Vanochtend heb ik Raquel beloofd mijn ontbijt voor haar te maken. Ik begin mijn dag dus met twee ontbijten koken. Kai houdt niet zo van paddestoelen, maar Raquel vindt het heerlijk en gaat thuis ook naar maitake paddestoelen zoeken.
Kai gaat een uurtje werken en Rick en ik halen Starbucks koffies voor iedereen. Dit keer bij het Pan Am Center, zodat Rick eerder aan het werk kan. Ik doe mijn stappen tot ik er vijfduizend bijeen heb.
Dan maken we ons klaar om naar de stad te gaan. Het is vandaag gelukkig minder koud dan gisteren, maar nog steeds winterjassenweer.
Na de auto in de parkeergarage geparkeerd te hebben lopen we het metrostation binnen. Daar zet ik meer geld op de SmarTrip kaarten en op het perron staat al een trein te wachten. Het is wel een beetje jammer dat er geen pijl te trekken is op het schema.
De treinen vertrekken ieder half uur (voorheen iedere twintig minuten) en online zag ik dat ze om 27 en 57 minuten na het uur zouden gaan. We zijn keurig op tijd, maar het bord vermeldt dat we nog tien minuten moeten wachten tot vertrek. Geen wonder dat zoveel minder mensen de metro gebruiken.
Iets meer dan een half uur later stappen we bij het Federal Center SW station uit. Ons doel is het American Indian Museum, maar dat blijkt opeens op maandag en dinsdag gesloten. Daar ben ik niet aan gewend, dus het kwam niet bij me op dat te checken.
Aan de overkant van de Mall ligt de National Gallery of Art. We besluiten daar dus heen te gaan. We beginnen in het moderne gebouw en bekijken werken van o.a. Miro, Matisse, Georgia O'Keeffe, Andy Warhol en Roy Liechtenstein.
Can lopen we via de "lichttunnel" naar het westelijke gebouw waar de klassieke werken hangen. Daar beginnen we met de Amerikaanse schilderijen. Raquel is heel blij om de vier "Reis van het leven" schilderijen van Thomas Cole in levende lijve te zien. Zij heeft daar op school over geleerd.
Na de Amerikanen zijn de Impressionisten aan de beurt. Daar vraagt een medewerkster van het museum of we mee willen werken aan een enquete om de audio rondleiding van het museum te verbeteren. Natuurlijk willen we dat best.
Ze vraagt ons drie schilderijen naar voorkeur te rangschikken en dan naar de redenen waarom die volgorde kozen. Het is interessant voor mij om de redeneringen van Kai en Raquel te horen. Het was leuk hieraan mee te doen.
Als laatste vandaag banen we ons een weg naar het American History Museum. Het is al drie uur, dus heel lang kunnen we hier niet doorbrengen. Ik neem ze dus mee naar de, wat ik althans denk, interessantste tentoonstellingen.
Een mede museumbezoekster maakte deze foto van mij en zond hem via sms, inderdaad best een leuke foto
Als ik de anderen de enige Leonardo da Vinci in Amerika, Ginevra di Benci, en een aantal van de Nederlandse meesters heb laten zien is het na twaalven en we gaan aan de lunch denken.
We lopen 7th Street omhoog en komen zo langs de National Archives. Kai vraagt of we daar na de lunch heen kunnen en ik bestel gauw tickets, die je nu kennelijk voor de meeste overheidsgebouwen nodig hebt.
Al lopend komen we langs Jaleo, een van de restaurants van gerenommeerde chef Jose Andress, die ook World Central Kitchen runt. Die organisatie zorgt voor eten in noodsituaties. Andress is Spaans en Jaleo is een tapas restaurant.
Raquel is Spaans en is wel benieuwd hoe authentiek dit restaurant is. Er is een viergangen lunchmenu met drie tapas en een toetje. Daar gaan we alle drie voor en proberen elkaars gerechtjes. We hebben o.a. gazpacho, spinazie salade, een bloemkoolgerecht, champignons, kip kroketjes en garnalen.
