Dag 4 Jordanie, Israel en Egypte: Petra in Petra

De wekker gaat vandaag al om zes uur, want om zeven uur zullen we worden opgehaald door onze Petra gids. We gaan van het buffet eten en maken ons dan klaar. Ik zie op mijn weerapp dat het een aangename twintig graden is.

In de lobby ontmoeten we Ali. We denken dat hij onze gids is en zijn wat verbaasd, want Ali's Engels is niet zo goed. Maar Ali blijkt enkel de kaartjeskoper voor Petra te zijn. Daarna overhandigt hij ons aan Khasim, die onze gids wordt.

Hij spreekt heel goed Engels en weet van alles interessants bij de verschillende bezienswaardigheden te vertellen. Khasim doet hetzelfde als ik wanneer ik mensen rondleid: hij loopt naar het beste bezichtigingspunt en wacht dan tot wij ons bij hem voegen. 

De kloof met alle graven alleen al is prachtig. Er zijn drie kleuren zandsteen te zien, geel is fosfaat, rood is ijzer en zwart is magnesium. Die lagen met verschillende kleuren maken de kloof zo mooi. Bijzonder is ook dat deze kloof door een flinke aardbeving is ontstaan. 

Behalve graven laat Khasim ook mini altaren voor de goden zien. De oudste zijn enkel een pilaar, geen persoon. Door andere culturen beinvloed krijgen ook de Nabateaanse goden meer menselijke trekken. 

Dit altaar heeft bijvoorbeeld ogen en een neus (op het blok links onder te zien)

Een beeld met een kameel erachter

Dan leidt Khasim ons naar de linkerwand van de kloof en zegt voorzichtig om de hoek te kijken. Daar zien we de eerste kolommen van de Schatkamer waar Petra zo beroemd om is. Mijn dag kan niet meer stuk! Ik heb er vele jaren naar uitgekeken dit met eigen ogen te mogen zien. 

Het is er nog helemaal niet druk en we nemen ruim de tijd om het machtig mooie in ons op te nemen. We vergeten zelfs helemaal om aan Khasim te vragen een foto van ons beiden te maken. De selfie lukt niet zo heel goed, maar het is bewijs dat we er waren. 

Na zeker een half uur gaan we verder. Jammer genoeg lopen we de kloof nu uit en daarmee verliezen we de schaduw. Het is niet zo warm als gisteren, maar een paar graden maken niet zo heel veel uit. 

Langs dit gedeelte liggen nog een heel aantal interessante graftombes. In sommigen zijn winkeltjes gevestigd, zoals op de tweede foto hieronder waar het "Starbucks Cafe" is. 

We lopen verder naar een meer Romeins gedeelte. Hier zien we onder anderen het amphitheater. Khasim vertelt dat er 25 Romeinse amphitheaters in de wereld zijn. Als dat zo is hebben wij daar al een heel aantal van gezien tijdens onze reizen. 

Hoger in de heuvels liggen de koninklijke graftombes. Daar kun je heen klimmen en er binnengaan. Niet veel later zien we een Romeinse tempel en een goed bewaard gebleven Romeins huis. Dat is waar Khasims rondleiding eindigt. We bedanken hem hartelijk en hij geeft ons verder nog wat tips. 

Als Khasim vertrokken is geeft Rick toe dat hij geen idee had hoe groot dit alles zou zijn. Hij was vroeger vanochtend nog van plan om ook de 850 treden naar het "klooster" te gaan lopen. Dat gaat het hem niet worden (dacht ik al).

Niet alleen zou dat veel te veel zijn, we merken wel dat we geen twintig meer zijn, Rick voelt zich ook nog eens niet lekker. Hij denkt iets verkeerds gegeten te hebben. Helaas hebben de toiletten bij de Schatkamer geen wc papier. Ik heb zakdoekjes mee, maar Rick wil liever door.

In de zon dit keer

Het laatste stuk vooral is loodzwaar. Alles gaat heuvel op en na de kloof lopen we weer in de volle zon. Ik benijd een dame, die een paard naar de ingang neemt (bij het kaartje inbegrepen), maar het is mijn eer te na.

Rick haalt het wonder boven wonder tot het hotel, maar het is duidelijk dat hij zich niet lekker voelt. Ik stel voor om naar het zwembad te gaan. Daar is het water verrassend koel en heerlijk na de hitte van de wandeling. 

We besluiten aan het zwembad te eten om Rick wat rust te geven. Ik heb de mezza met tabouleh, fattoush, fattayer, kibbeh en hummus. Het smaakt me zeer goed en Rick vindt zijn gegrilde kipsandwich ook lekker.

Na het eten valt Rick in slaap en ik zwem af en toe en lees verder in mijn boek. Eigenlijk is het heel lekker om even gewoon niets te moeten. Ik kijk mijn foto's en geniet van de plaatjes, die ik tot nu tow deze vakantie geschoten heb.  Pas tegen drieen gaan we terug naar de kamer. 

We besluiten even langs de winkeltjes en restaurants vlakbij te lopen. Ik ga morgen niet weer dezelfde fout als gisteren maken en koop een bakje met wat eruit ziet als borrelnootjes als eventuele snack indien de lunch weer zo laat wordt.

We besluiten bij welk restaurant we willen eten en gaan dan het Petra Museum bekijken. Veel daarvan hebben we al in het Jordan Museum geleerd, maar het blijft fascinerend hoe "modern" die oude beschavingen waren.

Daarna gaan we in de prachtige lobby van het hotel zitten met onze laptops. Rick drinkt een Petra biertje en ik een witte Martini. Rick werkt verder aan zijn foto's en ik aan dit blog. Gelukkig lijkt wat Rick dwars zat van korte duur geweest te zijn. 

Omdat Rick Gold status heeft bij Accor werden we uitgenodigd bij het happy hour met hapjes en drankjes dat iedere avond tussen half zes en half zeven plaatsvindt. Er zijn canape's met o.a. gerookte zalm en we krijgen een glaasje wijn aangeboden. Leuk om mee te maken.

Hierna lopen we direct naar ons restaurant, The Red Cave. Hier hebben ze veel Bedoeienen gerechten. Wij kiezen beiden de mansaf, het nationale gerecht van Jordanie. Rick heeft het met lam en ik met kip. Het is erg lekker, maar ik kan mijn koolhydraatarme dieet hier wel vergeten. Alleen voor het ontbijt lukt dat me redelijk. 

Als we afrekenen krijgen we mintthee aangeboden. Dat is iets dat hier vrijwel overal wordt aangeboden als een teken van gastvrijheid. We drinken er beleefd wat van, maar kunnen het niet op. Gelukkig vinden de vriendelijke mensen dat niet erg. 

We gaan terug naar de hotelkamer waar ik mijn Fitbit probeer op te laden. Natuurlijk gaat dat uitgerekend op vakantie niet goed. Ik moet de oplader telkens weer opnieuw vastdoen en dan komt er weer een procent bij. Dat ga ik dus voortaan iedere avond doen, zodat mijn batterij niet leegloopt. Balen, maar het is niet anders. 

Morgen staat ons weer een avontuur te wachten en misschien gaan we daarna nog een keer naar Petra. Ik vrees echter dat het magische van de Schatkamer zoals het vanochtend was en niet meer gaat zijn met heel veel mensen erbij. Dat was vandaag op de terugweg al zo.