Dag 7 Griekenland: Over Rick wat gammel, Chora en de vuurtoren

Om half zeven word ik wakker en hoor Rick in de badkamer. Hij voelt zich niet lekker, heel warm en wat misselijk. Ik maan hem het rustig aan te doen en laat hem in de koele kamer rusten. 

Vanaf ons balkon tel ik vier flinke cruiseschepen. De Royal Caribbean zagen we gisteren al liggen en bij daglicht is die nog groter. De Celebrity is ook een varend flatgebouw zoals bloglezeres Wil het noemde en de rest zijn wat kleiner. 

Een nijverig Grieks bijtje

Royal Caribbean rechts Celebrity links

Om acht uur loop ik dus alleen naar het ontbijt. Toevallig leer ik net over ziek zijn, koorts en lichaamsdelen op Duolingo. Ik vertel de serveerster in het Grieks dat Rick ziek is. Ze vraagt wat hij heeft en ik vertel dat hij misschien koorts heeft en last van zijn maag. Ze vraagt dan hoe ik Grieks heb geleerd en kent Duolingo. 

De rest van de ontbijt conversatie gaat in het Grieks. Af en toe verbetert ze mij of helpt me met een woord, maar ze vindt het duidelijk leuk dat ik het probeer. Ik heb voor mezelf nu ook bewezen dat Duolingo wel degelijk werkt. 

Na het eten verzeker ik me ervan dat Rick okay is en ga dan naar het stadje wandelen. Trottoirs kennen ze hier niet dus ik moet langs de weg lopen. Die is niet bepaald breed, maar gelukkig is het niet druk. 

Na zo'n twintig minuten ben ik aan de oude haven. Van hieruit wil ik naar een molen bovenop de heuvel lopen. Onderweg fotografeer ik de vele kleuren met het wit en de blauwe lucht. Af en toe heb ik ook mooi uitzicht als ik me omdraai. 

Boven bij de molen zie ik de beroemde zes in de verte. Na de nodige foto's daal ik af en dwaal door de straatjes. Ik ben dol op dit soort foto "safari 's". 

Zonder doel sla ik links-- en rechtsaf. Echt verdwalen doe ik niet, want alles naar beneden leidt naar het water. Ik geniet enorm. 

Het loopt al bij half twaalf als ik echt dorst heb en ergens wil gaan zitten. Ik ga bij Vegera aan een tafel met zicht op de op de oude haven zitten. Omdat ik zo dorstig ben wil ik eigenlijk een ijsthee met perzik smaak en een klein flesje water. Ze hebben alleen een liter water, nou vooruit dat is goed voor me. 

Rick laat weten dat hij zich wat beter voelt en zich klaar gaat maken om erop uit te gaan. Ik vermaak me zeer met mensen kijken en de reacties op de vriendelijke eigenaar van het restaurant. 

Mijn maag begint te knorren en ik zie een schaal met gegrilde vis en schaaldieren langskomen. Rick heeft nog geen zin om te eten en ik besluit die schaal te bestellen. Daar ligt een hele calamari inktvis op, twee octopus poten, langoustines, garnalen en een stuk vis. Het is werkelijk heerlijk, zo vers! 

Als ik klaar ben heeft Rick de auto net geparkeerd en loopt mijn richting op. Ik ga hem tegemoet en samen lopen we nog even naar de grote kerk. Helaas is die niet open en dat was het laatste dat ik in Chora wilde zien. 

Een andere van de 700 kerkjes, die wel open is

Niet open maar wel interessant van buiten 

Ons plan om naar het strand te gaan laten we varen. Al die bedden lagen gisteren in de zon en dat is niet goed voor Rick nu. Aan de andere kant van het eiland ligt een vuurtoren  en we besluiten die te gaan bezoeken. 

Dat blijkt een goede keuze. We zien een heel andere kant van het eiland. Boven bij de vuurtoren hebben we mooi uitzicht op Tinos, het dichtstbijzijnde bewoonde eiland. 

In het hotel zoeken we het zwembad op. Het water is echt aan de koude kant, maar wel verfrissend. Rick doet daarna een helend dutje en ik lees en zie de veerboten af en aan varen in de haven. 

Als Rick wakker is bestelt hij een cappuccino, een teken dat hij zich zeker beter voelt. Ik geniet van een virgin mojito, die ze hier heel lekker maken. 

Het Royal Caribbean schip op de achtergrond

Tegen zessen maken we ons klaar voor het avondeten. Dan gaan we naar Mosaic net als eergisteren. We vonden hun eten zo lekker en bediening zo aardig dat we gewoon nog eens wilden. We krijgen weer een tafel op de eerste rang. 

Rick houdt het wat rustig en bestelt een kip kabob. Ik vond de sushi zo lekker en bestel die weer. Dit keer wel een andere rol, de Mykonos sunset rol. Het is weer heerlijk! Ook de zonsondergang kleuren zijn weer spectaculair. Ik ben benieuwd of we die op de andere eilanden ook zo gaan zien. 

Morgen reizen we verder naar Naxos. We kunnen in ieder geval zeggen dat we Mykonos in onze harten hebben gesloten. We hebben genoten en de mensen zijn zo aardig.