Over inpakken en wegwezen

We willen vandaag vroeg opstaan en dat lukt goed. Als ik om tien voor half zeven opsta hoor ik de televisie beneden al. Rick heeft weer in de luie stoel geslapen. 

Na Orions wandeling gaan we ons ontbijt halen. Mijn broodje van Panera smaakt weer prima en de nitro brew van Starbucks ook. 

We gaan nog naar de paarse glasbak om het lege glas erin te gooien, maar dan is het pas tien voor acht. 

De Vienna markt opent om klokslag acht uur en wij zijn er dus voor het eerst ooit bij de opening. Dat weet ik omdat we hiervoor niet wisten dat ook deze markt met een bel wordt geopend. 

Er is een wet dat er niets voor achten of na twaalven verkocht mag worden. Die bel is dus leuk, maar heeft ook een serieuze functie. 

Natuurlijk kopen we niets, maar het is altijd leuk om er rond te lopen en foto's te maken. Als we terug zijn wil ik de blauwe pruimen wel proberen als ze er nog zijn. 

Thuis gaat Rick de voor en achtertuin maaien. Ik doe mijn cardio buiten op het deck. De Scoop helpt erg met mijn heupen gelukkig. 

Daarna maken we ons klaar en pakken de laatste spullen in. Mijn lunch haal ik van Sweet Leaf en Rick wil nog even McDonald's voor hij aan het Griekse voedsel begint. 

De tijd gaat zo snel en voor we het weten rijdt de Washington Flyer taxi voor. Binnen een half uur zijn we op Dulles Airport. 

We vliegen United Polaris business class en onze koffers zijn zo afgegeven. Bij de TSA Pre staat echter een enorme rij. Gelukkig gaat er na twintig minuten een nieuwe scanner open en dan zijn we er gauw doorheen. 

Met Polaris kunnen we naar de Polaris lounge, maar die is een heel stuk lopen van onze gate. De gewone United Club ligt tegenover D5 dus de keuze is snel gemaakt. 

Met het people mover busje gaan we naar de D terminal en lopen de Club binnen. Het is er druk, maar we vinden stoelen aan het raam. 

Rick haalt een biertje voor zichzelf en een prosecco voor mij. Om te snacken heb ik een bordje met kaas, guacamole, salsa en tortilla chips. 

Om vijf voor half vijf is het tijd om aan boord te gaan. We zitten in de tweede rij en ik hoop dat ik kan slapen. We vertrekken om kwart over vijf dus idioot vroeg, maar de vlucht is lang. 

Tot in Athene!