Over de Homecoming Parade

Als ik mijn ogen opendoe is het licht buiten en naast me is het bed leeg. Ik heb zomaar tot half acht geslapen! Dat betekent tien uur in bed, ik had het kennelijk nodig. Het is ook de eerste nacht dat ik geen hoestbuien had. 

Rick is dus al beneden en de koffie staat klaar. Ik maak mijn ontbijt en geniet daar naast Rick op de bank van. Onderwijl kijken we naar de Today Show in New York en daar regent het zo erg dat er overstromingen zijn. Ook bij Katja en Kevin houdt die storm huis. Hier is het enkel somber en miezerig. 

De eerste herfstblaadjes zijn een feit

Na het ontbijt gaan we naar Starbucks. Daar helpt Frankie, een van onze favoriete barista's, ons bij de drive thru. Er zit weer eens geen kaneel op mijn nitro brew en Frankie merkt dat meteen op. Grappig, hoe dat zo vaak vergeten wordt. 

Na nog wat Pokemon Go spelen gaan we huiswaarts. Daar doe ik mijn cardio en ik was vast van plan er ook een korte krachttraining bij te doen. Ik voel me na het op de elliptisch machine trappen echter als een vaatdoek. Wellicht moet ik wat minder cardio doen om energie te hebben voor gewichten. 

De rest van de ochtend gaat snel voorbij met Duolingo lessen. Ik vind Grieks ook weer een uitdaging. Gelukkig kan ik het alfabet nog lezen en dat scheelt. Ik vlieg wel door de lessen heen daardoor, maar het wordt vast snel moeilijker. 

Tegen twaalven komt Rick uit zijn vergadering en stelt voor lunch te gaan halen. We hebben allebei zin in een Subway salade. Die zijn goedkoop en lekker met veel groente. We hebben beiden na de vitamineloze vakantie veel behoefte aan groente. Mijn salade is met ham en mozzarella en een schep guacamole, erg smakelijk. Orion eet altijd graag de overblijfsels.

Ieder jaar hebben de high schools hier in de VS "Homecoming". Dat is een week in september of oktober met allerlei festiviteiten. Tijdens die week komen oud-leerlingen ook en worden er reunies gehouden. Vanavond is de footballwedstrijd en morgen de Homecoming dans. 

Die ga ik niet bezoeken, maar vanmiddag is de Homecoming Parade en het lijkt me wel leuk die te gaan kijken. Ik parkeer bij het Community Center en loop via het W&OD pad naar de 123 waar de parade gehouden wordt. Onderweg fotografeer ik een paar herfstbloemen. 

Net op tijd steek ik over om goed zicht te hebben op de parade, die klokslag twee uur begint. Ik denk dat de automobilisten op deze helft van de hoofdweg door Vienna er niet bij mee zijn dat die opeens afgezet wordt. 

Als eerste komen er politiemotoren en een brandweerwagen voorbij, gevolgd door de high school muiziekband. Daarna rijden de Warhawk mascotte en een aantal cabriolets met de burgemeester, het hoofd van de school en de leden van het stadsbestuur erin langs. 

Mijn een na laatste Geest foto

De Warhawk mascotte

Vervolgens lopen of rijden de diverse clubs en sportteams voorbij. Ze worden flink aangemoedigd door het publiek, vooral hun schoolgenoten. Al met al duurt de hele parade een kwartier, dus niet te lang voor het gestopte verkeer. Het is alweer meer dan tien jaar geleden dat een van onze kinderen op deze high school zat. Ik vond het wel leuk dit weer eens te zien, het hoort bij het "dorpse" van onze voorstad. 

Via het W&OD pad en langs bloemen en besjes loop ik terug naar de auto. Op weg naar huis speel ik nog wat Pokemon Go en dan ben ik op. Ik heb gewoon geen energie deze dagen! Thuis ga ik in mijn luie stoel lezen. 

Als Rick klaar is met zijn werk stelt hij voor naar Yard House te gaan voor een drankje. Gelukkig hoesten we niet echt meer en voelen ons verder, behalve moe, goed. Yard House is een echt Amerikaans iets, zo tegenovergesteld aan wat we in het Midden Oosten zagen!

De muziek staat hard en dat vind ik altijd ergerlijk, maar het is tenminste muziek, die ik leuk vind. Munie kent ons en geeft mij een heerlijke mojito zonder suiker. Rick heeft zijn geliefde Chimay Blauw biertje. We delen wontons met tonijn en zoete aardappelfrietjes, die erg lekker zijn. 

Dat is niet helemaal genoeg voor ons avondeten, dus we steken over van de Tysons Galleria mall naar de Tysons Corner Center mall. Daar nemen we plaats aan de bar bij Seasons 52 waar we Sammy ook kennen. We delen flatbreads met kaas en biefstuk en met pesto kip. Het is erg lekker en precies genoeg. 

Gelukkig wordt het dit weekend beter weer en betekent dat minder pijn voor mij, want die maakt ook moe. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!