Om kwart over zeven ben ik klaarwakker, maar Rick slaapt nog. Ik ga op het balkon nog even van het uitzicht genieten. Zelfs zo vroeg is het getoeter in volle gang!
Als Rick op is kleden we ons in zwemkleding en lopen naar het buffet dat aan het strand is. Het heeft heerlijke koffie en ik geniet van mijn eiwit omelet en gerookte zalm.
Na het eten lopen we naar het zwembad naast het restaurant en zwemmen een tijdje. Dan gaat Rick nog een keer de Middellandse Zee in. Ik niet want er hangt een paarse vlag wat betekent dat er kwallen e.d. zijn.
Daarna gaan we terug naar de kamer, maken ons klaar en pakken in.
Toen Rick eergisteravond naar het winkelcentrum naast het hotel ging vond hij een grote supermarkt. We willen niet weer zonder middageten zitten en kopen hier broodjes en zelfs Oud Amsterdam mini kaasjes.
Halverwege stoppen we bij een "oase". Daar blijkt een groot restaurant te zijn, zul je altijd zien. Rick en ik zijn toch blij met onze te vertrouwen broodjes.
We nemen plaats op het terras en eten onze lunch. Mijn broodje gehakt met cocktail saus is erg lekker. Rick heeft kalkoen en kaas op zijn brood.
Na zo'n drie kwartier zetten we onze tocht naar het vliegveld voort. Het is een flinke rit en het landschap is behalve de boeren gebieden saai.
Rick en ik bespreken of we Alexandria gedaan zouden hebben als we wisten hoe lang de rit erheen was. Dat is voor ons beiden een volmondig ja.
Eenmaal dichter bij Cairo verbazen we ons over de pick up trucks met zo'n hoog opgestapelde vracht dat het lijkt of de hele truck omver kan vallen.
Zoals ik al dacht zijn we veel te vroeg op het vliegveld. Ik weet dat ze er zeker van willen zijn dat we onze vlucht niet missen, maar drie uur voor een binnenlandse vlucht is wat veel.
Enfin, we gaan door de veiligheidscontrole, betalen wat extra voor onze derde koffer en gaan dan maar bij de gate zitten wachten.
Het aan boord gaan zou om tien voor half zes beginnen, maar de bussen rijden pas om kwart voor zes voor. Het vliegtuig staat ergens ver weg.
Duidelijk gaan we niet op tijd om vijf over zes vertrekken. Geduld is in Afrika een schone zaak. Het heeft geen nut je op te winden. Go with the flow.
Uiteindelijk vertrekken we maar een kwartiertje te laat. De vlucht naar Aswan duurt iets meer dan een uur.
Met de bus worden we naar de terminal gebracht waar we worden opgewacht door Osama.
Onze tassen komen heel snel en dan lopen we naar de auto. Het lijkt wel of de airco daarvan het niet doet en het is 38 graden. Dat wordt wat morgen!
Osama vertelt onderweg waar we langs komen en laat de traditionele dracht van de Nubiers zien.
Na een half uur zijn we bij ons hotel, de Old Cataract. Het is een prachtig, historisch hotel. We krijgen een welkomstdrankje en worden dan naar onze kamer gebracht.
Wow, dat is gewoon een zaal! We hebben uitzicht op de Nijl, maar die zullen we morgen beter zien. 
Het is inmiddels na negenen en we hebben ontzettende honger. Het enige restaura
nt dat open is is Saraya. We maken meteen maar een reservering voor het andere restaurant.
We bestellen beiden Egyptisch gehakt als voorafje en dan heb ik de zeebaars en Rick de lamsbout. Het is allemaal heel erg lekker!
Na afloop gaan we terug naar de kamer en ontspannen ons daar nog even voor we gaan slapen. Morgen hebben we een drukke volle dag in Aswan.
3 reacties:
Zal je inderdaad net zien, ben je voorbereid met je eigen lunch, kom je langs een restaurant. Nou ja, beter dat dan geen lunch.
Fijn dat jullie weer een mooie kamer hebben.
Fijne maandag!
Een goed idee, zelf iets te eten meenemen voor de lunch. Ik probeer dat ook altijd, want ik kan er ook niet tegen zo laat te lunchen..
Wat een prachtig hotel hebben jullie in Aswan!
Hele fijne dag
Groetjes
Carla
@Anja - Ik vertrouwde die broodjes ook wat meer dan een restaurant dat ik niet ken.
@Carla - Het hotel is werkelijk een attractie op zich. Jammer dat we er maar zo kort zijn.
Een reactie posten