Over weidse uitzichten en wijngaarden

Zaterdag

Alexa probeert ons om half acht te wekken, maar zodra ik het hoor zet ik de Disney wekker af. We blijven tot bijna half negen liggen en staan dan toch maar op. Het is ook prachtig weer en zonde om de dag weg te slapen.

Na Orions wandeling rijden we door de prachtige herfstgekleurde buurt naar Starbucks. Daar halen we onze nitro brew en latte en boerenkool en champignons egg bites. Ik vind het daarna oprecht jammer dat het Vienna marktje er niet meer is. Vooral de meerkleurige eieren van een van de boeren daar ga ik missen. 

Voordeel is wel dat we die tijd nu kunnen besteden aan andere boodschappen doen. We gaan eerst naar Total Wine, want Rick wil dezelfde rose als we voor de Celebration of Life van zijn vader hadden. Alleen zijn we vergeten welke dat was. Het vergt nogal wat puzzelwerk van foto's van de bovenkant van de flessen, maar uiteindelijk vinden we het. Nu neem ik een foto van het label, zodat we het de volgende keer makkelijk zullen vinden. 

Daarna gaan we naar de Giant aan de overkant, waar ik 60 stripkaasjes koop. Die ga ik naar mijn vriendin Wendy brengen, die lekkere lunches gaat bezorgen aan minder bedeelde kinderen. Ik heb "stripkaas" opgezocht, want ik wist niet of het in Nederland te krijgen was. Hier heet het string cheese. We doen ook gelijk maar de wekelijkse boodschappen bij deze Giant. 

Thuis gaat Rick de Halloweenspullen opbergen en ik doe mijn stappen. Na een tijdje op de plaats hardlopen verplaats ik me naar de mini elliptische machine. Gelukkig heb ik niet zoveel pijn aan mijn knie als gisteren. 

Tijd om ons klaar te maken erop uit te gaan. Als eerste gaan we naar Michaels, waar we in de uitverkoop een Halloween krans en slinger kopen. Daarna halen we onze lunches, respectievelijk van Subway (voor mij) en Plaka Grill (voor Rick). 

Na die in de auto te hebben verorberd beginnen we aan onze tocht naar het westen. We gaan naar Moose Apple Christmas Tree Farm om onze boom zodanig te versieren dat niemand anders hem van ons weg kan kapen. De herfstkleuren onderweg zijn prachtig. Ik probeer er vanuit de auto foto's van te maken. 

Bij de kerstboomboerderij zien we onze boom al van bovenaan de heuvel. Mijn gele mondkapje en blauwe waterfleshouder zijn duidelijk te onderscheiden. We lopen erheen en bevestigen de Halloween versieringen. Het is duidelijk een grote boom, want die nemen nauwelijk plaats in beslag. 

Rick bevestigt de krans met kabelbinders. Krijg die maar eens los, tenzij je een speciaal apparaat daarvoor hebt. De versieringen maken het ook nog makkelijker onze boom van verre te zien. Ik hoop dat de 27e alle kinderen en kleinkind mee kunnen om hem op te halen, maar dat is nog niet zeker. 

Rick stelt voor om dan ook maar gelijk een paar nieuwe (voor ons dan) wijngaarden te gaan bezoeken. Daar zeg ik natuurlijk nooit nee tegen. De eerste is maar een paar mijl van de kerstboomboerderij, Veramar. 

De weg erheen is al heel mooi en de wijngaard ook. We kopen ieder een glas rose en genieten buiten in de zon met zicht op de wijngaard en de Blue Ridge bergen van deze heel lekkere wijn. Deze wijngaard is het waard nog eens heen te gaan. 

Wij zetten onze tocht voort naar de tweede wijngaard, waar we nieuwsgierig naar zijn. Jarenlang zijn we het bordje "Bluemont Vineyard" voorbij gereden, omdat het te ver weg was, maar nu is het vlakbij. 

We komen eerst door het pittoreske historische dorpje Bluemont. Het stenen huis is achttiende eeuws (1797) en de andere panden ook historisch. Ik bedenk me dat ik eigenlijk gewoon eens landweggetjes moet gaan rijden en zo kleine oude gehuchtjes ontdekken. Daarvan zijn er heel wat in Virginia. 

