Dag 3 Aruba: Over snorkelen en stelen

We zijn om kwasrt voor acht uit de veren en na ons aangekleed te hebben lopen we naar Starbucks. Daar halen we ijskoffies en dan bedenken we waar we willen ontbijten. Er zijn twee mogelijkheden: Linda's Pannenkoekenhuis of Hadicurari aan het strand. 

Het heeft net geregend en is nog bewolkt, dus we besluiten Hadicurari voor een mooiere ochtend te bewaren. Linda's blijkt verhuisd te zijn en is nu drie keer zo groot. Maar goed ook, want zelfs op de maandagochtend is het heel populair. 

Rick en ik weten al welke pannenkoek we willen. Rick met ham, spek, kaas en champignons en ik met spek, kaas, champignons en tomaat. Het is heel erg lekker, maar we kunnen beiden nog niet de helft op! Vroeger was dat wel anders!

Als we klaar met eten zijn gaat Rick kijken of er Aruba Rocks! stickers te krijgen zijn van de Citgo. Dat is het geval, ze worden achter de toonbank bewaard, vandaar dat Rick ze gisteren niet zag. Ik maak een foto van onderstaande mooie muurschildering.

Na zo'n flink ontbijt moet er natuurlijk gelopen worden. We parkeren de auto dichtbij de vlindertuin en lopen daar het pad langs het strand richting Eagle Beach op. Onderweg zien we allerlei fotogenieke dingen wat Rick doet verzuchten dat het eerder op een fotografie tour dan een stevige wandeling lijkt. Sorry, Rick!

Bij de beroemde divi divi boom bij het begin van Eagle Beach maken we wat foto's en gaan dan terug. Eenmaal weer terug bij de auto bedenken we dat we best nog een set baddoeken en clips, om die doeken aan een stoel vast te doen, kunnen gebruiken.  

We rijden naar het marktje in Oranjestad waar we leuke baddoeken en rode flamingo en blauwe dolfijn stoel clips vinden. Mijn nichtje Tesla vertelde me dat hier ook een koffiestandje van de vrouw van haar neef staat. 

Melsa is de naam van Sanne's vrouw en ik probeer haar uit te leggen wie ik ben. Haar Engels is nog niet zo goed en ze snapt het niet helemaal. Het is ook best ingewikkeld. Melsa belt Sanne en ik leg uit hoe de vork in de steel zit. Dat vindt hij heel leuk en Melsa snapt het nu ook helemaal. Ik koop een paar flesjes water, maar wellicht gaan we er later nog een koffie halen, 

Op de kamer frissen we ons op en gaan dan naar het strand. Onderweg zien we een mooi groen leguaantje in het zwembad zwemmen. Het lijkt of hij eruit wil en Rick denkt dat hij hem redt. Alleen rent hij tot onze hilariteit zodra Rick hem neerzet meteen het zwembad weer in. 

Bij Moomba Beach huren we weer een paar stoelen vlak aan het water. We liggen daar een half uurtje en dan lopen we naar het ernaast gelegen Hadicurari restaurant. Daar bestelt Rick een broodje garnalen en ik een salade met garnalen, gerookte zalm en gegrilde vis. Het is een goede tegenhanger voor de pannenkoek. 

Als we klaar zijn met eten doen we de baddoek clips op onze stoelen, zodat ze niet weggegeven worden. Dan rijden we terug naar de parkeerplaats waar we vanochtend stonden en maken ons klaar om te gaan snorkelen. 

Er is daar een rotspartij waar vaak interessante dingen te zien zijn. Ik gebruik vandaag voor het eerst mijn snorkelmasker dat over mijn hele gezicht gaat. Dat is echt super fijn! In tegenstelling tot gewone maskers beslaat het totaal niet en blijft heel helder. 

Rick en ik hebben beiden onze Olympus onderwater fototoestelletjes mee. Dat is maar goed ook, want opeens zie ik een schildpad vlakbij. Ik probeer Rick te roepen, maar die is te ver weg. Pas nadat ik een heel aantal foto's heb genomen kan ik Rick ook op de schildpad wijzen. 

