Dag 1 Aruba: Over zon en zee

We hebben de gordijnen open gelaten, zodat we de zee kunnen zien bij het wakker worden. Daardoor is het natuurlijk wel vroeg licht in de kamer. Tot ons vermaak zijn we tegelijkertijd om kwart voor acht wakker. Inderdaad kunnen we de zee vanuit ons bed zien, heerlijk!

We maken ons snel klaar en gaan dan naar de derde verdieping, waar het restaurant is. Vandaag eten we voor het gemak daar en het valt niet tegen. Het uitzicht over het zwembad en de zee is natuurlijk ook niet te versmaden.

Onze serveerster is Arubaans en vindt het leuk Nederlands te praten. Ik bestel de drie gepocheerde eieren met tomaat en spinazie. Rick is avontuurlijker dit keer en neemt de Benedict met gezouten Arubaanse vis. Het is een goed begin van de dag. 

Ons hotel ligt niet direct aan het strand, maar het is nog geen vijf minuten lopen naar Palm Beach. Ik kan het gevoel hier weer te staan niet beschrijven. Ik word er emotioneel van. Er was een tijd dat ik me afvroeg of we ooit nog buitenlandse reizen zouden kunnen maken. 

We lopen langs het strand naar Bugaloe, een van onze favoriete lunch restaurants. De afstand van ons hotel daarheen valt ons alles mee. Vanaf de pier zien we allerlei stamvisjes. Iemand heeft iets in het water gegooid. 

Op de terugweg halen we een ijskoffie van The Bread Basket. Het valt me op hoe lekker de koffie overal is. Ik ben dol op mijn nitro brew, maar verder vind ik Amerikaanse koffie vaak te bitter. Er gaan weer een aantal pakken Douwe Egberts mee naar huis straks (hoewel dit Smit & Dorcas koffie is). 

Bij Marcel's Watersports vlakbij het Hyatt hotel verhuren ze ook stoelen en parasols. We reserveren er vast een voor na de lunch. Dit zullen we vaker doen, want ze zijn aardig en niet duur. 

Na ons in het hotel wat opgefrist te hebben, gaan we boodschappen doen bij de Superfood (Jumbo). Dit uitje vinden we net zo leuk als al het andere hier. Er zijn zoveel Nederlandse producten en we nemen onder anderen kaas en vleeswaren mee. Natuurlijk kan ik ook de Tijgernootjes niet laten liggen. 

Bij de tijdschriften vind ik vier Margrieten en vier Libelles, een aantal nog van de kersttijd, maar maakt mij niet uit. Bij het afrekenen vinden ze die stapel duidelijk vermakelijk. Een vriendelijke Nederlandse jongen helpt ons met inpakken en naar de auto brengen. 

Hij vraagt of ik Nederlands ben. Dat beaam ik en dat ik in de VS woon, vandaar de stapel oude tijdschriften. Hij vraagt over Virginia en het weer daar (bar en boos, hoewel daar lang niet zoveel sneeuw is gevallen als bij Katja en Saskia). Hij heeft zelf zijn hele leven (ik schat veertien jaar) op Aruba gewoond. 

Een van deze versgemaakte stroopwafels zullen we een komende keer niet weer kunnen laten staan

Nadat de boodschappen in de auto gezet zijn lopen we naar Daily Fish. Daar kopen we ieder een haring, Rick met uitjes en ik zonder. Verder hebben ze Hollandse garnalen en daar moet ik een paar bakjes van meenemen! Zo lekker, dit zal ook niet de laatste keer dat we hier zijn!

Bij het hotel gebruiken we een bagage kar om de boodschappen naar boven te brengen. Als die weggelegd zijn (we hebben een heel grote koelkast) kleden we ons in badkleding, doen zonnebrandspul op en nemen leesvoer mee. 

Dan rijden we naar een openbare parkeerplaats naast het Hyatt hotel. We hebben geluk dat er net een plek vrijkomt. We nemen onze spullen mee naar de gehuurde stoelen en laten ze daar achter. 

Dan lopen we over het strand naar Bugaloe. Het is er druk, maar we vinden nog een surfboard tafeltje in de schaduw. Leslie komt onze drankjes bestellingen nemen en is helemaal verbaasd dat ik Nederlands spreek. Als ik het kan doen, doe ik het, want het helpt mijn brein om in die taal te denken. 

Niet veel later komt haar collega Mark met de drankjes en ook hij wil weten hoe of wat. Rick spreekt namelijk ook Nederlands tegen hen. Mark hoort inderdaad wel dat Rick een accent heeft, maar vindt het natuurlijk heel leuk dat een Amerikaan zijn taal spreekt. 

We bestellen allebei een Amstel Bright, ons favoriete bier hier. Ik ben geen bier drinker, maar dit vind ik altijd wel heel lekker. Om te eten bestel ik de salade met gegrilde grouper. Rick heeft daar de wrap van en die komt met frietjes. Oh jee, gevaarlijk! Ik beperk me tot een tiental met mayonnaise (dat laatste is tenslotte koolhydraatarm). 

Na deze zeer smakelijke lunch gaan we een aantal uren op onze gehuurde ligstoelen liggen. Jammer genoeg heeft Rick toch veel last van zijn rug en gaat telkens wandelingetjes maken. Dat helpt.