De Bluemont wijngaard is enorm! Wie had dat gedacht. De wijnranken zijn er zover je kan zien en we moeten een flinke heuvel op, nadat we de auto geparkeerd hebben (later zien we dat er een parkeerplaats vlakbij het proeflokaal is).

Na heel wat foto's zijn we bovenaan de heuvel. Daar is het druk en er is een twee uur wachttijd voor een tafel. Dat gaan we dus niet doen. Ik bestel een witte wijn bij hun bar en we genieten van het uitzicht. De volgende keer willen we een reservering maken, want we hadden geen idee hoe mooi deze wijngaard is (en de wijn is ook lekker). 

We vangen de terugrit aan en stoppen even in Reston, zodat Rick kan zien hoe zijn kantoor er bijligt. Er is nog steeds geen datum dat ze terug kunnen. Rick verwacht niet dat dat deze winter zal gaan gebeuren. Hij vertelt ook, tot mijn genoegen, dat hij voortaan sowieso vaker thuis wil werken. 

Thuis verzorgen we de dieren en gaan dan op weg voor ons avondeten. Na mijn wijngaarden wil Rick graag naar een restaurant met lekker bier. Onderweg worden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang. 

Ricks keuze is gevallen op het Capital Ale House restaurant. Dat heeft heel veel bieren, die hij lekker vindt, en op papier ook best een gevarieerd menu. We nemen plaats aan de bar en bestellen onze drankjes.

Om wat te happen te hebben nemen we het plankje met twee verschillende soorten worst (knakworst en kielbasa) en een soort kaas (wij kiezen de belegen provolone). Dat gaat er allemaal goed in, maar is ook wel wat schamel.

Als hoofdgerecht kies ik de mosselen in een knoflook en kruiden saus. Rick neemt de Jager schnitzel. Het duurt nogal lang voordat het eten komt en dan is het werkelijk abominabel! Dat vind ik echt niet gauw van eten, maar de mosselen zijn smakeloos en ik hoop niet dat ik er ziek van word. Dat is altijd mijn angst met mosselen en ik had ze hier waarschijnlijk beter niet kunnen bestellen. 

We krijgen per ongeluk twee porties Jager schnitzel en beiden zijn zo doorgebakken dat het eigenlijk niet te eten is. Rick probeert het nog, maar houdt het halverwege ook voor gezien. Echt heel jammer, want Rick vindt hun bier zo lekker. 

Thuis kan ik het dan ook niet laten een prive berichtje via Facebook naar dit restaurant te sturen. Ze willen het vast weten dat het eten niet te pruimen was. Ik zeg het heel netjes en dat het vast een verkeerde avond was (maar zaterdag en we zagen iemand anders zijn glas wijn terugbrengen omdat het niet smaakte).

Tot mijn verbazing en genoegen krijg ik vrijwel meteen een reactie met excuses voor de slechte ervaring. Rick krijgt een $30 krediet op zijn telefoonnummer om een volgende keer te gebruiken. Dat zal hij zeker gaan doen, al is het alleen al om een biertje te drinken. Heel klantvriendelijk is het in ieder geval.

Fiona had vandaag een "date" met een jongetje, die twee weken ouder is dan zij. Ze gingen naar de dierentuin. Zo schattig allemaal en wat zou ik willen dat we dichterbij woonden! 

Zondag

Vannacht is bij ons de wintertijd ingegaan en we rekken ons slapen uit tot half acht, maar dan zijn we beiden klaar met ons bed. We hebben wel heel lekker geslapen met de extra deken, die we gisteravond op het bed hebben gelegd.

We rijden naar Starbucks, halen ons ontbijt op en gaan dan een tijdje Pokemon Go spelen. We zijn nog te vroeg voor de Mosaic markt, die om negen uur opengaat. Daar komen we dan ook precies bij de opening aan. 