Dat is mijn arm (en Ricks foto) met de klaretschildpad

Zo'n schildpad zien is altijd het hoogtepunt van onze vakanties in Aruba en dat dat al tijdens de eerste snorkel gebeurt is natuurlijk fantastisch. We zwemmen een tijdje met het dier en dan kondigt Rick aan  dat hij uit het water gaat.

Mijn shortie houdt me goed warm, maar Rick heeft er geen en dan is het water al snel te koud. Ook heeft hij erge last van zijn rug tijdens het snorkelen. Rick wil graag duiken deze vakantie, maar nu weet hij niet zeker of hij dat wel zal kunnen. 

We gaan terug naar onze stoelen bij Moomba Beach en daar staat een bordje "Reserved" bij onze stoelen, maar de clips zijn verdwenen. Niemand van Moomba Beach weet er iets van, dus die zijn gestolen. 

Als ik naar de man op de stoel naast mij kijk, heeft hij precies dezelfde rode flamingo clips als ik op mijn stoel had. We hebben een sterk vermoeden dat het de mijne zijn, want de meeste flamingo clips hier zijn roze.

Maar ja, bewijs zoiets maar eens. We hebben het er luid over, maar de man negeert ons. Rick wil toch een stuk gaan lopen, dus hij neemt het op zich om nieuwe clips te vinden. Ik zet ons dilemma wel of niet iets zeggen op Facebook en het is grappig de commentaren te lezen. Als zij zo graag onze clips hebben hoop ik dat ze ervan genieten. Bewijzen kunnen we natuurlijk niets.

Rick komt terug met dolfijnen en flamingo clips terug. De dolfijnen zijn dezelfde als hij eerder had en de flamingo's zijn roze, zoals ze meestal zijn. Rick heeft er ook met permanente stift onze initialen op laten zetten. Niet dat we de clips weer onbeheerd achter zullen laten. 

Tegen vijven gaan we terug naar het hotel. Daar nemen we onze douches en ik ga vast aan mijn blog werken. Rick gaat naar Oranjestad op zoek naar een apotheek, die Saridon verkoopt. Dat hielp mij altijd enorm met menstruatiekrampen en is een andere samenstelling dan de pijnstillers, die Rick al heeft geprobeerd. 

Een klein uurtje later komt Rick blij terug. Hij heeft Saridon (wat lijkt te helpen) en de andere dingen op het lijstje. Dat waren haarelastiekjes voor mij en een middeltje om water uit je oor te halen. Tijd om naar het Hilton hotel te gaan.

Daar zien we eerst de zonsondergang op het strand en melden ons dan bij de Sunset Grille. Vroeger was dat altijd binnen eten, maar nu hebben ze een groot terras. 

Audry is onze serveerster en een schat van een mens. Ze heeft duidelijk plezier in haar werk en biedt aan wat foto's van ons te maken. We beginnen met voorafjes van tonijn en Rick heeft Goudse kaas kroketjes. 

Dit is een biefstukrestaurant en Rick bestelt een grote New York strip. Dat is niet aan mij besteed en ik kies de zeebaars. Dat blijkt een heel goede keuze, geserveerd met spinazie en paprika, licht en lekker. Dit was weer een fantastische maaltijd met heel goede bediening. 

Terug in het hotel gaan we rustig wat computeren. Het plan voor morgen ligt al gedeeltelijk vast. De Saridon lijkt Rick goed te helpen, hopelijk is dat de pijnstiller, die hij nodig heeft. In dat geval gaan er heel wat pakjes mee naar de VS, want Katja vindt het ook fijn voor haar menstruatiekrampen.

En zo eindigt dag drie van ons Aruba avontuur. Fiona ging vandaag voor het eerst naar de dagopvang. Katja maakt zich zorgen, want Fiona dronk en at and sliep daar nauwelijks. Het is vast de nieuwigheid, hopelijk went het snel. Ik mis dat meisje zo!