Natuurlijk moeten we het zeewater ook proberen en dat is koeler dan we hadden gedacht. Ik ben blij dat ik mijn shortie meeheb. Dat zal bij het snorkelen zeker nodig zijn. Vanmiddag zijn de paar duiken in het water goed om af te koelen. 

Het is lang niet zo druk als ik had verwacht. Het is hoogseizoen, maar de drommen toeristen ontbreken. Er zijn ook heel weinig kinderen, waarschijnlijk omdat alleen de kleintjes niet naar school hoeven. We zien voornamelijk jonge stellen en oudjes, zoals wij. 

Al Libelle lezend en soms even het water in gaat de tijd snel. Om half vijf besluiten we terug naar het hotel te gaan om daar nog even van het zwembad gebruik te maken. Dat is koud! Maar er is een enorme jacuzzi waar ik een tijdje in ga zitten, goed voor mijn spieren. Ik voel me dan ook heerlijk loom. 

Boven op de kamer maken we ons klaar voor het avondeten. We hebben gereserveerd bij Barefoot, een van onze favoriete restaurants hier. Het ligt aan het strand net voorbij Oranjestad en het ritje erheen is ook leuk. Er liggen twee enorme cruiseschepen aangemeerd, Holland America en Celebrity. Wij zijn hier altijd buiten het cruise seizoen, dus dit is wel grappig om te zien. 

Bij Barefoot wacht ons een verrassing. Toen Rick vanmiddag belde voor een reservering werd hem verteld dat ze de hele week geen tafels op het strand open zouden hebben. Wij konden wel op hun deck (nog steeds openlucht) komen dineren. 

Als we bij de hostess aankomen wordt ons gevraagd of we binnen of buiten (=op het strand) willen eten. Buiten natuurlijk, want we zijn hier net voor zonsondergang. We zijn als kinderen zo blij als we een tafel met goed zicht op zee krijgen. 

We bestellen ieder een cocktail en gaan dan foto's maken. De zonsondergang is weer spectaculair en bij dit restaurant verwachten ze dat iedereen gaat fotograferen. Een van de serveersters biedt aan Rick en mij op de foto te zetten en die is leuk gelukt. 

Eenmaal weer aan tafel komt Andres meteen onze bestelling opnemen. Ze hebben mosterdsoep! Ja, ik weet dat ik in de warmte ben, maar mosterdsoep, die moet ik gewoon hebben! En het is net zo lekker als ik het me herinner.

Mijn maaltijd bestaat verder uit voorafjes. De Nederlandse stijl crabcakes zijn heerlijk, maar meer krabkroketjes. De caprese salade is ook super lekker, maar ik had niet gedacht dat het zo'n grote portie zou zijn. Het lukt met niet die helemaal op te eten.

Rick heeft een tournedos, waar hij meer dan over te spreken is. Misschien gaan we hier nog eens eten, want er staan heel wat dingen op het menu, die ik ook wel zou willen proberen. De zonsondergangskleuren blijven nog lang mooi. 

Als het donker genoeg is spelen we met onze Skyview app om te kijken welke planeet of ster we zien. Dat is waarschijnlijk Jupiter. Ik weet niet of die app in Nederland werkt, maar ik neem aan van wel. Het is heel leerzaam om wat meer te leren over wat je boven je hoofd ziet. 

Terug bij ons hotel haalt Rick mij over om nog even naar de Mini Market te gaan. Superfood heeft om de een of andere reden alleen Cola Light en geen andere suikervrije frisdranken. Bij dit winkeltje hebben ze diet 7 UP (dat drink ik 's nachts) en diet Mountain Dew, Ricks lijfdrankje. 

Rick heeft nog een wens: een Heineken biertje drinken bij de Bulldog Bar. Die barketen is begonnen in de rosse buurt in Amsterdam. De man achter de bar heeft daar vanaf het begin af aan gewerkt en is nu de manager van de bar hier in Aruba. 

We raken aan de praat en hij adviseert om naar het Old Dutch Cafe en 080 te gaan. Dat zijn de meest Nederlandse plekken op het eiland. Hij zegt dat hij er zelf niet komt, omdat er teveel geroddeld wordt in de Nederlandse gemeenschap hier. Kan ik me wel voorstellen met een relatief kleine groep. 

Al met al was dit een heel leuke afsluiting van een fantastische dag. Wat hebben wij genoten! De kleuren hier, het Nederlandse aspect en de vriendelijke bevolking maken dit eiland ons paradijs op aarde. We zijn trouwens heel aangenaam verrast hier, mondkapjes overal! 

Intussen zijn Katja en Saskia in de VS ingesneeuwd. Beiden hebben meer dan een halve meter sneeuw ontvangen. Voor Katja en Kevin was het vanochtend even angstig, want hun stroom viel uit. Met temperaturen ver onder nul zou dat langer dan een aantal uren gevaarlijk zijn met Fiona. Gelukkig kwam het weer aan en lijkt alles nu goed te gaan. 

Wij zijn blij dat we die extreme kou (ook bij ons) mislopen. Ik voel nu al verschil in mijn spieren. Ik weet dat een warmer klimaat goed voor ons zou zijn, maar nergens is er zoveel te doen als waar wij nu wonen. Allemaal een fijne zondag gewenst!