Over een broer op bezoek

Zaterdag

Alweer heb ik heerlijk geslapen in onze koude kamer, al wekte Orion Rick twee keer om naar buiten te gaan. Wat hij nu weer gegeten heeft? Joost mag het weten. 

Rick blijft daardoor wat langer slapen, maar ik sta om acht uur op. Ik tref B al koffie zettend beneden. Rick is al snel ook van de partij en we drinken samen koffie en thee. 

Dan gaan Rick en ik op pad om ontbijt van Starbucks te halen. BJ maakt zijn eiwit omelet met Indiase overblijfselen. Wij brengen een espresso met havermoutmelk voor hem terug. Rick en ik hebben onze gewoonlijke koffies en egg bites. 

Om terug te keren naar Canada moet BJ een binnen twee dagen voor vertrek genomen negatieve PCR test laten zien. Daarvoor rijden we naar een kliniek in Falls Church en het is een fluitje van een cent. Na vijf minuten stapt BJ alweer naar buiten. Aangezien hij al COVID gehad heeft is het vrijwel zeker negatief.

Rond het middaguur rijden we naar Georgetown. BJ heeft daar Tony & Joe's aan het water opgebeld om te vragen of hun terras open was. Dat zou rond half een gebeuren, maar als we er arriveren zijn ze nog bezig met opzetten.

Twee andere restaurants serveren wel op het terras en hebben tafels met verwarmers. We kiezen Farmers, Fishers, Bakers, een nieuw restaurant hier. Daar blijkt een brunch buffet geserveerd te worden en we zijn zeer te spreken over de kwaliteit van het voedsel. 

Ondanks dat het nog -2 is, is het buiten eten goed te doen. Het helpt dat er bijna geen wind staat. Na een paar borden volgeschept te hebben (hun boerenkoolsalade is zo lekker, ik zou er bakken van op kunnen!) vragen we de rekening. Hier willen we nog weleens terugkeren om te brunchen!

Nu willen we een stuk gaan wandelen op de National Mall. Rick probeert tevergeefs een gratis parkeerplek langs de straten te vinden. Het is echter veel drukker dan we hadden verwacht en na een tijdje geven we het op en parkeren in de garage onder het Ronald Reagan building.

We lopen eerst een stuk naar het Capitool en dan terug via het Washington Monument naar het World War II Memorial. Het is altijd weer een leuke wandeling en gaandeweg krijgen we het ook wat warmer, zeker als we de wind mee hebben. 

Het World War II Memorial gaan we aan de overkant van waar ik gewoonlijk het monument inloop binnen. Daar gaan de bronzen reliefs over de Aziatische kant van de oorlog. Die heb ik nog maar een paar keer gezien, dus leuk om er wat beter naar te kijken. Onderstaande is duidelijk van de bevrijding. 

We maken nog wat foto's van de bevroren Reflecting Pool en het Lincoln Memorial en lopen dan terug naar de auto. We overwegen nog even naar The Wharf te gaan, maar eigenlijk hebben we meer zin om ons thuis te ontspannen. 

Dat gaan we doen in de hot tub. We bubbelen al kletsend een uurtje. Het is zo gezellig samen! We besluiten dat we te loom zijn om nog ergens heen te gaan en kleden ons allemaal in pyjama. 

We worden getrakteerd op een prachtige zonsondergang

Berend en ik bestellen van Passion Fin. BJ wil weleens proberen hoe hun sushi rollen zonder rijst smaken. Onze bestelling wordt bezorgd. Rick haalt zijn favoriete Libanese eten. 

Na het eten gaan we weer verschillende You Don't Know Jack spelletjes spelen. Wat is dat toch leuk! 

Zondag

Net na achten gaan Rick en ik naar beneden en BJ komt ook net naar boven vanuit de basement. Rick laat Orion uit en dan gaan we gedrieen op pad. 

Onze eerste stop is zoals altijd Starbucks voor onze koffies en ontbijt. Ik laat mijn egg white egg bites tegenwoordig dubbel zo lang toasten, zodat ze een lekker knapperige buitenkant hebben. Ricks eiwit en kalkoenspek broodje is voorradig en BJ neemt de havermout met bosbessen.

Dan rijden we naar de paarse glasbak. Zo ziet BJ nog wat van Vienna en in dit gedeelte vooral de oerlelijke verhuurbare opslagruimte gebouwen, waarvan er al een klaar is en de ander nog in aanbouw is. Er moet wel heel veel behoefte aan opslagruimte zijn!

