Dag 8 Jordanië, Israël en Egypte: het historische Jeruzalem

We kunnen iets langer uitslapen en staan om half acht op. Mijn ingewanden spelen me nog steeds parten, helaas. Ik heb de hele nacht buikpijn gehad. Gelukkig hebben we heel veel Imodium mee. 

We gaan naar het ontbijtbuffet dat er heerlijk uitziet, maar ik houd het bij een hard gekookt ei, een soort egg bite en koffie. Misschien verlies ik zo ook wat gewicht, altijd positief blijven. 

Om tien voor negen ontmoeten we onze gids Nabil. Die roept een bevriende taxi chauffeur, die ons naar het oude gedeelte van Jerusalem brengt. Hij heeft een speciale vergunning om aan de binnenkant van de muren te rijden. 

Bij de Westmuur of Klaagmuur zet de taxi ons af en Nabil vertelt eerst over de tempel, die heel belangrijk is voor de Joden, maar die in het jaar 70 verwoest werd. Alleen de westelijke muur staat nog. Bij de Klaagmuur hebben mannen en vrouwen gescheiden gedeeltes. We zien hen bidden, maar Nabil stelt niet voor erheen te gaan en voor ons is dat ook niet nodig. 

Nabil vertelt enorm interessant en voor we het weten loopt het tegen tienen. We gaan met een Engelstalige groep mee om door de tunnels langs de westelijke muur te lopen. De gids daar is een Amerikaan van wie ik de naam niet goed kon horen en hij vertelt boeiend en leuk. 

Dit alles was in verval, maar de moslims hebben de tunnels helemaal toegankelijk gemaakt. Er is een hele geschiedenis rond de eerste en tweede tempels (die tweede werd door Herodes gebouwd) en hoe die in het jaar 70 verwoest is. De Joden hopen nog steeds op een nieuwe tempel. 

Een enorm groot en zwaar stuk muur, onvoorstelbaar dat ze dat konden verplaatsen.

Gangen waar water doorheen liep

Als we klaar zijn met de rondleiding komen we buiten op Via Dolorosa, de weg die Jezus met het kruis liep naar de heuvel waar hij gekruisigd werd. Er zijn hier veertien stages van die wandeling te zien. Nummer 1 en 2 zijn op een plein met twee kleine kerkjes. Dit is waar Jezus gevangen werd genomen en het kruis aan hem werd gegeven. 

Onderweg naar het volgende punt heeft Nabil kennelijk een bevriende juwelier. Die laat me de plaatselijke steen, de Eilat steen zien. Best leuke kleuren, maar niet zo bijzonder. De oorbellen met historisch Romeins glas vind ik echter des te mooier. Na wat onderhandelen koopt Rick die voor mij. Ik doe ze meteen aan en ben er erg blij mee. 

De derde plek is waar men denkt dat Jezus voor het eerst viel

Station 4 is waar geloofd wordt dat Jezus zijn moeder in de menigte zag

Bij nummer vijf hebben de Romeinen Simon de Cyreen bevolen Jezus te helpen het kruis te dragen

Nummer zes is waar men gelooft dat Veronica het zweet op het gezicht van Jezus met een doek afveegde

Bij nummer zeven viel Jezus voor de tweede keer

Nummer 8 is waar Jezus een aantal vrouwen zei voor hun kinderen te huilen, niet voor hem

Bij nummer 9 denkt men dat Jezus voor de derde keer viel

Onze gids Nabil

De rest van de stoppen zijn in de Heilig Grafkerk. Dit is een heel bijzondere kerk, want vijf verschillende Christelijke stromingen gebruiken deze kerk. De Kopten, de Grieks Orthodoxen (die het graf en de plek van de kruisiging onder hun vleugels hebben), de Rooms Katholieken, Armeniers en de Ethiopiers. Iedere zondag hebben ze opeenvolgende uren voor hun missen. 

Er staat een rij om naar de plek van de kruisiging te kijken, maar Nabil laat het ons van de andere kant zien. De Grieks Orthodoxe kerk eromheen is prachtig! Dat vind ik overigens altijd van Grieks Orthodoxe kerken. 

Onder dit beeld moet de plek van de kruisiging op Golgota zijn

Mozaiek waar Jezus van het kruis wordt gehaald

Beneden zien we een steen, die een van de stenen van het graf van Jezus moet voorstellen. Mensen raken hem aan, bidden en kussen hem. Ik raak hem ook aan, hij is met olie ingesmeerd zo te voelen.

