Dag 6 Griekenland: Een wandeling in Chora en zee, zon en zand

Net als gisteren ben ik voor zevenen wakker en Rick niet. Ik wil eigenlijk opstaan, want een van de redenen dat ik wakker ben is pijn. Ik weet echter niet hoe Ricks nacht is geweest dus blijf tot kwart over zeven zo stil mogelijk.

Dan sta ik op en kleed me aan. Ik stap naar buiten om op ons balkon te wachten op Rick. Vandaag liggen er twee grote en twee kleine passagiersschepen voor anker voor ons hotel. De Norwegian Pearl is de grootste, maar nog redelijk normaal. 

Morgen komt de Royal Caribbean Odyssey of the Seas met meer dan 4000 passagiers. Dat is een klein schip voor hen, hun grootste schip kan 7600 passagiers vervoeren. Ik ben heel benieuwd hoe het RC schip er morgen uitziet.

Rick en ik gaan ontbijten en ik bestel weer de kagianas, zo lekker. Rick neemt dit keer een omelet. Verder genieten we van het buffet. Ik vind de ruime keuze aan groenten en fruit hier heerlijk. 

We nemen onze strandspullen mee, maar gaan eerst een wandeling door Chora maken. We willen dit keer weg van het toeristische en zien hoe de plaatselijke bevolking leeft. We dwalen door de straatjes en drinken een drankje bij een van de cafe's. Ik bestel weer een kaffe freddo sketo. Wat een sterke koffie kunnen die Grieken maken!

Duivenbad

Als we weer terug zijn bij de molens maken we een heel aantal foto's. We hebben nu voornamelijk deze kant van het stadje bekeken. Morgen gaan we de andere kant doen. We zoeken de auto weer op en gaan naar paralia (strand) Ornos.

Daar huren we een paar bedden en parasol bij Kostantis waar we eergisteren lunchten. De parasollen doen niet veel qua schaduw, dat is wel jammer. We installeren ons en gaan dan de Egeische Zee in. Weer een zee bij ons lijstje en we bedenken dat de laatste de Middellandse Zee was vorig jaar. Deze zomer zijn we niet echt op het strand geweest. 

Het water is flink koel, maar wel erg lekker en we zijn snel door. Ik besluit een half uurtje op de plaats te gaan rennen en daarna zwem ik (volgens mijn Fitbit) 175 meter. Het voelt goed zo bezig te zijn. Hopelijk helpt deze beweging ook met die rare pijn in het midden van mijn rug. 

We genieten enorm en het is heerlijk gewoon niets op het programma te hebben staan. Om half een gaan we lunchen in het restaurant hier. Ik bestel een gigantische, maar heerlijke Ornos salade en gegrilde sardientjes en Rick een kip souvlaki. 

Na het eten zwem ik nog eens 175 meter (naar een gele boei en terug) en dan lezen we een tijdje. De schaduw is nu echter helemaal weg en om half vier voelen we ons ietwat gebraden. We ruimen onze spullen op en zoeken de auto, die overigens vandaag gratis op dezelfde parkeerplaats stond waar we eergisteren 5 euro voor moesten betalen, weer op.

Rick is heel benieuwd hoe het "hippe" Paradise strand eruit ziet. Ook daar zijn een aantal restaurants, maar meer het burgers en pizza type. Ook is er een grote bar met luide muziek en twee cocktails voor de prijs van een. 

Het moet alleen wel dezelfde cocktail zijn en wij willen ieder een andere en maar een. Maar dat kan niet. We moeten er hoe dan ook twee nemen ook al zijn we bereid hetzelfde voor die ene te betalen. Zonde van het tweede drankje maar het moet dan maar. Ik heb een Aperol spritz en Rick iets zoets.

Als dat op is hebben we het hier wel gezien. Dit is party Mykonos en ik ben vast al heel oud, want ik vind er niets aan. Gelukkig is Rick het met me eens. 

Terug in het hotel douchen we en gaan dan weer naar Chora. Vanavond hebben we gereserveerd bij Remezzo. Alweer krijgen we een tafel met mooi uitzicht op de zonsondergang. Het eten is hier ook voortreffelijk (mag ook wel voor de prijzen). 

We delen eerst kaaskroketjes gevuld met feta. Dan heeft Rick een ceviche van zeebaars en een lamsouvlaki. Ik smul van een ceviche van rode snapper en druivenbladeren met krab en een heerlijke roomsaus. 

Natuurlijk is de zonsondergang ook weer super. Eigenlijk is die nog mooier nadat de zon onder is gegaan. Dan worden de kleuren steeds dieper, bijna onwerkelijk mooi. 

Virgin Bloody Mary, mocktails zijn hier vrij makkelijk te vinden

Voor we terug naar de auto gaan willen we nog wat baklava kopen. Er is een bakkerij vlakbij, Veneti, die dat heeft. Dit keer nemen we een paar stukken klassieke baklava mee. Ik ga daar vanavond een stukje van eten, zeker niet het hele ding. 

Op de terugweg naar het hotel heeft de auto opeens allerlei waarschuwingen. Onze handrem zou aanstaan, maar die is eraf. Ook piept hij omdat de airbag aan mijn kant kennelijk niet werkt. Rick belt Sixt en we kunnen morgen proberen een andere auto te krijgen. We denken echter dat we er gewoon verder mee rijden, want we rijden op zo'n dag hooguit vijftien kilometer. 

En zo is deze mooie dag ook weer voorbij.