genoeg tijd, want het is half vijf als we terug naar het hoofdgebouw lopen. 

Er is binnen een gigantisch museum waar we vast ook nog uren hadden kunnen kijken en lezen. Dat lukt nu niet, maar we zijn net op tijd voor de laatste film. 

Die is ook de moeite waard. Er wordt in meer detail verteld hoe de kolonie groeide. Ook zien we dat de eerste Afrikaanse slaven hier uit Angola kwamen. 

Met een hoofd vol vroege Virginia geschiedenis feiten lopen we terug naar de auto. De kinderen vonden het boeiend, maar Rick en ik ook. 

Op de terugweg ondervinden we slechts wat kort oponthoud. Ik praat bij met mijn zus en Kai en Raquel doezelen. Rick luistert naar zijn favoriete radioprogramma. 

Zo gaan de uren vrij snel en het is nog voor achten als we bij Patsy's aankomen. Daar krijgen we meteen een tafel en delen de krab en garnalen "fritters", altijd zo lekker! Er zijn er vier, dus perfect en niet teveel.

Kai, Raquel en ik hebben zin in een salade en bestellen alle drie een andere: Kai met gefrituurde kip, Raquel met geitenkaas en ik met kreeftsalade, super lekker allemaal. Rick neemt zijn geliefde biefstuk met asperges en een groene salade. 

Thuis gaan de kaarsen en "feeenlichtjes" aan, zo gezellig! We ontspannen ons nog even en praten wat na, maar dit was weer een flink gevulde dag. Straks gaan de oogjes dicht en snaveltjes toe. Rick heeft de komende week vrij, dus we gaan veel familietijd hebben. Saskia komt dinsdag ochtend en Katja en Kevin vrijdagochtend.