Over een verjaardag vrijdag

Om zes uur hoor ik Rick opstaan en eigenlijk ben ik ook wel uitgerust. Mijn bed is echter te lekker en ik doezel nog een uurtje door. Dan sta ik op en begin zo fijn vroeg aan de dag. 

Rick is intussen al op zijn kantoor aangekomen. Hij heeft vandaag een belangrijke presentatie, de eerste in persoon sinds begin 2020. Hij is er wel een beetje zenuwachtig voor, maar ongetwijfeld zal het zoals altijd prima gaan. 

Voor mijn ontbijt maak ik de paddenstoelen en tomaat op en schenk een kop koffie, die Rick gezet heeft, in. Het smaakt me allemaal prima. 

Dan bestel ik via de app een nitro brew koffie van de Starbucks in het Pan Am Center. Even overwoog ik naar Vienna te gaan, maar als ik van Pan Am haal kan ik eerder aan mijn sporten beginnen en lekker snel klaar zijn. 

Mijn uur cardio zit er inderdaad zo op en dan doe ik mijn Franse lessen en breinspelletjes. Het is koel, maar zonnig buiten en ik besluit Orion naar snoepjes te laten zoeken in de achtertuin. 

Dat gaat niet helemaal goed, want zowel de Deense doggen als Mia zijn buiten. Daar moet mee langs het hek gerend worden. Nou ja, dan heeft Orion ook wat beweging. 

Zo gaat de ochtend vlot voorbij en ik heb zin in een poke bowl voor de lunch. Ik rijd naar The Boro en neem daar ook gelijk mijn "Ramen en deuren" themafoto. Een gebouw weerspiegelt in een ander gebouw en dat maakt een abstracte foto. 

Het is hier altijd een windtunnel en te koud om buiten te eten. Dat is niet het geval in de zon voor ons huis. Poke bowls blijven mijn favoriete lunch, zoveel smaken en kleuren en goed voor me. 

Na het eten rijd ik door de bloeiende straten naar Whole Foods. Onderweg maak ik mijn dagelijkse bloemenfoto's. Ook kijk ik wat er in het parkje naast Whole Foods in bloei is, Dat zijn allerlei paarse en roze bloemen. Bij Whole Foods koop ik een nieuw bosje tulpen.

Met dit mooie weer zijn er heel wat buren buiten en ik praat bij met Jenny van de overkant. We zijn van plan om nu het weer warmer wordt weer eens een oprit buren bijeenkomst te houden. Grappig genoeg met het oog op gisteren woonden er Mormonen in het huis waar Jenny en John nu wonen (en die waren best aardig, maar we missen ze niet).

Het is vandaag Kai's dertigste verjaardag en als zij terug zijn van hun feestelijke etentje bel ik. Helaas waren Kai en Raquel niet thuis toen onze verrassing werd bezorgd, dus nu moeten ze er morgen achteraan. Hier in de VS zou het morgen nog eens bezorgd worden, maar in Frankrijk kennelijk niet. 

Kai laat mij zien hoe hun appartement er nu uitziet. Ze hebben het erg leuk ingericht en het is goed dat ze zoveel dezelfde smaak hebben. Dat hebben Rick en ik ook en dat helpt erg met het kiezen van meubelen en wandversieringen.

Na een uur sms-t Rick dat hij klaar is met zijn werk en ik neem afscheid, zodat Kai ook nog met zijn vader kan praten. Dat duurt ook een uur (tot middernacht voor Kai en Raquel) en dan is Rick klaar om aan het weekend te beginnen. We hopen dit weekend te gaan kijken of een reis naar Frankrijk begin juni mogelijk is.

Voor ons avondeten vinden we nog net twee stoelen aan de bar bij Pazzo Pomodoro. Michael en Johnna zijn er beiden en zorgen goed voor ons. We nemen ieder een Aperol spritz om op het weekend te toasten en delen het prosciutto en kaas plankje. 

Als hoofdgerecht neemt Rick een biefstuk gerecht en ik de regenboogforel. Dit restaurant stelt ook nooit teleur. We hebben geluk zoveel goede restaurants vlakbij te hebben!

En zo heb ik twee dertigers als kinderen en is mijn kleinkind bijna een. Dat doet me wel oud voelen, maar we gaan vrolijk verder. Over dat kleinkind gesproken, ze is dol op van alles en nog wat, maar niet formula. Hopelijk krijgt ze genoeg calorieen van haar maaltijden.