Rick werkt daarna zijn boodschappenlijstje af bij de Giant, terwijl BJ en ik in de auto wachten. Daarna is het bij tienen en is de markt in Mosaic bijna open. Om klokslag tien uur lopen we het marktje binnen. 

We kijken bij de verschillende standjes en komen onze overburen tegen. Het valt ons op dat in tegenstelling tot een paar weken geleden iedereen nu KN95 of N95 mondkapjes draagt. De besmettingen gaan hier opeens snel omlaag. 

Bij Greenheart koop ik een fles Rooster groentensap. Daarnaast staat het kraampje van Peggy Savage en haar man, die de heerlijke korstloze quiches maken. Peggy vertelt me dat ze all haar quiches korstloos kan maken, als ik haar email met welke we willen. Dat ga ik zeker doen!

Na mijn paddenstoelenbestelling van King Mushrooms opgehaald te hebben steken we de grote weg over naar de H Mart. BJ kent zulke grote Aziatische supermarkten niet in Ottawa. Hij vindt hier verse vijgen en een bakje kimchi. Helaas is het yoghurtdrankje wat ik zo lekker vind nog steeds niet voorradig. 

Thuis maak ik mijn tienduizend stappen af en Rick laat BJ allemaal dingen, die hij in huis heeft gedaan, zien. Voor we het weten is het lunchtijd en we kiezen The Boro om eten te gaan halen.

Ook dit is helemaal nieuw voor BJ. Ik koop een poke bowl van Poki DC en de mannen halen een Libanese salade van Tasty Kabob. We eten het thuis op. 

Dan gaat de warme kleding weer aan, want we willen een frisse neus gaan halen bij Huntley Meadows Park. Daar hebben we deze zomer allerlei wilde dieren gezien. Dat verwachten we vandaag niet, maar het water in het moeras is bevroren en dat maakt de wandeling ook interessant. 

We lopen de hele boardwalk af. Iedere keer als we een groepje fotografen zien staan is er wat te zien. Zo zien we een vissende blauwe reiger en twee vliegen er over. 

Verder is er een enorme beverburcht. Die bevers zijn heel actief, sommige bomen hebben ze zoveel geknaagd dat ze binnenkort zullen omvallen. 

Het ijs laat interessante patronen zien. Dit park blijft interessant, zelfs op een grijze winterdag. Als we na een uur bij de auto terug zijn, zijn we ondanks de warme kleding toch ietwat verkleumd. Het is wel warmer dan de afgelopen dagen, dat wel.

We besluiten naar Old Town Alexandria te rijden en te zien of we daar op een terrasje een drankje kunnen drinken. Een heel stuk van de hoofdstraat is er afgezet, zodat restaurants terrassen kunnen hebben. Alleen zijn die geen van allen vandaag open. Dat valt tegen!

Maar niet getreurd, om de hoek bij een van onze favoriete restaurants, Virtue Feed and Grain, staan er stoelen om een vuurplaats. Rick gaat binnen vragen en we kunnen er zitten en drankjes bestellen om mee naar buiten te nemen. Perfect!

De mannen bestellen een biertje en ik probeer eens een Old Fashioned cocktail. Dat is bourbon met bitters en ik vind het heerlijk! Een beetje zoet, maar enkel om het wat smaak te geven. Die blijft er bij mij in!

Door de vlammen van de vuurplaats blijven onze handen lekker warm. We zitten hier gezellig met zicht op de Potomac rivier. We nemen de tijd met onze drankjes, maar dan worden onze billen koud. De koude lucht komt natuurlijk ook van onderen. 

Gauw gaan we terug naar de auto en doen daar de stoelverwarming aan. Terug thuis kleden we ons in badkleding en gaan weer een uurtje in de hot tub. 

Na iets meer dan een half uur heb ik er genoeg van, maar de mannen blijven nog een tijdje keuvelen. Ik vind het zo leuk dat Rick zo goed met mijn broer kan opschieten!

Als iedereen weer droog en aangekleed is bestellen we van Viet Aroma en laten het bezorgen. Dit is alweer de laatste avond dat BJ hier is. We hebben heel wat leuks gedaan dit weekend! \

Vanavond gaan we weer wat You Don't Know Jack spelen. Rick en ik hebben bedacht dat het ook leuk zou zijn dat met lokale vrienden te spelen. 

Kleine Fiona is alweer 7 maanden oud! Het wordt wat moeilijker voor Katja om haar "maand"foto's te maken, want Fiona vindt de blokjes duidelijk erg leuk om mee te spelen. 

En zo eindigt een heerlijk weekend! Allemaal een heel fijne week gewenst.