Zoals altijd lopen we even langs de kraampjes, zodat ik wat foto's kan nemen. Helemaal aan het einde kopen we een dozijn eieren van de boerenstand daar. Dan gaan we naar Savagely Good, waar Peggy Savage ons vertelt dat ze alle quiches en taarten, die ze verkoopt, in een kleine keuken bakt. Knap! Wij nemen een paar korstloze kaas en spinazie quiches mee.

Als laatste zie ik mijn bestelling van King Mushrooms al liggen. Dit keer heb ik maitake, kastanje en cantharel paddestoelen. Ik heb nu al zin in mijn ontbijt morgen!

Nu we hier toch zijn gaan we ook nog even de Target binnen. We zoeken naar blauwe kerstlichtjes en daar vinden we een paar dozen van. Ik neem ook maar een net lichtjes mee, want zo te zien gaat alles gauw uitverkocht zijn. 

Target zou Target niet zijn als ik er niet ook een aantal andere leuke dingen zou zien. Een daarvan, een heerlijk warme sherpa trui, kan ik niet weerstaan. 

Op de terugweg gaat Rick net de hoek om een straat in als we een prachtige vos zien staan. Die bemerkt ons niet (Ricks auto maakt geen geluid) en concentreert zich helemaal op een eekhoorn. Zulke mooie beesten vind ik vossen!

Thuis doe ik mijn stappen en Rick gaat het gras voor maaien. Hij hoopt dat het de laatste keer dit seizoen zal zijn. 

Het is al gauw lunchtijd en we rijden naar The Boro. Daar kies ik mijn favoriete poke bowl van Poki DC en Rick kabobs van Tasty Kabob. We wilden eigenlijk buiten eten, maar er staat een snijdende wind, die door merg en been gaat. Dan smullen we in de auto maar van ons eten. 

Volgende stop is Walgreens, waar medicijnen voor Orion en mij klaarliggen. De drive thru is altijd zo makkelijk! Intussen zendt ik mijn vriendin Wendy een berichtje of ze thuis is om de kaasjes langs te brengen. 

Daar krijg ik geen antwoord op, maar we besluiten toch even langs te rijden, aangezien het vlakbij is. Wendy blijkt niet thuis, maar antwoordt dat ze er over een half uur wel zal zijn. Ik hang de zak met kaasjes aan haar deur, zodat ze ze bij thuiskomst zal vinden. 

Het is weer zulk lekker zonnig herfstweer en ik sleep een stoel naar een zonnige plek in de voortuin. Daar lees ik lui in mijn boek. Intussen maait Rick het gras achter. Verschil moet er wezen!

Als het te koel wordt ga ik naar binnen, waar Rick altijd weer allerlei klusjes weet te vinden. Ik help hem bij het verschuiven van zijn bureau. Rick wil de internetconnectie daar beter maken en dat lukt hem ook.

Mijn dingen zijn meer op de computer. Zo kunnen we nergens zilveren slingers voor de kerstboom vinden, maar Amazon heeft die wel. Rick is nogal kieskeurig en ik had eerst de verkeerde besteld. Nu ben ik er vrijwel zeker van dat ik de juiste heb gevonden.

Verder maak ik een lijstje van dingen, die nog gedaan moeten worden voor Kai en Raquel komen. Gelukkig heb ik het vervelendste akkefietje, de kast uitmesten, al gedaan. Nu moet ik gewoon nog de kamer gezellig maken voor hen. 

Ook vanavond is de zonsondergang prachtig, maar een uur eerder dan gisteren. Ik vind dat vroege donker worden drie keer niets! Ik steek de kaarsen aan, dan is het tenminste gezellig. 

Voor ons avondeten maken we het makkelijk en halen van Natta Thai. Hun satay en knapperige boerenkoolsalade zijn altijd heerlijk. Het is een smakelijk einde van een erg leuk weekend.

Morgen begint Katja aan haar nieuwe baan. Ik ben heel benieuwd. Het zal natuurlijk weer een overgang zijn, maar de regelmatige uren zijn heel fijn. 

En nu ga ik verder met de Great British Baking Show en daarna Hallmark kerstfilms. Allemaal een heel fijne week gewenst!