De volgende stop is het graf van Jezus. Ook dit is dus Grieks Orthodox en op hun manier versierd. Hier staat een rij om naar binnen te gaan, maar Nabil zegt dat we dan dezelfde steen als eerder zouden zien. Voor ons niet Christelijken is in de rij wachten dus verspilde tijd. 

Nabil weet echter nog een paar eeuwenoude graven. Zoals die heeft het graf van Jezus er waarschijnlijk uitgezien. Er wordt gedacht dat deze twee graven van Nicodemus en Jozef van Arimathea zijn. Zij haalden Jezus van het kruis nadat hij was overleden en begroeven hem. 

Een oud ikoon

Na alles bekeken te hebben brengt Nabil ons naar de Jaffa poort. Daar nemen we afscheid nadat hij nog wat plekken om te gaan lunchen heeft aangeraden. Hij was een fantastische gids! We hebben zoveel geleerd vanochtend!

Geest heeft Oud Jeruzalem ook bezocht

Op aanraden van Nabil lopen we naar Notre Dame. Dit is een hotel in wat ooit een kerk was met een aantal restaurants. Een is pas vanavond open, een is een buffet en de derde een cafe, perfect! We bestellen kip shawarma en die is weer erg lekker.

Na het eten lopen we terug de oude stad in. Ik wil heel graag door de shuks lopen. Eerst lopen we in het Christelijke gedeelte en dan in het Islamitische. De geuren en kleuren bekoren mij zo enorm! Ik fotografeer erop los. 

 Alweer lopen we bij de Jaffa poort naar buiten. Ik heb vanuit de taxi gezien dat er een Pandora vlakbij is. Die blijkt in een luxe modern winkelcentrum te zijn. Ik heb de keuze uit verschillende bedels en kies uiteindelijk het olijfboompje. 

Dan gebruiken we de Gett app weer en worden een paar minuten later opgehaald. Het verkeer is vreselijk en we stappen vlakbij het hotel uit. De taxichauffeur roept iets en Rick gaat kijken. Blijkt dat hij zijn rugzak in de taxi heeft gelaten. Oeps, blij dat die chauffeur dat opmerkte!

Terwijl ik op de kamer aan dit blog werk gaat Rick wat drankjes en snacks kopen. Daarna gaan we rond half vijf naar beneden waar happy hour wordt geserveerd. We drinken een glaasje rode wijn en eten wat snacks.

Rick onderzoekt waar we zullen eten en onze keuze wordt Yudale. Als we daar aankomen blijkt er net een enorme groep neergestreken te zijn. We kunnen een tafel buiten krijgen, maar aangezien het restaurant vol zit lijkt dat ons geen goed idee.

Het volgende restaurant dat we proberen is vegetarisch. Ik vind er lekkere dingen op het menu, maar dit is niets voor Rick. Een vriendelijke jongeman wijst ons daarna DKL, wat een nogal chique restaurant blijkt te zijn. 

Er hangt een leuke atmosfeer en de ontvangst is vriendelijk, dus we nemen plaats aan de bar. We kunnen de chefs zien koken en een van hen is super aardig. Aangezien dat hier iets ongewoons lijkt te zijn genieten we extra. 

We delen het charcuterie plankje en dan heb ik tonijn sushi met een speciale saus. Rick heeft het gegrilde lamsspiesje. Het is allemaal voortreffelijk bereid en mooi gepresenteerd. Heel aardig van die jongeman dat hij ons op dit restaurant attent maakte. 

Na deze heel plezierige ervaring lopen we terug naar het hotel. Daar vraag ik de vertegenwoordigster van het bedrijf dat ons hier opvangt of ik morgen in Tel Aviv een dokter kan zien. Ik heb dat liever hier in Israel dan in Egypte. 

De aanhoudende diarree baart me wel wat zorgen, maar niet heel veel, want het is ook weer niet zoals een aantal jaren geleden dat ik werkelijk niets kon doen omdat ik constant naar de wc rende. Toch weet ik dat ik er niet te lang mee door moet lopen. 

Morgen verkassen we dus voor een dag naar Tel Aviv en dan is het alweer tijd om naar Egypte te gaan. De tijd vliegt voorbij, maar wat een indrukken! Ik heb er vannacht zelfs van gedroomd. Het is niet elke (twee) dagen dat je de geboorteplaats, kruisigingsplaats en het graf van Jezus ziet. Ook de Klaagmuur vond ik indrukwekkend.