Het is best veel en ik laat het dessert aan Raquel en Kai over. Die vinden de sorbet en flan erg lekker. Het is wel lekker zo even een uurtje te zitten, na al dat langzaam wandelen en staan.
Na het eten lopen we snel naar de National Archives om op tijd te zijn voor onze kaartjes van kwart over twee. Dat halen we tot op de minuut af. De Onafhankelijksverklaring en de Constitutie in het echt zien blijft indrukwekkend.
Er is een voor mij nieuw gedeelte dat helemaal over The Wizard of Oz gaat. Als middelpunt zijn er natuurlijk de rode schoentjes waar Dorothy op liep.
Daarna bekijken we de jurken van de First Ladies en hun porcelein. Voor Raquel interessant dat de oudere jurken veelal op de Franse mode waren gebaseerd.
Mijn voeten en benen doen intussen flink pijn. Ik kan eindeloos lopen, maar veel stilstaan en slenteren is niet goed. Ik zoek een bankje op, terwijl de kinderen de Presidenten tentoonstelling bekijken.
Als laatste gaan we naar de Star Spangled Banner tentoonstelling. Die gaat over de vlag, die de basis was voor het volkslied. Verder is er interessante informatie over het volkslied en wie het allemaal hebben gezongen. Het is een heel moeilijk lied om goed te zingen.
We lopen het museum aan de Mall kant uit en steken over naar het Smithsonian metrostation. Daar moeten we twintig minuten wachten op de trein, maar al kletsend gaat dat snel. Net voor zonsondergang zijn we weer in Vienna.
Daar ontspannen we ons een uurtje en gaan dan naar Mama Tigre voor ons avondeten. Dat is een interessant restaurant, een fusie van Mexicaans en Indiaas. Ik bestel een Indiaas/Mexicaans kipgerecht wat wel erg lekker is, maar zo pittig! Vroeger kon ik daar goed tegen, maar tegenwoordig een stuk minder.
Rick heeft de fajita's, die ik eigenlijk had moeten bestellen. Raquel heeft een enchilada en taquito combinatie en vindt die ook wat te pikant. Kai heeft een enorme burrito, die hij met smaak aanvalt.
Het is een gezellig einde van een mooie dag. Morgen hebben we ook alweer een plan en zo vliegen de dagen voorbij.
6 reacties:
Wat een heerlijke dag, ik was graag mee gegaan met jullie. :-)
Leuk dat Raquel van jouw/haar ontbijt heeft gesmuld. Heeft ze ooit in Spanje gewoond, of is ze in Frankrijk geboren? En hoe hebben Kai en Raquel elkaar ontmoet? Doet Orion nog steeds zijn kunsten voor Kai?
Geniet van de tijd die jullie samen hebben!
(En hopelijk is het goed gegaan met de presentatie van Raquel!)
Een volle maar leuke dag. En interessant om het door de ogen van Raquel te zien, voor wie alles toch nieuw is.
Leuke dag weer zeg! Wat is Washington toch indrukwekkend.
En hoe vond Raquel het restaurant? Was het authentiek Spaans? Ik heb de menukaart even bekeken (dat doe ik sowieso vaker als ik over restaurants lees bij jou, vind ik altijd zo leuk en jullie eten vaak zo lekker) en de menukaart van Jaleo zag er goed uit!
Een leuke dag weer, juliie lopen aardig wat af.
Hoe vond Raquel het tapas restaurant?
Fijne woensdag.
@Nina - Raquel heeft tot haar derde in Spanje gewoond. Haar vader woont daar nog steeds. Ze hebben elkaar bij de universiteit in Germeesheim ontmoet. Orion is nog steeds helemaal dol op Kai. Raquels presentatie ging goed.
@Petra - ja, er is ook zoveel te zien.
@Sophie - Raquel zei dat het er allemaal authentiek uitzag en ons eten was heerlijk.
@Anja - Raquel vond het heerlijk.
Een reactie posten